به گزارش «اخبار خودرو»، ائتلاف خودروسازی میان نیسان و رنو در سال 1999 شکل گرفت و از همان ابتدا تحت سلطه کارلوس گون، مدیرعامل رنو قرار داشت و وی با مهاجرت به‌ژاپن نیسان را متحول کرد و بخش عمده‌ای از سهام آن را به‌دست آورد. گون به‌اداره رنـــــــو و نیسان ادامه داد تا اینکه به‌اتهامات مالی در اواخر سال 2018 بازداشت و درنهایت از کرسی ریاست ائتلاف حذف و متعاقب آن، این همکاری خودرویی وارد دوران جدیدی از آشوب و بحران شد. درحالی‌که رنو، نیسان و شریک تجاری کوچک‌تر آن‌ها یعنی میتسوبیـــــشی برای بهبود ائتلاف خود دست‌وپا می‌زنند، مشکلاتی از قبیل افت فروش در دو سال متوالی و همچنین همه‌گیری ویروس کرونا اوضاع را برای آن‌ها دشوارتر کرده است. درادامه شرحی مختصر از تاریخچه این ائتلاف ارائه می‌شود.
1996
درست زمانی که رنو در سودآوری خود دچار مشکل شده است، گون به‌عنوان قائم‌مقام مدیرعامل به‌این شرکت فرانسوی می‌پیوندد. یک سال پس از آن او از برنامه کاهش 20میلیون‌فرانکی هزینه‌های خود رونمایی می‌کند که باعث می‌شود به‌او لقب «هزینه‌کُش» را بدهند؛ لقبی که تا پایان دوران مدیریت به‌او اتلاق می‌شد و تا پایان سال 1998 سودآوری رنو سه‌برابر شد.
1999
در ماه مارس سال 1999 رنو درحالی به‌کمک نیسان شتافت که این کمپانی تا گلو در قرض فرو رفته و سه‌سال متوالی ضرر داده بود. مدتی بعد گون از برنامه احیای نیسان پرده‌برداری کرد که با هدف سودآوری این شرکت ژاپنی درسال مالی 2000 طراحی شده بود. گون و کمیته مدیران او قول دادند که اگر به‌این هدف دست پیدا نکنند، همگی استعفا بدهند.
بعد از حذف 21 هزار موقعیت کاری به‌عبارت دیگر تعدیل 14 درصد از نیروی کار نیسان، تعطیل کردن برخی از کارخانه‌های محلی و منحل کردن کمپانی‌های کایرتسو وابسته به‌نیسان، این شرکت ژاپنی موفق شد یک‌سال زودتر از موعد مقرر به‌سودآوری دست پیدا کند. درنتیجه گون به‌یک قهرمان ملی در ژاپن بدل شد و حتی ژاپنی‌ها یک داستان کارتونی نیز از روی زندگی او ساختند.
2000
گون در سال 2000 مدیرعامل نیسان شد و تا پایان این سال عملا نیمی از درآمد خالص رنو از نیسان تامین می‌شد و این موقعیتی است که تا همین امروز ادامه داشته است.
2002
در این سال نیسان برنامه رشد سه‌ساله خود را با نام نیسان 180 شروع کرد که هدف افزایش فروش جهانی یک‌میلیون‌دستگاه خودرو را تا سپتامبر سال 2005 دنبال می‌کرد.
2005
نیسان موفق نشد به‌هدف خود برای افزایش فروش جهانی دست پیدا کند. درعوض این خودروساز ژاپنی یک برنامه سه‌ساله دیگر را با هدف افزایش ارزش و رسیدن به‌حاشیه‌سود عملیاتی بالا اعلام کرد و گفت تا مارس سال 2009 فروش این شرکت به 4.2 میلیون‌دستگاه خواهد رسید و سود 20 درصدی را برای سرمایه‌گذاران تضمین کرد. درهمین‌سال گون مدیرعامل رنو شد.
2006
گون برنامه جدیدی را با عنوان «تعهد رنو 2009» معرفی کرد که هدف تبدیل رنو به‌سودآورترین خودروساز اروپا را به‌لحاظ حجم فروش دنبال می‌کرد.
2008
نیسان موفق نمی‌شود به‌اهداف خود درخصوص افزایش ارزش دست پیدا کند. این خودروساز برنامه پنج‌ساله «GT 2012» را معرفی می‌کند که تمرکز آن بر سرمایه‌گذاری است؛ اما به‌دلیل بحران اقتصادی جهانی این برنامه کنار گذاشته می‌شود.
