به گزارش «اخبار خودرو»،مقامات اتحادیه اروپا (EU) مصمم هستند گسترش هیدروژن سبز را سرعت ببخشند. در 8جولای 2020 و در حالی که همه‌گیری بیماری کووید-19 ادامه داشت، اتحادیه اروپا استراتژی هیدروژن خود را ارائه کرد. قانونگذاران معتقدند این استراتژی نقش مهمی در انتقال انرژی اروپا و بهبود کنترل بیماری کووید-19 ایفا خواهد کرد زیرا چارچوب قانونی و شرایط بازار را برای پیشبرد هیدروژن فراهم می‌کند. لوزوریاگا می‌گوید چند شرکت تصمیم خود را برای مشارکت در اقتصاد هیدروژن اعلام کرده‌اند. آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) پیش‌بینی می‌کند کمتر از یک‌درصد تولید هیدروژن جهان در سال 2021 از طریق هیدروژن سبز یا تجدیدپذیر تامین می‌شود. در سطح جهانی، تقاضای هیدروژن خالص حدود 70‌میلیون تن در سال است که عمدتا از گاز طبیعی و زغال‌سنگ تولید می‌شود و حجم قابل‌توجهی کربن‌دی‌اکسید تولید می‌کند. اما هیدروژن عاری از کربن از طریق الکترولیز آب تولید می‌شود، جایی‌که الکتریسیته از منابع تجدیدپذیر مانند باد یا خورشید به دست می‌آید. شاربل لوزوریاگا، مدیر پروژه در تحقیقات و مشاوره بازار Kline می‌گوید ملاحظات فنی، تجاری، ایمنی و نگرانی در مورد کمبود آب مانع از گسترش هیدروژن سبز می‌شود. لوزوریاگا 15 آوریل، در وبینار «Kline» باعنوان « Green Hydrogen Economy» در مورد اقتصاد نوظهور هیدروژن در اروپا و اثر آن بر بازار روانکارها صحبت کرد. برنامه‌های اروپا ابتدا بر بخش‌هایی که به سختی برقی می‌شوند مانند باربری سنگین، هواپیما، اتوبوس، قطار و کشتی تمرکز می‌کند. هدف این استراتژی 6 گیگاوات الکترولیز هیدروژن تجدیدپذیر تا سال 2024 و 2 × 40 گیگاوات تا سال 2030 است که تولید 10 میلیون تن هیدروژن سبز را امکان‌پذیر می‌کند. به‌گفته لوزوریاگا برای رسیدن به اهداف بلندمدت اتحادیه اروپا، افزایش حدود 50گیگاواتی ظرفیت سالانه تولید نیروی باد موردنیاز است. طی 10 سال یعنی از 2009 تا 2019، به طور متوسط 11گیگاوات ظرفیت خشکی و 2گیگاوات ظرفیت بادی دریایی در اروپا نصب شده است. با فرض اجرای کامل پروژه‌های فعلی و آینده مربوط به تولید هیدروژن سبز در چارچوب انتقال انرژی اتحادیه اروپا، بخش اصلی سناریو Kline؛ تولید 50 ‌میلیون تن هیدروژن سبز در اروپا را تا سال 2050 است. لوزوریاگا می‌گوید این امر پیامدهای مهمی برای صنعت روانکاری اروپا درپی دارد. نماینده Kline نتایج تحقیقات اخیر سازمان را که شامل برآوردهای اولیه تقاضای خالص 12‌کیلوتنی روغن موتور سنگین (HDMO) در اروپا تا سال 2040 از طریق استقرار کامیون‌های پیل سوختی هیدروژنی است، به اشتراک گذاشت. لوزوریاگا به کاهش احتمالی نیاز بازار در بخش‌های اولیه کربن‌زدایی ازجمله روغن موتور و روانکارهای صنعتی نیز اشاره کرد. ناوگان خودروهای هیدروژنی تجاری و کامیون‌های پیل سوختی استفاده از روغن‌موتور را در بخش خودرویی حذف و انتقال به تولید انرژی تجدیدپذیر، کاهش تقاضای روانکار در معادن زغال‌سنگ و کک را تسریع می‌کند. به‌گفته لوزوریاگا با وجود این‌که بازار قوی با موانع تکنولوژیکی متعادل شده است اما مدتی طول می‌کشد تا فناوری هیدروژن سبز تاثیر محسوسی داشته باشد. لوزوریاگا می‌گوید زمانی که استفاده از هیدروژن سبز بالا برود، هم از نظر حجم و هم ارزش فرصت رشد برای تولیدکنندگان روانکار وجود خواهد داشت. شرکت‌های روانکار باید بازار را شناسایی کنند و به سرعت با شیوه‌های عملیاتی جدید سازگار شوند. او می‌گوید باید کیفیت روانکارها با اقتصاد هیدروژنی تغییر کند که این اقدام باعث تغییر شکل بسته‌های افزودنی روانکار می‌شود. لوزوریاگا می‌گوید اگرچه کامیون‌ها نیاز به هیدروژن بالایی دارند، اما کامیون‌های پیل سوختی از دیگر مصرف‌کنندگان اولیه هیدروژن سبز خواهند بود. 10هزار کامیون پیل سوختی تقریبا سالانه 100کیلو تن هیدروژن نیاز دارند. Kline پیش‎بینی می‌کند سالانه نیم میلیون تن هیدروژن سبز برای جابه‌جایی سهم قابل‌توجهی از کامیون‌های دیزلی موردنیاز باشد. لوزوریاگا به مایعات مخصوص خودروهای برقی برای محافظت از عناصر پیشرانه و فرصت‌های جدید در مدیریت حرارتی نیز اشاره کرده است. همچنین اقتصاد هیدروژنی تغییرات کیفی در مایعات انتقالی، گریس‌ها و خنک‌کننده‌ها ایجاد خواهد کرد. لوزوریاگا می‌گوید الزامات جدیدی برای روانکارهای زیستی به‌منظور استفاده در خارج از بزرگراه، در بزرگراه و به‌ویژه در مناطق حساس به محیط‌زیست ایجاد می‌شود. Kline تخمین می‌زند با افزایش خودروهای پیل سوختی مجهز به هیدروژن، بین 10 تا 50 کیلو تن روغن موتور سنگین از بین می‌رود. ایجاد اختلال جدی در تولید فولاد بعید به نظر می‌رسد زیرا آهن‌سازی و فولادسازی به روانکار کمتری نیاز دارد. لوزوریاگا پیش‌بینی می‌کند گریس‌های مخصوص حرارت بالا که در کارخانه‌های کک استفاده می‌شوند، روغن‌های توربین کمپرسور هوا، روغن‌های آب‌بندی نگهدارنده گاز در کوره‌های بلند از رده خارج شوند. به گفته وی، فرصت‌هایی برای روغن‌های هیدرولیک، روغن‌های گردش و گریس در کوره‌های برقی وجود خواهد داشت. همچنین تولیدکنندگان برای نگهداری بهینه روغن‌های هیدرولیک، روغن‌های دنده معدنی یا مصنوعی و گریس‌های چندمنظوره به محصولات کارآمد نیاز خواهند داشت. او می‌گوید روانکارهای توربین بادی بزرگ‌ترین برنده اقتصاد هیدروژنی هستند. محاسبات اولیه Kline افزایش مصرف بین یک تا دو کیلو تن در سال در کنار رشد سریع انرژی باد را برآورد می‌کند. لوزوریاگا همچنین به افزایش نیاز به روانکارهای زیستی با افزایش توربین‌های بادی دریایی در مناطق حساس به محیط‌زیست نیز اشاره کرد.