شرایط بازار محصولات مدیران‌خودرو درحال تغییر است و در این میان بیشترین سود به‌نفع مالکین پرچمدار فعلی محصولات این برند بوده است. برای بررسی دلایل این موفقیت راهی جاده‌های شمال کشور شدیم تا با امکانات تازه اضافه شده به‌نسخه پرو از محصولی که در چین به‌عنوان تیگو ۵ ایکس شناخته می‌شود، بیشتر آشنا شویم. پیش از این در شهریورماه سال جاری برنامه‌ای با ۵ دستگاه خودرو از تهران به‌مقصد رشت و سپس دیلمان، انزلی، لاهیجان، قزوین و تهران انجام شده بود که البته هیچ‌یک از خودروها نو نبودند. در تست اخیر نمونه‌های تازه تحویل گرفته شده هم حاضر بودند که امکان بررسی تفاوت آن‌ها و اصلاحات انجام‌شده روی خط تولید نیز فراهم بود. درعین حال شرایط انجام این تست برای چندین رسانه دیگر نیز در کنار روزنامه «دنیای‌خودرو» فراهم شده بود و به‌همین دلیل بیشتر از سلایق شخصی، به‌نکات فنی حاصل از اجماع کلی صاحب‌نظران پرداخته‌ایم.

از کاربرد تا مفهوم طراحی جعبه‌ای

در عنوان این مطلب از عبارت «به‌روزترین سبک طراحی» استفاده شده که اشاره دارد به‌طراحی Boxy که طی سال‌های اخیر در کراس‌اوورهای جمع‌وجوری همچون برانکو مورد توجه قرار گرفت و حتی در هیوندای سوناتای جدید هم شاهد آن هستیم.

البته درمورد سوناتا می‌توان گفت به‌نظر می‌رسد در اجرای این سبک رترو «Retro» هرچه ابعاد کوچک‌تر باشد، هم به‌مفاهیم سنتی وفادارتر می‌ماند و هم کاربری بهتری پیدا می‌کند. این سبک طراحی بیشترین تاثیر را در بخش عقب خودرو داشته؛ در این بخش شاهد تیلایت‌هایی هستیم که تا حد زیادی از طراحی سیال خارج شده و به‌سبک مدرنی عمدتا شامل خطوط است.

از سوی دیگر تضاد رنگی و استفاده از اِلِمان‌های کرومی سبب جوان‌پسند شدن ترکیب کلی شده است. این روند را حتی می‌توان در حجم‌دهی پایین سپر به‌عنوان دیفیوزر هم احساس کرد. در نمای جانبی هم تضاد رنگی چندگانه حفظ شده و و به‌زیبایی آن می‌افزاید.

درعین حال نمای جلو ایکس ۵۵ در نسخه پرو به‌نوعی با شرایط نمای عقب و ترکیب تیلایت هماهنگ شده و با وجود این‌که در محصولات دیگر هم شاهد استفاده از دیلایت دو خطی بودیم، اما این‌جا بیشتر از هرچیز به‌سبک جعبه‌ای کمک کرده است. با درنظر گرفتن این نکات می‌توان این خودرو را به‌عنوان Boxy ترین طراحی کراس‌اوورهایی دانست که روی خط مونتاژ قرار دارند.

آپشن‌ها، تجهیزات و ایمنی

ورود به‌کابین سبب می‌شود حداقل در بخش پنل میانی به‌یاد تیگو ۷ پرو بیفتیم و این‌که پیشرانه اشتراک زیادی با همین تیگو ۷ پرو دارد سبب می‌شود حس مطلوبی پیدا کنیم که این خودرو در مرز بین پریمیوم بودن و اقتصادی است.

حتی دستگیره و دکمه‌های قفل درها نیز به‌سبک یکسانی هستند که در این مورد خاص، به‌نظر می‌رسد تیگو ۷ از لحاظ ارگونومی بهتر عمل کرده است. اما در این میان آن‌چه بیش از هرچیز کاربری این خودرو را مشخص می‌کند، صندلی‌های آن است که حقیقتا به‌لحاظ نرمی، دربرگیرندگی و عرق نکردن، سفر خوب و خاطره‌انگیزی را برای ۴ سرنشین خودرو رقم می‌زند.

