به گزارش «اخبار خودرو»، عضو ارشد شورای سردبیری «دنیای خودرو» در این‌باره نوشت:
کامیون‌های سه‌سال‌کارکرده اروپایی که قرار بود به دست مالکان ناوگان فرسوده باری برسند، با قیمت‌های نجومی سر از نمایشگاه‌های فروش خودروهای سنگین درآورده‌اند و مشتری هم ندارند! این در حالی است که بنا بر مصوبه قانونی مربوطه، دارندگان کامیون‌های فرسوده باید این امکان را پیدا می‌کردند که خودرو اسقاطی خود را تحویل دهند و یک خودرو سه‌سال‌کارکرده اروپایی تحویل بگیرند.
اما دست‌به‌دست چرخیدن این کامیون‌ها از همان مرز بازرگان آغاز شده و در نهایت باعث می‌شود این خودروها هر بار با قیمت‌های بالاتری خرید و فروش شوند. وگرنه؛ هزینه واردات به‌علاوه هزینه‌های داخلی منهای مبلغ خودروهای اسقاطی، قیمت نهایی خودرو را در حالت عادی به حدود 1.8میلیارد تومان می‌رساند، نه 2.4میلیارد تومان و بالاتر! در این میان، عده‌ای که همواره گوش‌به‌زنگ فرصتی برای واسطه‌گری هستند، با خرید و جمع‌آوری کامیون‌های فرسوده، موفق شده‌اند بازار را در دست بگیرند و سازمان مجری این طرح را دور بزنند.
ضعف مدیریتی در اجرای این طرح، از یک‌سو به معطلی کامیون‌های وارداتی در گمرک انجامیده و از سوی دیگر منجر به عدم شفافیت در بحث ارزش افزوده و زمینه‌ساز تعیین قیمت‌های هنگفت برای آن‌ها شده است. موضوع بعدی، دریافت کد ساتا از بانک مرکزی برای تشخیص منشأ ارز مورد استفاده برای واردات است که برخی واردکنندگان را دچار چالش کرده و موجب دپوی کامیون‌های وارداتی آن‌ها در انبارهای گمرک به‌رغم برخورداری از کد ثبت سفارش شده است. تنها موضوعی که درخصوص این طرح، تا حدود زیادی حل‌وفصل شده، بحث خدمات پس از فروش است که جز درخصوص یکی از برندهای وارداتی تعیین تکلیف شده است.
بر این اساس، حتی حالا که در میانه اجرای این طرح هستیم، همچنان جا دارد؛ سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای با طراحی یک سامانه جامع و تعیین و تبیین جایگاه هر یک از ارکان نوسازی در آن، این امکان را فراهم کند که هر یک از متقاضیان نوسازی برای ثبت نام به این سامانه وارد شود و شرکت واردکننده را تحت نظارت سازمان انتخاب کند تا در بستری مطمئن و بدون واسطه بتواند با واردکننده ارتباط بگیرد.
