این‌طور که هاوارد یو استاد رشته مدیریت و نوآوری در موسسه بین‌المللی توسعه مدیریت در دانشگاه بازرگانی لوزان سوئیس می‌گوید تنها شرکت‌های بزرگی مانند جنرال موتورز، تویوتا و فولکس‌واگن مهره‌های نوظهوری مانند تسلا یا رقبای چینی آن خواهند توانست در برابر تغییرات پابرجا بمانند. همگام با تغییرات
پابرجایی در صنعت خودروسازی به این معناست که مهره‌های ضعیف‌تر بدون در اختیار داشتن منابع مالی لازم توسط بازیکنان قوی‌تر از دور خارج می‌شوند. سازوبرگ و تجهیزات تکنولوژیک نیز سرمایه زیادی را طلب می‌کنند. در نتیجه بازماندگان صنعت خودروسازی شرکت‌هایی خواهند بود که بتوانند بی‌محابا پذیرای تغییرات تکنولوژیک لازم باشند و خیلی سریع سرمایه‌های کلانی را فراهم کنند. آقای یو استاد بزرگ رشته مدیریت در یک مصاحبه گفته که بحران میکروچیپ‌ها نشان داد که بسیاری از خودروسازان به استثنای تویوتا نتوانسته‌اند نیاز به پذیرش قطعات الکترونیک و تامین قطعه‌های مورد نیاز خود را شناسایی کنند.
ادراک نادرست
به گفته آقای یو: «ماهیت این کمبود نشان داد که بسیاری از خودروسازان به هیچ وجه نقش اساسی قطعات نیمه رسانا را درک نکرده و نتوانسته بودند چنین کمبودی را پیش‌بینی کنند. آن‌ها به واسطه‌هایی مانند بوش و کانتیننتال تکیه کرده بودند تا این کار را برایشان انجام دهند. مثل این می ماند که اپل در ساخت آیفون کار تهیه میکروپردازشگرهایش را به طرف‌های ثالث واگذار کند. چنین چیزی غیرقابل باور است. این مساله نشان می‌دهد که چه میزان از صنعت خودروسازی درک خود را از واقعیت از دست داده است. آن‌ها نمی‌خواهند خودشان را درگیر کنند و به گفتن حرف‌هایی مثل این اکتفا می‌کنند که «ما برای تامین این قطعات با دیگران قرارداد می‌بندیم. این حرف‌ها نشان می‌دهد که چه میزان درک اشتباه وجود دارد. این خودروسازان بزرگ در شکل دادن به آهن استاد هستند اما آینده خودروسازی به استفاده از قطعات الکترونیکی و نرم افزارها وابسته است و من شرکت‌های زیادی را نمی‌بینیم که اهمیت این موضوع را درک کرده باشند».
تداوم مشکل
زمانی که بحران جهانی تولید خودرو ناشی از قرنطینه سراسری در حال تمام شدن بود بحران قطعات نیمه رسانا از راه رسید و آن‌طور که گفته می‌شود کمبود میکروچیپ‌ها شاید تا سال 2023 گریبانگیر خودروسازان باشد. در حالی که بعد از پایان محدودیت‌های کرونا، تقاضا برای خودروهای سواری و مدل‌های شاسی‌بلند در حال بهبود یافتن بود مشخص شد که در این مدت سایر صنایع مانند تولیدکنندگان بازی‌های یارانه‌ای در مدت قرنطینه اوضاع خوبی داشته‌اند و گرچه افراد مجبور به کنار گذاشتن ماشین‌های خود و تجدیدنظر درباره خرید خودروی جدید شده‌اند، اما بیش از هر زمان به خرید کنسول‌های بازی روی آورده‌اند. در نتیجه تولیدکنندگان میکروچیپ‌ها محصولات خود را در اختیار فعالان صنعت بازی قرار دادند و زمانی که دوباره خودروسازان از راه رسیدند با کمبود میکروچیپ روبه‌رو شدند.
به گفته مشاوران موسسه آلیکس پارتنرز کمبود جهانی چیپ‌ها در سال جاری منجر به ضرر 100 میلیارد دلاری صنعت خودروسازی خواهد شد و بر تولید 3.9 میلیون دستگاه خودرو تاثیر خواهد گذاشت.
کاهش وابستگی
در عین حال خودروسازان از ارتباط مستقیم با تولیدکنندگان میکروچیپ‌ها یا اقدام به تولید آن ها طفره می‌روند. سیاستگذاران اتحادیه‌های کارگری در آمریکا و اروپا با در نظر گرفتن سوبسیدها یا تخفیف‌های مالیاتی در نظر دارند کارخانه‌های تولید میکروچیپ‌های خود را احیا کرده و وابستگی خود را به تولیدکنندگان آسیایی کاهش دهند. در نشست اخیر سران هفت کشورهای شرکت‌کننده متعهد به یک همکاری دو جانبه برای متوازن ساختن زنجیره تامین جهانی قطعات نیمه رسانا شدند.
آقای یو در این باره گفته: «تولیدکنندگان تصور می‌کردند زمانی که دوباره تو.لید به حالت عادی برگردد تامین‌کنندگان چیپ نیز خود را با آنم ها سازگار خواهخند کرد. این در حالی است که تولیدکنندگان چیپ‌ها با خیال راحت محصولات خود را در اختیار سایر صنایع قرار داده بودند. بیرون از صنعت خودروسازی، بسیاری از صنایع با شروع پاندمی تولیدات خود را افزایش دادند: لوازم منزل، موبایل‌ها، رایانه‌های شخصی و لوازم سلامتی. در رقابت با چنین صنایع قدری صنعت خودروسازی اصلا حرفی برای گفتن ندارد».
