به گزارش «اخبار خودرو»،خودروهای شاسیبلند که یک زمان همتراز و همخانواده وانتهای پیکاپ بزرگ بودند، درسالهای اخیر در قالب مدلهای کراساوور بهشکل خودروهایی سبکتر و قابل کنترلتر درآمدهاند و تقریبا درتمام کشورها جادهها را تسخیر کردهاند. درحالیکه در سالهای اخیر طراحان کاپوتهای آنها را پایینتر آوردهاند تا تهدید تصادف با عابران پیاده را کاهش دهند؛ اما نتیجه تحقیقی که اخیرا منتشر شده، حاکی از آن است که حتی مدلهای کراساوور همچنان خطری جدی برای عابران پیاده بهشمار میروند.
آمار بالاتر مرگ و میر
این تحقیق توسط موسسه بیمه ایمنی جادهای در آرلینگتون و با بررسی 79 تصادف صورتگرفته در سهشهر ایالت میشیگان انجام شده است. براساس این تحقیق بین سالهای 2009 تا 2018 مرگ و میر عابرانپیاده تا 53 درصد افزایش یافته است. این بدانمعناست که حالا عابرانپیاده حدود یکپنجم تمام مرگومیرهای مربوط بهسوانح جادهای را تشکیل میدهند. پژوهشگران چنین نتیجهگیری کردهاند که مدلهای شاسیبلند زمانی که با سرعت 19 مایلبرساعت میرانند، 7 درصد بیشتر از مدلهای سواری موجب آسیبهای جدی بهعابرانپیاده میشوند. در سرعتهای بین 20 و 39 مایلبرساعت، 30 درصد از عابرانی که با مدلهای شاسیبلند برخورد کردهاند جان خود را از دست دادهاند. این درحالیاست که این آمار در رابطه با تصادف عابران با مدلهای سواری 25 درصد است. در سرعتهای بالاتر از 40مایلبرساعت 100 درصد عابرانی که با مدلهای شاسیبلند تصادف کردهاند، جان خود را از دست دادهاند؛ درحالیکه این آمار درمورد تصادفات مدلهای سواری 54 درصد است.
افزایش شاسیبلندها
سام سامفورت، کارشناس آمار موسسه بیمه ایمنی جادهای و نویسنده اصلی گزارش مذکور دراینباره گفته است: «نسبت حضور مدلهای شاسیبلند در ناوگان ایالاتمتحده بهطرز قابل ملاحظهای افزایش پیدا کرده است؛ درنتیجه این مساله ناامیدکننده همچنان مطرح است که این خودروها در تصادفات با عابرانپیاده کشندهتر از سایر مدلها هستند.»
هرچند موسسه بیمه ایمنی جادهای به این نکته اذعان کرده که با توجه بهتعداد محدود خودروهای مورد بررسی نمیتوان نتیجهگیری قاطعانهای داشت و این ادعا نیازمند انجام تحقیقات گستردهتری است. بهنظر میرسد مقصر اصلی در اینجا طراحی قسمت جلو شاسیبلندها باشد که بلندتر و چهارگوشتر از مدلهای دیگر است و باعث میشود راننده دید کمتری بهجاده داشته باشد. براساس گزارشها، الگوهای تصادفات شهرهای میشیگان همسو با تحقیقات قبلی بوده و بیانگر آن است که احتمال بیشتری وجود دارد که مدلهای شاسیبلند هنگام تصادف با عابرانپیاده آنها را بهشدت بهجلو پرتاب کنند و دو برابر مدلهای سواری، موجب وارد آمدن آسیبهای ناحیه تحتانی بدن عابرانپیاده شوند.
فناوریهای بازدارنده
در اروپا فناوریهای مختلفی همچون ایربگ عابران پیاده طراحی و معرفی شده تا از عابران پیاده بیشتر محافظت کنند؛ اما براساس گزارش موسسه بیمه ایمنی جادهای، تعداد مدلهای شاسیبلند در قاره سبز بسیار کمتر از تعداد این مدلها در ایالاتمتحده است و این باعث میشود چندان هم بهتمهیدات اندیشیدهشده از سوی خودروسازان اروپایی برای کاهش پیامدهای سوانح رانندگی مطمئن نباشیم. یکی دیگر از راهحلها میتواند نصب هرچهبیشتر سیستمهای یاریرسان بهراننده باشد تا حضور عابرانپیاده درمسیر خودروها بهتر تشخیص داده شود و خودروها امکان جلوگیری خودکار برخورد با آنان را پیدا کنند.
یک تحقیق دیگر که توسط موسسه بیمه ایمنی جادهای انجام گرفته، نشانگر آن است که سیستمهای جلوگیری از تصادف با عابرانپیاده میتواند بهطور بالقوه تا 65 درصد از برخوردهای خودروها با عابرانپیاده جلوگیری کنند و تا 58 درصد مانع از مرگومیرها شوند.
هرچند که مسئولان قانونگذاری درآمریکا هنوز درحال بررسی کارایی واقعی سیستمهای ردیابی عابران پیاده هستند. در آزمایشی که سال 2019 درآمریکا روی چهارمدل سدان سایز متوسط صورت گرفت، سیستمهای ردیابی عابرانپیاده، مخصوصا درساعات شب که 75درصد از سوانح در آن زمان صورت میگیرند، عملکرد نامناسبی داشتند.
در مجموع مشخص شد که سیستم ردیابی در این چهار مدل سدان تنها 40 درصد کارایی داشته و اکثر آنها درسرعتهای بالاتر از 30 مایلبرساعت قابلیت خود را بهکلی از دست میدادند. درحالحاضر تنها راهحل موجود برای کاهش چنین تصادفاتی، فرهنگسازی و تربیت نسلی است که رانندگان و عابران محتاطتری باشند.