به گزارش« اخبار خودرو » ، متن منتشرشده توسط وی بدین شرح است: «در روزهای اخیر خبری تیتر رسانه‌های خودرویی کشور شد مبنی بر تولید اتوبوس‌های برقی با همکاری مشترک بلاروس!
تکنولوژی که قرار است استفاده شود، استفاده از خازن‌های بزرگ برای ذخیره برق است و نهایتا پیمایش ۲۰تا۴۰کیلومتر مسافت. ضمنا ادعا شده است این تکنولوژی از اتوبوس‌های چینی برقی واردشده، بهینه‌تر است.
[caption id="attachment_208385" align="aligncenter" width="643"]
اتوبوس های برقی[/caption]
حال نگاهی بیندازیم به این ادعا: اولین اتوبوس برقی در قرن۱۹ در آمریکا اختراع شد اما به‌دلیل مسائل مختلف به محاق رفت. در آغاز قرن ۲۱ با پیشرفت تکنولوژی خصوصا تکنولوژی ساخت باتری‌ها، استفاده از اتوبوس تمام‌برقی جدیت بیشتری پیدا کرد. در ۵ دهه گذشته استفاده از اتوبوس برقی با استفاده از شبکه برق بالاسری در برخی کشورها رایج شد که در ایران هم در میدان امام‌حسین (ع) نصب و استفاده شد. اما مشکلات متعدد این سیستم نظیر نازیبایی و شلوغی بصری بیش از حد، نبود امکان تردد اتوبوس‌ها حتی یک‌متر خارج از مسیر تعریف‌شده و مشکلات فنی باعث ناکارامدی این سیستم شد.
در نظر بگیرید اگر قرار بود مسیر راه‌آهن تا تجریش با این سیستم تجهیز شود، چه حجم از زیرساخت اعم‌از کابل و دکل و شبکه برق باید در این مسیر نصب شود و به آلودگی بصری بیش از حد این مسیر بینجامد.
در سال‌های اخیر با پیشرفت صنعت باتری و موتورهای برقی (دی‌سی)، بحث حمل و نقل عمومی پاک جان دوباره‌ای گرفت و استفاده از اتوبوس‌ها، مینی‌بوس‌ها و ون‌های برقی (باتری‌دار) در کشورهای اروپایی رواج یافت. کما اینکه درحالحاضر در انگلیس، آلمان، بلژیک، هلند، فرانسه، آمریکا، کانادا و بسیاری کشورهای دیگر مانند چین و ژاپن پروژه‌های متعدد خرید اتوبوس برقی تعریف و اجرا شده‌اند.
اتوبوس‌های برقی باتری‌دار عموما نیاز به زیرساخت آنچنانی نداشته و کافی است در پایانه محل توقف شبانه اتوبوس، دستگاه شارژر اتوبوس که نیاز به برق سه فاز دارد نصب شده و در مدت زمان توقف شبانه اتوبوس شارژ شود و در طول روز نیازی به شارژ مجدد ندارد.
نمونه بسیار موفق این اتوبوس‌ها ساخت شرکت BYD چین است که با ۲٫۵ ساعت شارژ ۲۵۰کیلومتر پیمایش دارد که بیش از نیاز اتوبوس‌ها در تهران است.
طبق آمار سازمان کنترل ترافیک تهران حداکثر پیمایش اتوبوس در تهران روزانه ۲۰۰کیلومتر است، در‌حالی‌که اتوبوس‌های برقی خازنی (مدل مورد بحث ساخت بلاروس) مانند اتوبوس‌های برقی قدیمی نیاز به زیرساخت شارژ و برق‌رسانی در طول مسیر دارند که سرمایه‌گذاری هنگفتی را طلبیده و امکان جابه‌جایی خط اتوبوس هم وجود نخواهد داشت.
بنابراین مسئولان محترم شایسته است صرفا به‌دلیل سرمایه‌گذاری شرکت خارجی اجازه هدررفت سرمایه داخلی و ورود تکنولوژی ناکارآمد را ندهند و همان‌گونه که در استانداردهای خودرویی پیرو استانداردهای اروپا هستیم، در بحث حملونقل پاک نیز سعی کنیم از الگوهای آزموده‌شده اروپایی استفاده کنیم.
لازم به توضیح است اتوبوس‌های برقی باتری‌دار هم دارای معایبی هستند اما درحالحاضر بهترین راهکار حملونقل پاک هستند.»
