فعالیت شرکتهای واردکننده خودرو در کشور با وجود محدودیتهای موجود کاهش نمییابد. بااینحال برنامهریزیها و استراتژیهای تعیین شده در صنعت خودرو، بیشتر بر صادرات تاکید دارد.
به گزارش اخبار خودرو ، کیفیت محصولات داخل به اندازهای است که حتی در جلب رضایت مشتری داخل آنطورکه انتظار میرود، موفق نیستند. بر این اساس وهاب عقیقی، کارشناس صنعت خودرو و از مدیران سابق این حوزه در گفتوگو با «دنیای خودرو» بر این موضوع تاکید دارد: «دلیل تلاش شرکتهای واردکننده برای حضور در فضای خودروی کشور، پر سود بودن این بخش و استقبال مشتری از محصولات خارجی است. ضمن اینکه با وجود مشکلات زیرساختی در خودروسازی کشور، شرایط برای صادرات گسترده به بازارهای جهانی فراهم نیست.»
دلیل اضافه شدن بر تعداد شرکتهای فعال در حوزه واردات خودرو در کشور چیست؟
اصلیترین دلیل ظهور و حضور شرکتهای متعدد و فعالیت آنها در حوزه خودرو این است که تجارت در این بخش پرسود به نظر میرسد. در واقع حوزه خودرو در کشور ما فضایی را برای فعالان ایجاد کرده است که آنها برای بهدست آوردن سودهای چشمگیر امیدوار هستند. ضمن اینکه متاسفانه این صنعت در مقایسه با سایر کشورها شرایط آشفتهای را تجربه میکند.
بازار واردات داغ است و هرکدام از فعالان تلاش میکنند از این بازار پر رونق و پرسود بی نصیب نمانند و شرکتهای خودرویی بهشکلی، چه در قالب نماینده رسمی، یا نمایندگان غیررسمی و حتی در چارچوب فعالیت گریمارکت سعی میکنند از کیک بازار خودروی ایران سهم خود را بردارند.
[caption id="attachment_205790" align="aligncenter" width="700"]
آیا تلاش برای یافتن سهم در بازار، این فعالان را به هدف مورد نظر نیز میرساند؟
بله. نکته جالب این است به نظر میرسد چنین بازاری برای مصرفکننده نیز جذاب باشد. بهشکلی که هر خودرویی با هر قیمتی به بازار عرضه میشود، تقاضا و مشتری برای آن وجود دارد و از آن استقبال میشود و مصرفکننده از دیدن محصولات جدید خارجی در بازار به وجد میآید.
تا حدی که فضای خرید برندهای جدید و حتی خودروهای لوکس نیز در کشور بسیار باب شده است. ضمن اینکه باید به این نکته توجه داشته باشیم موضوع خودرو چه در ایران چه در هر کشور دیگری، مقوله جذابی به شمار میرود.
با وجود شرایطی که به آن اشاره شد در صنعت خودرو تاکید زیادی بر لزوم صادرات محصول میشود. بهنظر شما الزامات تحقق این هدف چیست؟
درخصوص بحث صادرات و نگاه دولت به این مساله، متاسفانه به یک موضوع مهم توجه نمیشود. پیشاز هر چیز این ضرورت وجود دارد بتوانیم بازار داخلی را سامان دهیم.
در چنین شرایطی مشخص نیست این اصرار در مورد صادرات خودرو به چه دلیل است. در حالی که صنعت خودرو و خودروسازی هنوز بهطور ریشهای با مشکلات متعددی دستوپنچه نرم میکنند.
هنوز مصرفکننده داخلی طعم استفاده از خودروی داخلی با کیفیت را نچشیده و خودروهای تولید داخل با سطح کیفیت و استانداردهای جهانی حتی به بازار خود کشور عرضه نمیشوند. در این وضعیت میخواهیم این محصولات را به کدام بازار و چگونه صادر کنیم؟
بهنظر شما انعقاد قراردادهای جدید خودرویی و حضور شرکتهای خارجی در کشور، بر هموار شدن مسیر حضور در بازارهای جهانی موثر است؟ در زمینه قراردادهای خودرویی همچنان با مشکلات زیادی مواجه هستیم. برای مثال یک شرکت اروپایی به ایران آمد تا با همکاری نماینده رسمی خود، محصولات خود را به بازار کشور عرضه کند.
بحث این بود که از اول محصولات سیکیدی وارد شوند. در حالی که مدتها این موضوع مطرح بود این شرکت با خط تولید به کشور میآید و خط مونتاژ خودرو تاسیس میکند.
همچنین پس از توافق برجام صحبت از حضور دیگر شرکتهای اروپایی نیز بود که هیچگاه اتفاق نیفتاد و بحث همکاری با این شرکتها در نطفه خفه شد.
بر این اساس باید گفت بسیاری از قراردادهای خودرویی ما در جزئیات مشکلات زیادی دارند چراکه شرکتهای خارجی از موضع قدرت با صنعت خودروی ایران مواجه میشوند.
در واقع مشکل ما شکل و جزئیات انعقاد قراردادهای خودرویی است؟
غیر از این مشکل، یکی دیگر از مسائل عمده خودروسازی کشور این است که زیرساختهای قوی و مناسب در این زمینه وجود ندارد. به این ترتیب موانعی مانند بهروز نبودن تکنولوژی تولید، مشکلات موجود در محصول نهایی، متناسب نبودن کیفیت خودروها با قیمت تعیینشده برای آنها، نارضایتی مصرفکننده داخلی و... نمیتوان بر بحث صادرات تاکید کرد.
چه بسا محصولاتی که در سالهای گذشته بهخصوص به کشورهای همسایه صادر شدهاند حتی در آن بازارها نتوانستند در رقابت با خودروهای خارجی دیگر سهم قابلتوجهی به خود اختصاص دهند.
در سالهایی که صنعت خودرو در کشور فعال است، بارها شرکتهایی تاسیس شدهاند که ساخت خودرو را از طراحی پلتفرم تا ایجاد خط تولید و عرضه محصول به بازار انجام دادهاند. مانند کیشخودرو که سیناد را عرضه میکرد. اما این شرکتها نه تنها نتوانستهاند تیراژ تولید مناسبی داشته باشند بلکه عمر چندانی هم نداشتهاند و در رقابت باقی نماندهاند. دلیل این مساله چیست؟
یک مشکل مهم در مورد این شرکتها، نبود برنامهریزی و نقشه راه مناسب است. درواقع این شرکتها معمولا از ابتدا اصول اولیه بازاریابی و فروش، نیاز مشتری، بازه زمانی تولید محصول و مواردی از این دست را در نظر نمیگیرند.
درواقع چنین شرکتهایی در یک برهه زمانی به شکلی پررنگ ظاهر میشوند و خیلی زود هم حضورشان فراموش میشود. به این دلیل که برنامهریزیها طولانیمدت نیست.
همچنین نقطهضعف دیگر این است که نوع تفکر در اکثر شرکتهای خودروساز کشور حتی در شرکتهای بزرگ هم متمرکز بر فروش است.