به گزارش اخبار خودرو ، همایش توسعه کسبوکار قطعه‌سازان ایران روز گذشته با هدف شفاف‌سازی الزامات PSA و RENAULT و فرآیند انتخاب تامین‌کننده و امضای قرارداد با تامین‌کنندگان ایرانی روز گذشته در هتل المپیک تهران برگزار شد.
انجمن قطعه‌سازان ایران مباحثی مانند ارتقای دانش فنی، به‌روزرسانی توانمندی‌های قطعه‌سازان و ایجاد نفوذ در بازارهای جدید بین‌المللی برای قطعه‌سازان کشور را از مواردی که در دستور کار این همایش قرار داشت، عنوان کرد.
[caption id="attachment_205021" align="aligncenter" width="700"]
نبود زبان مشترک ، مشکل اصلی سازندگان داخل و خارجی‌ها[/caption]
به این ترتیب دستیابی به زنجیره تامین خودروسازان بین‌المللی که در فضای پسابرجام وارد بازار کشور شده‌اند و همچنین آشنایی با موج فناوری‌های جدید و روند انتخاب سازنده برای خودروسازان تازه‌وارد به کشور نیز از اهداف مهم همایش توسعه کسبوکار قطعه‌سازان ایران به شمار می‌رود.
در این رابطه مازیار بیگلو ، دبیر انجمن سازندگان قطعات و مجموعه‌های خودرو کشور در گفت‌وگو با «دنیای‌خودرو» با اشاره به جزئیات مطرح‌شده در این همایش درباره شرایط تحقق اهداف مطرح‌شده در آن توضیح داد.
[caption id="attachment_202806" align="alignleft" width="345"]
مازیار بیگلو، دبیر انجمن سازندگان قطعات و مجموعه‌های خودرو[/caption]
مهم‌ترین اهدافی که در همایش توسعه کسبوکار قطعه‌سازان ایران دنبال شد، شامل چه مواردی است؟ اساس برگزاری این همایش این بود که بتوانیم ارتباط و تعامل دوطرفه میان خودروسازانی را که تازه وارد ایران شده‌اند، به‌طور خاص رنو، پژو و سیتروئن با قطعه‌سازانی که به هر دلیل تاکنون موفق نشدند زبان مشترک با این خودروسازان داشته باشند، ایجاد کنیم.
در اولین بخش‌های این همایش به‌طور کلی الزامات پژو-سیتروئن و رنو توسط نماینده‌های این شرکت‌ها برای قطعه‌سازان توضیح داده شد.
پس از سخنرانی‌ها، جلسات تجاری رودررو میان معاونت‌های خرید شرکت‌های پژو، رنو و شرکت اسنسی (SNECI) فرانسه (به‌عنوان بانی برگزاری این همایش و شرکت مورد اطمینان خودروسازان فرانسوی) برای ارتقای شرایط سازندگان جدیدشان برگزار شد و تمام ملاحظاتی که سازندگان دارند و حتی مشکلاتی که برای همکاری با این شرکت‌ها با آنها مواجه هستند، به‌طور مستقیم با معاونانی که در اصل بالاترین جایگاه برای انتخاب سازندگان قرار دارند، مطرح شد.
یکی از نقدهای مهمی که در مورد قراردادهای خودرویی در پسابرجام مطرح می‌شود، پررنگ نبودن و نامشخص بودن نقش قطعه‌سازان در تولید خودروهای جدید است. آیا برگزاری این همایش می‌تواند در برقراری رابطه مستقیم قطعه‌سازان با شرکت‌های خارجی موثر باشد تا دیگر برای تعین تکلیف خود منتظر خودروسازان نباشند؟
دقیقا همینطور است. تا پیش از این یک‌سری ملاحظاتی وجود داشت که به هر دلیل در این قراردادها از طرف قطعه‌سازان به شرکت‌های خارجی منتقل نشده بود. چون به هر حال خودروسازان داخل عموما در جریان مشکلات قطعه‌سازان هستند. اما شرکت‌های خارجی ممکن است از موارد ساده‌ای مانند فرهنگ قطعه‌سازی یا شرایط اقتصادی قطعه‌سازان مطلع نباشند. اتفاقا از مهم‌ترین اهداف چنین همایش‌هایی این است که تلاش کنیم ارتباط مستقیم میان سازندگان و تولیدکنندگان قطعات با خودروسازان خارجی برقرار شود.
