تعویض روغن

طرح جدید ارائه‌شده از سوی «ASTM» (اتحادیه تست و مواد آمریکا) برای درنظر گرفتن استانداردهای جدید شامل انجام تستی برای بررسی متیل‌ هیدروژن موجود در روغن‌ پایه‌هایی است که برپایه هیدروکربن‌های استخراج‌ شده از نفت تهیه شده‌اند. 

به گزارش «اخبار خودرو»،طرح جدید ارائه‌شده از سوی «ASTM» (اتحادیه تست و مواد آمریکا) برای درنظر گرفتن استانداردهای جدید شامل انجام تستی برای بررسی متیل ‌هیدروژن موجود در روغن‌ پایه‌هایی است که بر پایه هیدروکربن‌های استخراج‌شده از نفت تهیه شده‌اند. 
در این روش که تحت‌عنوان طیف‌سنجی تغییرات (رزونانس) مغناطیسی هسته‌ای با وضوح بالا (NMR) شناخته می‌شود، نمونه‌هایی از روغن‌پایه یا روغن نهایی (Finish product) را آغشته به‌کلروفرم کرده و در دمای محیط اقدام به‌طیف‌سنجی از این مواد می‌کنند. «ASTM» قصد دارد براساس این آزمایش روی سوخت‌های جامد و روانکارهای حساس 
(سری D02) استاندارد جدیدی را معرفی کند. برکسی پوشیده نیست که موسسه «ASTM» به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین نهادهای بین‌المللی برای تعیین استاندارد روانکار در سطح دنیا شناخته می‌شود.
دی‌سانزو (Di Sanzo) از اعضای تیم «ASTM» و دانشیار برجسته بخش پژوهش و مهندسی اگزون‌ موبیل گفت: «دارا بودن متیل ‌هیدروژن را می‌توان یکی از ویژگی‌های اصلی روانکارهایی دانست که از هیدروکربن‌ها ساخته شده‌اند و می‌تواند روی بسیاری از خواص روغن‌ها از جمله دامنه جوش، ویسکوزیته یا گرانروی، جریان داشتن در دمای پایین و پایداری در برابر اکسیداسیون تاثیرگذار باشد. براساس گفته‌های دی‌سانزو استاندارد پیشنهادی می‌تواند به‌طور دائمی  روش‌ها و ترکیب‌های شیمیایی جدیدی را برای افزایش عملکرد روغن‌های روان‌کننده ارائه دهد. به‌همین دلیل استاندارد جدید به‌کارگروه تعیین‌تکلیف پیشنهاد استاندارد جدید یا تجدیدنظر در استانداردهای موجود ارائه شده است. 
این کارگروه فعالیت خود را براساس روش‌های جذب طیفی (Subcommittee D02.04.0F) به‌عنوان دقیق‌ترین روش برای طیف‌ سنجی مواد داخل هر روغن انجام می‌دهد. در روش جدید آزمایش، بااستفاده از تکنیک تغییرات مغناطیس هسته‌ای هیدروژن (H-NMR) نتیجه به‌عنوان یکی از عوامل مهم در تجارت روانکارها و حتی معاملات مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. 
گفتنی است قرار نیست از نتایج این روش در روانکارهای موتوری مخصوص خودروهای سواری یا تجاری استفاده شود، بلکه به‌خاطر حساسیت بسیار بالای برخی محیط‌های عملیاتی لازم است از یک‌ نوع روانکار با دقت بسیار زیادی استفاده شود. 
با این وجود شاید روزی برسد که توانایی فناوری به‌کارگرفته‌شده در پیشرانه‌های خودروهای درون‌سوز یا حتی برقی به‌حدی برسد که نیازی به‌استفاده از این سطح کیفی از روغن‌های موتور نباشد. 
اما درحال‌حاضر «ASTM» نیز نیازی به‌سخت‌گیری روی روغن‌موتورهای موجود در بازار و بررسی آن‌ها به‌وسیله روش NMR ندارد؛ اما باید بدانیم که متیل‌هیدروژن‌های موجود در روغن‌پایه می‌توانند عامل مهمی در تغییر رفتار روانکارها باشند. همان‌طور که ممکن است درآینده روی خواصی تاثیرگذار باشد که در پیشرانه‌های حساس خودروهای هیبرید با آن مواجه خواهیم بود. 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
7 + 6 =