پیتر هوربری در دوران کاری چهل و چند ساله خود بهعنوان طراح خودرو روی پروژههای بیشماری کار کرده است؛ از طراحی جلوپنجره، سپر و چراغ جلو در گرالیسر سیکا هورایزون گرفته تا طراحی چهره کاملا جدید برای محصولات برند لینکاندکو. هوربری که از سال ۲۰۱۱ مدیر بخش طراحی جیلی بوده، همچنین مشاغل عالیرتبهای را در ولوو و فورد برعهده داشته است. اخیرا او مصاحبهای با نشریه «اتوموتیو نیوز» اروپا داشته که بخش اول این گفتوگو را در اینجا مطالعه میکنید.
بیشتر از ۴۰ سال است که شما بهعنوان طراح در صنعتخودرو مشغول بهکار بودهاید. میتوانید بگویید بزرگترین تغییر و تحولاتی که در این دوران شاهد بودهاید، چه بوده است؟
تغییر بسیار بزرگی در شیوه رسیدن بهاهداف نهایی بهوجود آمده است. نخستین روزهای کارم را در بخش طراحی فورد اروپا در ویلتلی کاونتری انگلستان بهخاطر دارم؛ جایی که طراحان روی میزهای بزرگ طراحی خم شده و مشغول طراحی جزئیات ماشینها بودند.
درواقع طراحی کردن کمابیش بههمان شیوه سابق است و شما باید بهمدرسه هنر یا دانشگاه طراحی بروید و بعد کارتان را با طراحی اجزایی مثل دستگیره در آغاز کنید. نخستین کار من طراحی جلوپنجره، گلگیر و چراغ جلو برای یک کرایسلر هورایزون بود.
دلیل اینکه صرفا مسئولیت طراحی این بخشها بهمن سپرده شد، این بود که تا زمانی که شما سن و سالی پیدا نکنید، طراحی کامل یک خودرو را بهشما نمیدهند و بهمرور زمان این کار پروبال بیشتری پیدا کرده است. پیشرفت کامپیوترها تفاوت بزرگی را ایجاد کرده و امروزه ما از ابزارهایی استفاده میکنیم که تا همین چندی پیش تنها آنها را در خواب میدیدیم.
چه میزان از زمان تان را صرف آموزش به نسل جدید طراحان میکنید و چقدر را بهطراحی اختصاص میدهید؟
به باور من بهمحض آنکه شما سن و سالی پیدا میکنید، کارتان بهعنوان آموزگار آغاز میشود و ما طراحان جوان بسیاری داریم که ایدههایی فوقالعاده دارند که البته بخش زیادیشان غیر قابل اجراست.
اما در مقام یک مدیر، وقتی که شما طراحی بااستعداد را پیدا میکنید، با نشان دادن اینکه چطور میتوانند ایدههایش را بدون از دست رفتن خلاقیت و هیجان بهچیزی قابل تولید بدل کنند، بهاو کمک میکنید و عنصر حیاتبخش هر کمپانی، نیروهای جدید و جوانی هستند که ایده هایشان را بدون آنکه بدانند غیرممکن هستند، دنبال میکنند. این بسیار ضروری است.
درحالی که ما تجربه بهدست میآوریم، متوجه میشویم هزار دلیل برای انجام ندادن یک کار وجود دارد؛ اما یک طراح جوان این را نمیداند. درنتیجه شما بهاین خلاقیت اجازه شکوفایی میدهید و بهآنها حس اطمینان میبخشید. درباره طراحیهای خودم هم باید بگویم دیگر کمتر اتفاق میافتند؛ زیرا وقتی پست بالایی در سازمان دارید، پروژههای بیشماری را باید نظارت کنید.
توماس اینگنلات، جانشین شما در ولوو حالا مدیرعامل پلاستار است و طراحان خودرو معمولا کمتر بهپستهای بالای مدیریتی میرسند. دلیل آن چیست و آیا ممکن است اینگنلات مسیر را برای دیگران هموار کند؟
من کاری را که او انجام داده است، تحسین میکنم و پیش از این هم سعی شده بود که یک مدیر طراحی بهسمت مدیرعاملی برسد. گاهی بهنظر من مدیرانی که بهسمتهای بالا میرسند، از کارهای مدیریتی که باید با آن سروکله بزنند، خسته میشوند. اما بهنظر من توماس خیلی خوب و موفقیتآمیز توانسته یک برند کاملا جدید را بهبازار معرفی کند.
مطمئن نیستم که من هرگز میتوانستم از پس چنین کاری برآیم، برای اینکه بهشدت درگیر حوزه طراحی هستم. جری مکگاورت حالا در هیاتمدیره جگوار-لندروور است و فکر میکنم او بهخوبی میتواند بین ایدههای تجاری، مالی و خلاقانه تعادل برقرار کند. زیرا او مرجعیت بسیار بالایی در شرکتی که عضو هیاتمدیره است، دارد.
آیا طراحی یک خودرو برقی ذهنیت متفاوتی را میطلبد؟
خودرو برقی فرصتی بسیار فوقالعاده است و خوشحالم که میبینم برخی شرکتها این فرصت را مغتنم شمردهاند. پس از این ما با یک موتور بزرگ در جلو خودرو مواجه نیستیم و وقتی بهمحصولات لوسید موتورز، فارادی فیوچر و کانسپت زیروی لینکاندکو که آن را در نمایشگاه پکن سال ۲۰۲۰ نمایش دادیم توجه کنید، درمییابید که ما از موتور در بخش جلویی خودرو استفاده نمیکنیم. این موضوع سبب گرایش بهطراحی جدید خودروها شده است.