البته جالب‌تر بود که دسترسی به‌فضای صندوق‌عقب فراهم می‌شد و از سوی دیگر با وجود این‌که استفاده از رنگ قرمز تنوع و تضاد رنگی را در کابین افزایش داده اما علاقه‌مند بودیم این رنگ یا کمی براق‌تر بود یا به‌سبک مارون کمی تیره‌تر. با این وجود وقتی کابین فونیکس تیگو ۷ پرو مکس را به‌صورت تک‌رنگ دیدیم، این تضاد رنگی در ایکس ۵۵ پرو را پسندیدیم.

در تست طولانی قبلی گزارش شده بود که امکان بهره‌برداری از شارژر وایرلس وجود ندارد؛ اما در نسخه‌های صفرکیلومتر تحویل داده شده، این آپشن حتی نسبت به‌برادران بزرگ‌تر هم بهتر کار می‌کرد و اصلا مشکلی با کاور گوشی هم نداشت. کما این‌که برای استفاده از آن اگر گوشی با این فناوری سازگار نبود و روی بخش مربوطه قرار می‌گرفت، لازم بود که پس از برداشتن چند لحظه‌ای صبر کنیم تا گوشی سازگار با این فناوری را شارژ کنیم.

عملکرد روشن کردن از راه دور کماکان از آپشن‌های محبوب این خودرو به‌شمار می‌رود و از سوی دیگر سانروف را که به‌ابعاد کوچک آن اشاره می‌شود، در این تست سه روزه کاملا کاربردی یافتیم و عملا تهویه هوا از طریق این سانروف به‌خوبی انجام شد. درباره سیستم صوتی این خودرو هم باید گفت با وجود لذتی که از شنیدن صدای موزیک می‌بریم، نمی‌توانیم به‌آن ایراد اساسی وارد کنیم.

اما به‌هر صورت در محصولات سطح بالاتر چری شاهد استفاده از سیستم بهتری هستیم؛ موردی که درباره کلاستر دیجیتالی هم صدق می‌کند و تجربه چندین کیلومتری رانندگی با ایکس ۵۵ پرو مشخص کرد چرا در محصولات لوکس‌تر به‌سمت کلاستر یکپارچه با نمایشگر مولتی‌مدیا رفته‌اند.

در فهرست آپشن‌ها می‌توان به‌گرمکن صندلی‌ها، اتوهلد و بکلایت دکمه‌های تنظیم شیشه، یونیت مولتی‌مدیای ۷ اینچی، تنظیم گودی کمر، نشانگر دما، فشار باد تایرها و همچنین فضای مناسب صندوق‌عقب اشاره کرد که طی این سفر سه‌روزه از مزایای آن بهره بردیم و از این حیث هم کاملا راضی بودیم.

در بحث ایمنی هم افزوده شدن به‌تعداد ایربگ‌ها و مسیر خروج آن‌ها در کنار سیستم‌های کنترلی حس اطمینان را برای تمام سرنشیان به‌همراه داشت. برای بررسی کیفی هم غیر از تایید حفظ کیفیت نسبی پس از گذشت ۳۰ هزار کیلومتر، بهتر است به‌نتیجه نظرسنجی سال جاری موسسه J.D.Power اشاره کنیم که به‌واسطه بررسی ۹ بخش بدنه، فضای داخل، تجربه رانندگی، پیکربندی، سیستم کنترل، داشبورد، سیستم اطلاعات-سرگرمی، تهویه‌مطبوع، فضای سرنشین، پیشرانه و سیستم‌های کمکی راننده از بین ۲۳۰ مدل و ۴۸ برند حاضر در چین طی مدت ۶ ماه بیشترین رضایت را از سوی مشتریان خود دریافت کرده است.

سواری فراتر از انتظار

سیستم انتقال قدرت پیوسته (CVT) به‌طور ذاتی برای استفاده در مسافت‌های بین شهری مناسب‌تر است. به‌این ترتیب انتظار شتابگیری هیجان‌انگیزی را با این سیستم نباید داشته باشیم. اما استفاده از پیشرانه توانمند ۲۳۰ نیوتون‌متری سبب شده است در مسیرهای داخلی شهری هم تجربه مطلوبی را داشته باشیم. رقم ۱۵۶ برای اعلام خروجی توان خطی آن برحسب اسب‌بخار نشان‌دهنده استفاده از فناوری AVL اتریش و همچنین سیستم برقی هانیوال برای توربوشارژرها بوده است.