2011
نیسان برنامه میان‌مدت «نیرو88» را معرفی می‌کند که شامل اهداف کسب 8درصد حاشیه‌سود عملیاتی جهانی و 8 درصد از سهم بازار جهانی تا سال 2017 می‌شود.
2012
نیسان تلاش خود را برای به‌دست آوردن 10 درصد از سهم بازار ایالات‌متحده متمرکز می‌کند. سود عملیاتی رنو به‌دلیل کاهش فروش در اروپا برای دومین‌سال متوالی افت می‌کند.
2013
رنو و نیسان برنامه «خانواده رشدیافته» مشترک خود را برای توسعه و ساخت خودروهای ارزان‌قیمت معرفی می‌کنند. هدف این سیستم جدید کاهش هزینه 20 تا 30درصدی قطعات بین طرف‌های ائتلاف است. سال بعد آن‌ها کارکردهای بیشتری را برای این سیستم معرفی می‌کنند که هدف کاهش هزینه‌ها تا سقف 11 میلیارد دلار را تا سال 2022 دنبال می‌کند.
2016
نیسان اعلام می‌کند که بخش عمده سهام میتسوبیشی را که به‌خاطر رسوایی تخلف در اعلام مسافت واقعی قابل پیمایش خودروهایش دچار بحران شده، خریداری می‌کند. گون به‌عنوان رئیس هیات‌مدیره میتسوبیشی معرفی و بدین‌ترتیب او همزمان کرسی ریاست سه‌خودروساز را عهده‌دار می‌شود.
2017
گون می‌گوید در ماه‌آوریل از سِمَت مدیرعاملی نیسان کناره‌گیری می‌کند تا بتواند تمرکز خود را بیشتر روی سودآوری رنو بگذارد و کاری کند که بعد از بازنشستگی‌اش ائتلاف غیرقابل بازگشت باشد. نیسان رکورد سود 6.9 میلیارد دلاری را اعلام می‌کند؛ اما نمی‌تواند به‌اهداف برنامه «نیرو 88» دست یابد.
حاشیه‌سود بازار آمریکا به‌شدت افت می‌کند؛ زیرا این شرکت برای بالا بردن فروش خود به‌تخفیف‌های کلان روی می‌آورد که سودآوری‌اش را در آمریکای شمالی شدیدا کاهش می‌دهد. مدتی بعد گون برنامه «M.O.V.E 2022 ائتلاف» را معرفی می‌کند که هدف از آن رسیدن به‌درآمد مشترک 10 میلیارددلاری برای رنو، نیسان و میتسوبیشی است. رنو به‌رکود جدیدی در سود عملیاتی و فروش 3.76 میلیون‌دستگاه خودرو می‌رسد. اما ائتلاف درمجموع بیش از 10 میلیون‌دستگاه خودرو را درسراسر جهان به‌فروش می‌رساند که این مساله آن را به‌یکی از بزرگ‌ترین خودروسازان جهان بدل می‌کند.
2018
گون در ژاپن به‌خاطر تخلفات مربوط به‌گزارش کذب درباره درآمدهای خود برای بیش از یک‌دهه بازداشت می‌شود. او همچنین به‌جرائم دیگری از جمله استفاده از سرمایه‌های نیسان برای مقاصد شخصی متهم و درنتیجه او از ریاست ائتلاف برکنار می‌شود.
2019
درنتیجه بازداشت گون، نیسان و رنو دچار بحران می‌شوند و هر دو خودروساز درباره سیستم نظارت مشترک خود دست به‌تجدیدنظرهایی می‌زنند و اعضای هیات‌مدیره جدید را استخدام می‌کنند. این درحالی‌است که میزان سودآوری هر دو شرکت به‌افت خود ادامه می‌دهد. ائتلاف، ژان دومینیک‌سنارد را به‌عنوان مدیر جدید خود انتخاب می‌کند. بعد از آنکه رنو تلاش می‌کند پیوندهای مالی خود را با نیسان محدودتر کند، تنش‌ها میان دو شرکت افزایش پیدا می‌کند، تا اینکه درتاریخ 29 دسامبر گون سوار بر یک هواپیمای چارتر از ژاپن فرار می‌کند و به‌سرزمین مادری خود، یعنی لبنان پناه می‌برد.
2020
ماکوتو اوشیدا، مدیرعامل جدید نیسان در ماه فوریه اعلام می‌کند درصورت عدم‌موفقیت درمتحول ساختن اوضاع این شرکت، از اخراج خود استقبال می‌کند. این درحالی‌است که درماه آوریل رنو اعلام می‌کند درحال مذاکره با دولت فرانسه برای اخذ یک وام چندمیلیاردیورویی است تا نقدینگی خود را افزایش دهد.
