به گزارش اخبار خودرو ، یکی از اقدامات وزیر نفت که مورد انتقاد جایگاه‌داران قرار گرفته است و از سال گذشته به‌صورت جدی پیگیری می‌شود، جایگزینی تک قرارداد به جای جایگاه‌داران است. به این معنا که شرکت‌های صاحب صلاحیت، جایگزین جایگاه‌داران و طرف قرارداد شرکت نفت خواهند شد.
این طرح در ابتدا با نام برندسازی مطرح شد ولی پس از آن به شرکت‌های صاحب‌صلاحیت تغییر نام داد. اما از‌آنجایی‌که طرح فعلی شرکت‌های صاحب‌صلاحیت (برند) شامل منافع ۸۰ درصد جایگاه‌های فعلی نمی‌شود و این جایگاه‌ها هیچ‌گونه تمایلی در مشارکت با شرکت‌های برند ندارند، این طرح قابل اجرا نیست و باید تغییرات حقوقی و مالی بسیاری در آن انجام شود.
[caption id="attachment_205958" align="aligncenter" width="700"]
مخالفت۸۰درصد جایگاه‌داران با برند‌شدن پمپ بنزین های خوش نام[/caption]
واگذاری‌ها به‌شدت کُند شده است چند روز قبل هدایت‌الله خادمی، نایب‌رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی به مقاومت جایگاه‌داران سوخت در برابر واگذاری جایگاه‌ها به برندها اشاره کرد و از فراگیر نشدن قرارداد بستن جایگاه‌داران شخصی با برندها خبر داد و گفت: «جایگاه‌داران انگیزه لازم برای قرارداد بستن با برندها را ندارند، چون می‌بینند با کسانی مواجه شده‌اند که اهلیت و تخصص لازم را در عرصه توزیع سوخت ندارند، به‌علاوه نه قرار است سرمایه‌ای بیاورند و نه خدمات و پشتیبانی و مهندسی به آنها خواهند داد، از این رو جایگاه‌داران در برابر واگذاری‌ها مقاومت می‌کنند. جایگاه‌داران به‌صراحت اعلام کرده‌اند واگذاری توزیع سوخت به این شیوه فقط پای یک عده دلال را به چرخه عرضه سوخت باز کرده، حالا این موضوع تبدیل به چالش شده است و در‌نتیجه موضوع واگذاری قدری کُند و شاید هم متوقف شده باشد.»
مشکلات شرکت‌های برند درحال‌حاضر جایگاه‌داران به‌عنوان شخص حقیقی قراردادی با شخص حقوقی که شرکت توزیع فرآورده‌های نفتی است، دارند و درواقع به تعداد جایگاه‌های کل کشور قرارداد با شرکت نفت وجود دارد.
جهانگیر ضابطی، نایب‌رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارفرمایان جایگاه‌داران سراسر کشور در گفت‌وگو با «دنیای خودرو» در توضیح نقاط ضعف شکل‌گیری شرکت‌های صاحب صلاحیت گفت: «برندسازی در تمام دنیا در حال انجام است و ما با اصل این موضوع مخالف نیستیم اما این طرح از نظر حقوقی، مالی و اجرایی نقاط ضعف زیادی دارد. شرکت‌های زیادی در حال اجرای این سیستم هستند و به مشکلات عدیده حقوقی برخورده‌اند.»
اجباری برای جایگاه‌ها وجود ندارد که وارد شرکت‌های صاحب صلاحیت شوند اما بسته‌های تشویقی تدارک داده می‌شود که درنهایت جایگاه‌داران مجبور می‌شوند با شرکت‌های صاحب صلاحیت همکاری کنند تا در آینده از امتیازات آن برخوردار شوند.
ضابطی درباره نقص‌های موجود در این طرح عنوان کرد: «با نقص‌های حقوقی موجود، منافع اصلی که متعلق به جایگاه‌داران است به شرکت‌های صاحب‌صلاحیت می‌رسد. معضلات باید مرتفع شوند تا جایگاه‌داران بتوانند شرکت‌های صاحب‌صلاحیت تاسیس کنند و خودشان ذی‌نفع شوند.»
وی با اشاره به این که یکی از مجوزهای شرکت صاحب‌صلاحیت واردات و تولید فرآورده‌های سوختی است و الان به صورت جزئی انجام می‌شود. در نهایت اگر برندسازی به‌درستی انجام شود، همه منتفع خواهند شد اما نه به شکل فعلی، افزود: «یکی از مشکلات بزرگ شرکت‌های صاحب‌صلاحیت مجوزهای احداث جایگاه‌های تک‌سکو است. یعنی شرکت‌های صاحب‌صلاحیت با شهرداری‌ها قرارداد امضا کرده و یک سکو سوخت‌رسانی راه‌اندازی می‌کنند. در تهران، قم و اصفهان جایگاه‌های تک‌سکو ایجاد شده‌اند و محدودیت جانمایی برای آنها وجود ندارد. شرکت‌های صاحب‌صلاحیت می‌توانند با صرف هزینه ۲۰۰میلیون‌تومان در هرکجا که بخواهند پمپ‌بنزین‌های تک‌سکو راه‌اندازی کنند. رعایت نکات ایمنی در جایگاه‌ها بسیار حائزاهمیت است. درحالی‌که جایگاه‌های تک‌سکو مشکلات ایمنی و امنیتی زیادی دارند حداقل امکانات مثل نصب سایه‌بان هم در تک‌سکوها انجام نشده است.»
ضابطی درباره مخالفت جایگاه‌داران با احداث جایگاه‌های تک‌سکو توضیح داد: «ما با رقابت مخالف نیستیم اما رقابت باید عادلانه باشد و شرکت‌های صاحب صلاحیت برای احداث جایگاه مانند سایران هزینه زمین بپردازند. در واقع شهرداری با این شرکت مشارکت می‌کند و زمین را به طور رایگان در اختیارشان می گذارد. یکی از جایگاه‌داران قم به‌دلیل راه‌اندازی چند جایگاه تک‌سکو بیش‌از ۵۰درصد از فروش خود را از دست داده و متضرر شده است.»
