به گزارش «اخبار خودرو»، پلیس راهور ناجا یکی از یگانهای تابعه و مهم نیروی انتظامی است که در زمینه کنترل و مدیریت ترافیک، رفتوآمد وسایل نقلیه، صدور مجوزهای قانونی و.. فعالیت میکند. پرسنل این واحد پلیس را بیش از سایر نیروها و پرسنل نظامی و انتظامی میبینیم و با آنها آشنا هستیم. محل خدمت آنها معابر اصلی و فرعی شهرها، روستاها، جادهها و بزرگراههای کشور است. اما این مجریان قانون هنگامی که به انجام وظیفه مشغولند در معرض انواع خطرات و آسیبهای جسمی و روحی قرار دارند.
کنار مردم و خودروها
ماموران راهور بدون واسطه کنار مردم بهکار مشغولند؛ با آنها در تعامل هستند و همیشه با رانندگان و راکبان وسایلنقلیه که قصد قانونشکنی دارند، سروکله میزنند. البته گاهی نیز این برخوردها ظاهر خوبی پیدا نمیکند. این عوامل نشاندهنده سختی کار این ماموران است. گاهی اوقات خبرهایی مبنیبر تصادف و آسیب مامور راهنماییورانندگی منتشر میشود. معمولا وقتی رانندگان متخلف با سرعت غیرمجاز درحال حرکتند، بدونتوجه به طرفین و مسیر پیش رو با این ماموران تصادف میکنند.
علاوهبر تصادف، خطرات دیگری نیز ماموران پلیس راهنماییورانندگی را تهدید میکند؛ آلودگی هوا، آلودگی صوتی، بیماریهای ناشیاز ایستادن طولانیمدت، ساعت طولانی کار و... از جمله مواردی هستند که سلامت پرسنل پلیس راهور را در معرض خطر قرار دادهاند. درواقع کار و فعالیت این پرسنل با سختی همراه است. بهعنوانمثال هنگام آلودگی هوا در حالی که به شهروندان توصیه میشود از منزل خارج نشوند، ماموران پلیس راهور باید با توان صددرصدی در معابر حضور داشته باشند؛ این تنها یک نمونه از موارد سختی کار است.
مسئولان انتظامی درباره مشکلاتی که پرسنل این نیرو با آنها درگیرند، میگویند: «مقرر شده است با کاهش ساعات شیفت ماموران پلیس راهور و همچنین بهرهمندی این ماموران از برخی امکانات، از ابتلا همکاران به بیماریهای شایع اسکلتی و عضلانی و تنفسی، پیشگیری شود.»
مشکل دیگر نداشتن پرسنل کافی نسبتبه حجم کاری این یگان در سطح شهرهاست. بههرحال تخلفهای رانندگی هیچگاه تمامی ندارند اما اگر تعداد ماموران برقرارکننده نظم و انضباط کافی باشد، برقراری نظم و اجرای مقررات راهنماییورانندگی با جدیت و دقت انجام میشود. ضمن اینکه بهکارگیری نفرات بیشتر در کادر راهور ناجا موجب افزایش شیفتها، استراحت و تمدد اعصاب نیروها و درنتیجه بهرهوری بالاتر میشود.
شغلی که ظرفیت بالایی میطلبد!
برخورد مستمر با افراد از هر قشر و فرهنگ، آن هم در موقعیتهای حساس و پرخطر، نیازمند داشتن مهارت و ظرفیت بالایی است. این موضوع زمینهساز بروز تنشهای روحی بهویژه در افرادی است که آسیبپذیری بالایی دارند. نیروهای پلیس عموما استرس شغلی بالایی را تجربه میکنند.
منشأ این استرس گوناگون است اما میتوان به سطح فرهنگ جامعه، انتظارات عمومی و مقامات از پلیس، رفتار پرخاشگرانه و تهاجمی برخی مجرمان و قانونگریزان، تاثیر مسائل جانبی نظیر چالشهای مدیریتی، اجتماعی و اقتصادی بر مردم و پلیس، خطرپذیری این شغل را بالا میبرد.
در همین راستا تلاش شده است برنامههای پیشگیرانه برای ماموران پلیس راهور اجرا شود. امکانات ورزشی مانند استخر و شنا ازجمله این موارد هستند. همچنین توصیه شده است هنگام آلودگی هوا شیفت ماموران راهور کوتاهتر باشد و زودتر تعویض شوند.
ازسویدیگر برخی مردم و رانندگان از لحاظ روحی شرایط خوبی ندارند و وقتی پلیس به خاطر عدم رعایت مقررات راهنماییورانندگی آنها را جریمه میکند، عصبانی میشوند. این نیروهای قانون از بیمهری برخی افراد گلایه دارند. برخی افراد که به واسطه مشکلات خسته هستند، در مواردی ناراحتی و استرس خود را بر سر مامور قانون خالی میکنند. در بیشتر مشاجرهها و تنشهایی که هنگام اعمال قانون رخ میدهد، رانندگان مقصر فکر میکنند ماموران راهور از سر لجبازی آنها را جریمه میکنند در حالی پول جریمهها به حساب خزانه دولت میرود.
چندی پیش سردار هادیانفر، رئیس پلیس راهور درباره عدم سختگیری پلیس در مورد تخلفات غیرحادثهساز گفت: «ماموران پلیس راهور در محدوده بیمارستانها رعایت حال مراجعهکنندگان را کرده و از اعمال قانون تخلفاتی که حادثهای ایجاد نمیکند، چشمپوشی کنند.»
پلیس از زبان پلیس!
بهگفته یکی از ماموران راهنماییورانندگی، این کار شیرینیهایی هم دارد که شاید در مشاغل دیگر نتوان آن را مشاهده کرد. بهعنوانمثال سلام و احوالپرسی که هر روز با تاکسیهای خطی دارند یا تشکرهایی که مردم در آخرین ساعات شب یا اولین ساعات روز از آنها میکنند، دلگرمی است و به این ماموران برای ادامه کار انگیزه میدهد.
یکی دیگر از ماموران پلیس راهنماییورانندگی درباره اتفاقهای جالب این شغل گفت: «برخی مواقع افراد مسن را بنا به درخواستشان به مقصد رساندهایم. البته براساس قانون اجازه نداریم کسی را سوار خودرو پلیس کنیم. حتی یکبار با کمک دیگر سربازان پول جمع کردیم تا پیرزنی را به خانه سالمندان بفرستیم چراکه در خیابان گم شده بود و جایی برای رفتن نداشت!»
مامور دیگری گفت:«برای اینکه سختی کار پلیس راهور را بهتر درک کنید کافی است یک روز سری به درمانگاه نیروی انتظامی بزنید، آنوقت میبینید شیفتهای طولانی مدت و ایستادن به مدت هشت ساعت در روز پس از چند سال چه بلایی سر آدم میآورد. بسیاری از همکارانم به خاطر ابتلا به آسم و مشکلات تنفسی به بخشهای دیگر پلیس منتقل شدهاند.
یک مامور راهنماییورانندگی اگر پس از چند سال فعالیت به دیسک کمر و گردن مبتلا نشود، خیلی شانس آورده است. ضمن اینکه کار پلیس، خدمات اجتماعی است و تعطیلبردار نیست، به همین خاطر وقتی همه در ایام نوروز یا آخر هفتهها تعطیل و مشغول استراحت و تفریح هستند آنها باید سر کار باشند.»