به‌روز نبودن خطوط تولید قطعه‌سازان ایرانی و نبود تکنولوژی و فناوری روز دنیا در تولید محصول، از موانع اصلی برای همکاری خودروسازان خارجی با این تولیدکنندگان بر شمرده و گفته می‌شود برای ارتقا و توسعه در این بخش نیاز به منابع مالی کلانی است که در دسترس قطعه‌سازان قرار ندارد. بر این اساس در این همایش، آیا به این موانع اشاره شد یا خیر؟ همچنین چه موانع یا ایراد‌های دیگری مورد بررسی قرار گرفت؟
من معتقدم پیش‌از اینکه در مورد مشکلات سخت‌افزاری در قطعه‌سازی صحبت شود، باید موانع نرم‌افزاری مورد بررسی قرار گیرند. درواقع اختلاف اصلی در نبود زبان مشترک است.
یکی از مهم‌ترین مسائلی که نمایندگان پژو و رنو در این همایش مطرح کردند، این بود که طرف ایرانی متوجه بسیاری از صبحت‌های آنها نمی‌شود. نمایندگان شرکت‌های فرانسوی از این موضوع گله‌مند بودند که مثلا وقتی از طرف ایرانی می‌خواهند آنالیز قیمت قطعات را در فرمت خاصی ارائه دهند، درنهایت آن اتفاقی که باید، نمی‌افتد.
حتی سازندگان داخل هم با چنین مشکلی مواجه هستند. چه‌بسا موضوعی که یکی از سازندگان ایرانی مطرح کرد این بود، ما نمی‌دانیم فرم‌هایی را که از طرف سیتروئن به ما داده شده است، چگونه پر کنیم و چطور باید به آنها پاسخ دهیم.
بر این اساس از اهداف این همایش این است سه شرکتی که درحال‌حاضر آمده‌اند، به‌طور شفاف الزامات خود و جزئیات آن را مطرح کنند. البته در همایش‌های آینده قرار است سایر خودروسازان خارجی مانند فولکس‌واگن نیز حضور داشته باشند.
کار شرکت اسنسی که از فرانسه در این همایش حضور دارد، این است که گفتمان خودروسازان خارجی را برای سازندگان ایرانی ترجمه کرده، الزامات را شفاف و به تولیدکنندگان کمک کند تا بر‌اساس این الزامات حرکت کنند، قرارداد ببندند، تامین قطعه کنند، الزامات کیفی و اقتصادی خودروسازان جدید را متوجه شوند و رعایت کنند.
در این همایش غیر از اعضای انجمن، تعدادی از نمایندگان خارجی نیز سخنرانی کردند. این افراد از کدام شرکت‌ها بودند؟
در این همایش من و آقای یزدان‌بخش به‌عنوان مسئول کمیسیون توسعه کسبوکار انجمن به اختصار شرایط همایش و وضعیت فعالیت‌های انجمن را معرفی کردیم. طبق برنامه این همایش سه نماینده از شرکت اسنسی، یک نماینده از شرکت PSA و نماینده شرکت رنو در این همایش در مورد الزامات و شرایط خود سخنرانی کرد. پس از سخنرانی‌ها، ملاقات‌ها و جلسات پرسش و پاسخ میان این نمایندگان با سازندگان ایرانی برگزار شد.
درمورد جایگاه شرکت اسنسی (SNECI) به‌عنوان یکی از بانیان برگزاری این همایش توضیح دهید.
اسنسی یک شرکت فرانسوی است که کار اصلی آن ارتقای سازندگان قطعه‌ساز از لحاظ ارتباط با مشتری، بهره‌وری، کمک‌های مالی، اقتصادی و... است. این شرکت در بسیاری از کشورهای دنیا دفتر دارد و دفتر ایران را نیز چند هفته پیش افتتاح کرده است.