جالب این‌جاست که در شتابگیری‌ها (که در چند مورد برای رسیدن به‌سرعت ۱۰۰ کیلومتر برساعت زمان کمتری از ۱۰ ثانیه هم ثبت شد) در برخی موارد حتی تا سه بار دورموتور جهش معکوسی داشت و حس تعویض دنده را منتقل می‌کرد که اتفاق جالبی است و پیش از آن چنین عملکردی از CVT را تنها در سیستم XTRONIC نیسان شاهد بودیم.

درمسیر کوهستانی جواهرده گشتاور ۲۳۰ نیوتون‌متری به‌کمک آمد و شاهد کشش کاملا رضایت‌بخشی بودیم. از سوی دیگر وقتی از بین دو حالت اکو و اسپرت حالت دوم را انتخاب کنیم، حساسیت نسبت به‌پدال گاز افزایش یافته و فرمان‌پذیری هم کمی دقیق‌تر می‌شود. سیستم‌های کمکی همچون سنسورهای برخورد جلو و عقب، دوربین‌های کمکی تحت‌عنوان AVM به‌عنوان یک دکمه فیزیکی قابل فعال‌سازی بود؛ اما در شرایط مورد نیاز به‌صورت خودکار نمایش داده می‌شد.

اتوهلد (مخصوصا هماهنگی آن با CVT)، کنترل در سراشیبی و در نهایت کنترل پایداری که در محیط شنی به‌شدت دقیق عمل کرد از مزایایی است که حین رانندگی با ایکس ۵۵ پرو روی کارایی آن‌ها اجماع داشتیم. درخصوص ترمزگیری نسخه‌های به‌روزرسانی‌شده که تحت‌عنوان صفر کیلومتر در اختیار ما قرار گرفتند عملکرد بهتری داشتند و احتمالا به‌خاطر کاهش عمر لنت‌ها و تایر، نمونه کارکرده کمی ضعیف‌تر عمل می‌کرد. در مورد سیستم تعلیق تنظیم کلی به‌نحوی انجام شده بود که تغییرات جاده‌ای کمترین تاثیر را در کابین داشته باشد.

از سوی دیگر در سرعت‌های کمتر از ۱۳۰ کیلومتر پایداری و عدم‌وارد شدن تنش به‌شاسی خودرو قابل درک بود؛ اما بعد از سرعت ۱۴۰ کیلومتربرساعت با توجه به‌ارتفاع و ساختار کراس‌اووری این محصول، طبیعی بود که مقداری رولینگ حس شود. انتقال صدای موتور به‌کابین براساس ذات CVT کمتر از گیربکس‌های اتومات و دنده‌ای بود و از این مورد مهم‌تر عدم انتقال صدای ناک به‌داخل کابین بود که در طول سفر از هر دو نمونه مورد تست هیچ صدای ناکی شنیده نشد (البته در هر دو نسخه از اکتان بوستر استفاده شد).

نظر نهایی

بررسی وضعیت بازار ایران نشان می‌دهد از هر محصولی که تنوع بیشتری را در ادامه مسیر عرضه تجربه کند، استقبال بیشتری می‌شود. از سوی دیگر مشخص شدن قیمت برخی وارداتی‌ها سبب شده است انتخاب‌ها در بازه زیر ۵/۱ میلیاردتومان با اطمینان بیشتری همراه شود؛ چراکه گزینه‌های زیر این قیمت عملا امکان رقابت در بازار پرآپشن را ندارند. به‌همین ترتیب خرید ایکس ۵۵ در نسخه پرو نیز با اطمینان بیشتری همراه خواهد بود. درعین حال این مدل بازار کارکرده مناسب‌تری هم پیدا کرده و مالک با شرایط بهتری می‌تواند به‌فکر تعویض خودرو باشد.

از سوی دیگر رفع برخی مشکلات همچون شارژر وایرلس، ایربگ‌های پرده‌ای، سنسورهای هشداردهنده و از همه مهم‌تر هماهنگی موتور با گیربکس و شرایط بنزین (ناک نزدن) سبب شده است به‌گزینه مطلوب‌تری برای سفرهای بین شهری تبدیل شود و درنهایت با توجه به‌ابعاد و ظاهر کلی خودرو در کنار مصرف سوخت مناسب CVT، این مدل همچنان برای استفاده در فضای شهری نیز مناسب است.