حتی در حالی‌که صنعت خودروسازی خود را با فناوری‌های جدید مانند خودروهای برقی و خودران از نو می‌سازد، یک ویژگی اساسی وجود دارد که درآمد و هزینه‌ها را به هم مرتبط می‌سازد و آن چیزی نیست به غیر از کیفیت. برای درآمدها مشتریان به سنجه‌های تولید مانند گزارش مشتریان و گزارش جی‌دی پاور نگاه می‌کند که به آن‌ها اطلاع می‌دهد کدامیک از فروش‌های هر شرکت اطمینان‌پذیری و ایمنی را به دنبال داشته است. در سوی دیگر معادله سودآوری نیز هزینه‌ها در قالب گارانتی و فراخوان‌های منتشر شده برای جمع‌آوری می‌تواند گزارش مالی را تحت تاثیر قرار دهد. در نتیجه سودآوری می‌تواند از دو جنبه اصلاح شود. متاسفانه آئودی و فولکس‌واگن سالهای زیادی به خاطر مشکلات و مسایل مربوط به کیفیت دچار لطماتی شدند.
سالهای بد برای آئودی
به گزارش «اخبار خودرو»، از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ گروه خودروسازی فولکس‌واگن پنجمین جمع‌آوری بزرگ صنعت خودروسازی را تجربه کرد. در همین چارچوب زمانی فولکس‌واگن یا آئودی در قعر لیست کیفی ۱۰ شرکت خودروسازی قرار داشتند که توسط جی‌دی پاور تهیه می‌شود. در سال ۲۰۱۶ نیز موسسه پاپیولار مکانیکس آئودی را به خاطر عدم اطمینان پذیری به عنوان پنجمین برند گران‌قیمت معرفی کرد.
بدتر این‌که میزان استفاده از نرم‌افزارها در صنعت خودروسازی به شکلی تصاعدی رو به افزایش بود و همزمان همین موضوع میزان فراخوان‌ها برای جمع‌آوری را افزایش می‌داد.
گزارش مربوط به نقص‌اهی فنی و فراخوان‌ها که سال ۲۰۱۹د توسط موسسه استوت منتشر شد گویای این مساله بود که بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ نقص‌های مربوط به قطعات الکترونیکی دو برابر شده و این قطعات حدود ۲۶ درصد دلیل فراخوان‌ها را تشکیل می‌دهند.مواجهه با مشکلات اساسی در دورانی پرآوشب موقعیتی مهارناپذیر و غیرقابل مدیریت را برای شرکت‌هایی همچون آئودی رقم زد.
پذیرش تغییر
واضح بود که باید تغییری صورت بگیرد و آئودی هم همین کار را کرد. در سال ۲۰۱۵، آئودی و فولکس‌واگن برنامه‌ای جدید را با عنوان برنامه بهبود کیفیت نرم‌افزار لیدار آغاز کردند که در آن از تامین‌کنندگانی که قطعات معیوب عرصه می‌کردند خواسته می‌شد تا یک ناظر بیرونی مستقل را برای نظارت بهبود و پیشرفت عملکرد خود استخدام کند. همین پیشرفت‌ها نه تنها به بهبود کیفیت قطعات منجر شدند بلکه در نهایت هزینه را برای تامین‌کننده کاهش دادند که این موضوع برای آئودی هم یک برد محسوب می‌شد.
گزارش‌های مالی مربوط به اوایل سال ۲۰۲۰ حاکی از آن بود که گروه خودروسازی فولکس‌واگن در سالهای ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ توانسته به پیشرفتی اساسی در کاهش میزان انتشار فراخوان‌ها دست پیدا کند. به علاوه جی.دی پاور در سال ۲۰۱۹ به این اشاره کرد که آئودی به بهبودی قابل ملاحظه در میزان اعتمادپذیری‌اش دست یافته است.
به گفته جی‌دی پاور: «حالا خودروهای آئودی به خاطر قابل‌اطمینان و ایمن بودن‌شان شهرت دارند».
راهبردهای آئودی که مزایای بسیار زیادی را به همراه داشته شامل ایجاد شبکه‌های تامین جدید، اعمال جریمه‌های سنگین و نظارت مداوم بوده است.
شبکه های تامین جدید
برخی از تولیدکنندگان با قطع همکاری خود با تامین‌کنندگانی که عملکرد خوبی ندارد و توقف پروژه‌های کنونی یا بعدی به این مشکل واکنش نشان می‌دهند که خود این کار می‌تواند مشکل‌ساز باشد.
اگر مثلا دو سازنده وظیفه تامین قطعات مورد نیاز را برعهده داشته باشند قطع کردن یکی از دو جریان ورود قطعات می‌تواند مشکل آفریتن باشد و علاوه بر افزایش قیمت به خاطر کنار گذاشتن یکی رقبا، می‌تواند در دوره‌هایی که تقاضا برای محصول بالاست آسیب‌هایی را وارد کند. همچنین اگر شرکت بخواهد به سراغ تامین‌کننده جدیدی برود باید هزینه زیادی را در دوره توقف تولید و همچنین راه‌افتادن شبکه تامین جدید متحمل شود.
جریمه‌های سنگین
خودروسازان اندکی هستند که اهدافی را برای تامین‌کنندگان خود به لحاظ عملکرد کیفی و به موقع بودن تعیین کرده و شرکت‌هایی را که نمی‌توانند به این اهداف دست پیدا کنند جریمه می‌کنند. گرچه در برخی موارد جریمه‌ها هم چندان موثر نبوده و برخی به اثربخشی پاداش بیشتر اعتقاد دارند.
نظارت دائمی
برخی از خودروسازان مانند آئودی برای مشکل عرضه قطعات معیوب از راهکار حضور همیشکی ناظران بی‌طرف استفاده می‌کنند. هرچند ممکن است شرکت‌ها با شیوه‌هایی اقدام به دور زدن ناظران کنند اما تجربه آئودی نشان می‌دهد که در صورت موثر بود نظارت تا حد زیادی می‌توان جلوی هزینه‌ها را گرفت.