در کشورهای دیگر مانند چین، فرانسه، آلمان، ایتالیا، مراکش، الجزیره و حتی کشورهایی که خودروسازان فرانسوی تازه وارد آنجا شده‌اند، دفتر دارد. این شرکت مورد اعتماد رنو و PSA است. به این ترتیب امیدواریم روند ارتقا و دستیابی به قرارداد برای سازندگان ایرانی را تسهیل کند.
مناسب نبودن فضای کسبوکار از موانعی است که سرمایه‌گذاران خارجی را برای حضور در کشور ما ترغیب نمی‌کند. این موضوع مشکلات زیادی را در صنعت خودرو و قطعه‌سازی به وجود آورده است. آیا در این همایش در این رابطه بحث و بررسی اتفاق افتاد؟
ما باید یک حقیقت را بپذیریم، اینکه ما قطعه‌سازان، بازیگران در سطح اقتصاد خرد هستیم و در اقتصاد کلان نقشی نداریم. متاسفانه باید بپذیریم خواسته و ناخواسته فضای کسبوکار فعلی در ایران اینگونه است. از نرخ سود بانکی گرفته تا وضعیت مراودات و مکاتباتی که در تجارت جریان دارد.
نمی‌توانیم تا ایجاد شرایط ایده‌آل دست روی دست بگذاریم و بنشینیم. آنچه ما بر آن متمرکز شده‌ایم، این است که خود را با این دریای توفانی و شرایط اقتصادی تطبیق دهیم تا به مرور زمان با کمک قطعه‌سازان، نهادها، انجمن‌ها و اتاق‌های بازرگانی به‌عنوان نماینده بخش خصوصی، جو اقتصاد را بهبود بخشیم.
بر این اساس قصد داریم همایش‌هایی از این دست را به‌طور منظم و البته با موضوعات مختلف برگزار کنیم. به‌عنوان مثال همایشی را که در آینده قصد برگزاری آن را داریم، در زمینه Material Margin خواهد بود. این یک مبحث جدید اقتصادی درون‌سازمانی است که در آن قصد داریم به قطعه‌سازان آموزش دهیم چگونه با کمک نرم‌افزارها و روش‌های جدید مدیریتی دنیا، هزینه‌های ثابت یا متغیر خود را مدیریت کنند و چگونه خود را ارتقا دهند.
ما همزمان تلاش می‌کنیم شرایط اقتصاد کلان بهبود یابد، از طرف دیگر به قطعه‌سازان کمک می‌کنیم ارتقا یابند و مدیریت بهتری داشته باشند.
نباید فراموش کنیم همان اندازه که شاید پایه‌های اقتصاد ما قدیمی است، به همان میزان هم قطعه‌سازان از نظر تفکر و نوع نگرش به تجارت ممکن است قدیمی فکر کنند. ما باید این نگرش را ارتقا دهیم.
پیش‌از این یک‌بار این اتفاق در دهه ۷۰ افتاد و امیدواریم بعد از ۲۰ سال بتوانیم تحول عمیقی در قطعه‌سازی کشور ایجاد کنیم. اگر قطعه‌سازان ارتقا پیدا کنند و خودروسازان جدید هم بیایند و این چرخ به گردش در بیاید قطعا منفعت مالی ایجاد می‌شود و در آن شرایط قطعه‌سازان آنقدر تبحر و دانش دارند که روی ماشین‌آلات و بخش‌های سخت‌افزاری سرمایه‌گذاری کنند.
به نظر شما مهم‌ترین دستاورد برگزاری این همایش چیست؟ مهم‌ترین دستاورد این همایش را برقراری ارتباط مستقیم میان خودروسازان خارجی و قطعه‌سازان ایرانی می‌دانم. در این چارچوب تمام دغدغه‌های قطعه‌سازان داخلی، مستقیم و رودررو، توسط خودشان با خودروسازان خارجی مطرح شد.
