به گزارش «اخبار خودرو»،روابط‌عمومی انجمن صنعت باتری و ذخیره‌سازهای ایران اخیرا درباره صادرات یکی از مهم‌ترین مواداولیه این صنعت از معادن کشور به‌خارج از مرزها ابراز نگرانی کرده و حتی با صدور بیانه‌ای درراستای رفع این معضل، براهمیت توجه به‌آن تاکید کرده است. به‌گزارش روزنامه «دنیای‌خودرو» با وجود تامین نیاز بازار کشور با استفاده از ذخایر معادن داخلی، درصورتی که مواداولیه مورد نیاز برای تولید این قطعه به‌خارج از مرزها صادر شود، به‌طور حتم نه‌تنها تولیدکننده بلکه مصرف‌کننده‌ای که امکان تهیه محصولاتی غیر از نمونه‌های داخلی را ندارد نیز تحت‌فشار قرار خواهد گرفت.
به‌گزارش روزنامه «دنیای‌خودرو» روابط‌عمومی انجمن صنعت‌باتری و ذخیره‌سازهای کشور در بیانیه خود دراین‌باره آورده است: «استفاده از سرب در انواع باتری‌های سرب-اسید یوپی‌اس و خودرویی و همچنین صنایع نظامی، این فلز را تبدیل به‌یک ماده استراتژیک در صنایع کشورهای مختلف کرده و آلایندگی این ماده اولیه مهم موجب شده است که صنایع تبدیلی مختلف ازجمله صنعت باتری و ذخیره‌سازهای انرژی الکتریکی همواره برای تامین آن با مشکلاتی مواجه شوند. هم‌اکنون نیاز کشور ما به‌سرب حدود ۱۴۰ هزار تن در سال مورد محاسبه قرار گرفته که از این میزان حدود ۱۲۰ هزار تن سهم کارخانجات تولید باتری است. اما تنها پنج درصد این میزان سرب از طریق فراوری کنستانتره‌های معدنی تامین می‌شود و مابقی از روش استحصال باتری‌های فرسوده به‌دست می‌آید.
از همین آمار می‌توان اهمیت مدیریت پسماند باتری را به‌خوبی درک کرد. می‌دانیم که بازیافت باتری فرسوده به‌روش‌های سنتی آلودگی گسترده‌ای برای آب‌وخاک به‌همراه خواهد داشت و از طرفی حقوق کارگرانی که در این کارگاه‌های غیرقانونی مشغول به‌فعالیت هستند، چه ازلحاظ دستمزد و چه ازلحاظ ایمنی و بهداشت پایمال می‌شود. از این ‌رو استانداردهایی از سوی مراجع بین‌المللی تدوین و درکشور ما نیز از سوی سازمان استاندارد بومی‌سازی شده و برای مقابله با این تهدید ابلاغ شده است. براین اساس سرمایه‌گذاری‌هایی برای تاسیس واحدهای استاندارد بازیافت سرب که مطابق با آخرین استانداردهای روز دنیا باشد انجام ‌شده و عمده این سرمایه‌گذاری‌ها از سوی واحدهای اصلی تولیدکننده باتری صورت گرفته و طبیعتا سرب حاصله درهمین واحدها برای تولید باتری استفاده می‌شود. اما واحدهای سنتی و عمدتا بدون‌مجوز تمایل دارند محصول سرب خود را درخارج از کشور به‌فروش برسانند. لذا وجود واحدهای فاقد مجوز و استاندارد مناسب از چندین جهت موجب زیان صنعت کشور می‌شود: اول از بعد زیست‌محیطی و بهداشت فردی، دوم از جهت فقدان بهره‌وری و اتلاف منابع انرژی و سوم به‌دلیل خروج ذخایر استراتژیک سرب از کشور و اخلال در تامین مواداولیه واحدهای تولید باتری؛ خصوصا در فصل گرما و پیک مصرف باتری. دراین خصوص لازم است تمهیداتی اندیشیده شود و نسبت به‌حل این معضل چاره‌اندیشی صورت گیرد. درسطح اول باید نسبت به‌برخورد میدانی و پلمب واحدهای فاقد مجوز از سوی مراجع ذی‌ربط اقدام شود و در مراحل بعدی ضروری است با استفاده از اهرم‌های قانونی و به‌منظور حفظ ذخایر سربی از صادرات سرب ممانعت به‌عمل آید. همچنین ضروری است باتری‌های فرسوده در سطح کشور جمع‌آوری و با سازوکار مشخص و قابل‌ردیابی به‌سمت واحدهای بازیافتی استاندارد هدایت شود.» با این وجود می‌طلبد که به‌موضوع نیاز تولیدکنندگان باتری به‌سرب نگاه کلان‌تری داشته باشیم و درصورت لزوم، برای محدودیت صادرات این ماده معدنی، مقررات سفت و سختی درنظر گرفته شود.