میشلن

تایرساز فرانسوی میشلن و دانشگاه استراسبورگ اخیرا آزمایشگاه تحقیقاتی مرتبط با SpinLab را افتتاح کردند تا فرآیند الکتروریسی را برای تولید بهینه مواد نانوالیافی مانند چسب مطالعه کنند.

اعضای تیم فیلتراسیون این مجموعه‌ها طی چهار سال با یکدیگر همکاری خواهند کرد تا زیرساخت الکتروریسی جدیدی با هدف ایجاد مواد فیبری نوآورانه و متمایز برای کاربردهای متنوع در حمل‌ونقل، انرژی و محیط زیست طراحی کنند.

دستکاری نانوالیاف در طی رسوب آنها از طریق نوعی «بافندگی الکترواستاتیک» هدف پروژه تحقیقاتی مشترک بین شرکت میشلن و دانشمندان CNRS یا « National Centre for Scientific Research» و دانشگاه استراسبورگ است. برای این منظور، تیم‌ها پدیده‌های فیزیکی را مطالعه می‌کنند تا موادی با ساختار فیبری بسازند که به‌جای تصادفی بودن، به‌صورت سه‌بعدی سازمان‌دهی شده‌اند.

فن‌آوری‌های بافت سنتی از عمل نیروهای مکانیکی برای تشکیل و رسوب الیاف استفاده می‌کنند، اما فرآیند الکتروریسی به‌جای آن از نیروهای الکترواستاتیکی استفاده می‌کند، به ترتیب فیبر شکل می‌گیرد و سپس به شدت کشیده شده و از طریق جریان میدان الکتریکی شدید با سرعت زیادی روی یک بستر پخش می‌شود.

الیاف پیوسته با قطر 100 تا 1000 برابر نازک‌تر از یک رشته مو تولید و به شکل یک «حصیر» مونتاژ می‌شوند، منسوجاتی غیربافته که ساختار تصادفی آن شبیه یک پوشش پنبه‌ای است.

عمده تمرکز این تحقیقات حول دومحور است. در ابتدا توسعه بستر الکتروریسی نوآورانه برای مطالعه مکانیسم‌های فیزیکی و شیمیایی که مواد نانوالیافی چند جزئی تولید می‌کند و ساختار مورفولوژی و ترکیب فیبری آنها کنترل می‌شود.

در مرحله دوم استفاده از روش‌های الکتروریسی و سازگار با محیط‌زیست برای توسعه «حصیر» با ویژگی‌های خاص برای کاربردهای متنوع است.

تاکید ویژه هر دو مرحله بر دو کاربرد ترکیبات هیدروژنی و حمل‌ونقل بدون آلایندگی و همچنین چسب‌های اختصاصی خواهد بود. تحقیقات انجام‌شده توسط آزمایشگاه تحقیقاتی مرتبط با SpinLab درنهایت می‌تواند در زمینه‌های دیگری مانند پزشکی (همچون ایمپلنت‌های بیومیمتیک برای مهندسی بافت، پانسمان زخم و غیره)، محیط‌زیست (فیلترهای هوا، غشاهای فیلتراسیون مایع و غیره) و انرژی (غشاهای سلول سوختی، الکترودهای ابرخازن و غیره) کاربرد داشته باشد.

برای میشلن این پیشرفت‌ها به طور قابل‌توجهی آنها را قادر می‌سازد تا به دو مشکل عمده رسیدگی کند؛ مهم‌ترین مورد تقویت ساختاری از طریق تشک‌های الکتروریسی که امکان نازک کردن کامپوزیت‌ها را فراهم می‌کند، درنتیجه خواص عملکردی تایر را بهبود می‌بخشد در حالی که از مواد کمتری استفاده می‌شود. در مورد بعد استفاده از غشاهای نبافته برای خواص نفوذپذیری و هدایت الکتریکی در مراحل ساخت تایر را خواهیم داشت.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 1 =