به گزارش دنیای خودرو ،کمپانی رنو درطراحی و ساخت سدان‌های خانوادگی اقتصادی و نسبتا لوکس در بازار این دسته از خودروها جایگاهی را برای خود فراهم آورده است و سال 2015 بود که این شرکت با تغییر اساسی در طراحی محصولاتش و زبان جدید طراحی‌اش سدان بزرگ خانوادگی سگمنت D خود را با نام تالیسمان در موتورشو فرانکفورت به‌نمایش گذاشت. این سدان جدید زیبای فرانسوی در سال 1396 به‌بازار ایران آمد و با ظاهر جذابش بسیار مورد توجه و استقبال قرار گرفت. اما باتوجه به‌این‌که تالیسمان سدان سگمنت D است، در بازار ایران رقبای جدی کره‌ای آن بسیار خوش درخشیده‌اند و از نظر فنی یک سر و گردن از دردانه رنو بالاتر هستند. در ادامه با ما همراه باشید تا این سدان جذاب فرانسوی را بررسی کنیم و بدانیم چه‌چیزهایی در چنته دارد.

نگاهی به‌طراحی خارجی

تالیسمان با هدف رشد و توسعه سدان‌های کمپانی رنو به‌بازار آمد و اگرچه سدان‌ها همانند دو دهه قبل چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرند، اما نوع طراحی این دسته از خودروها و کاربردشان سبب شده است همواره به‌عنوان یک خودرو مناسب خانواده مورد توجه باشند. تالیسمان در کلاس سدان‌های بزرگ خانوادگی یا سگمنت D قرار می‌گیرد و درحقیقت به‌معنای یک جسم جادویی است که به‌مالکش خوش‌شانسی و سلامتی و قدرت می‌بخشد. تالیسمان با زبان جدید طراحی رنو از ظاهر اسپرت و جذاب‌تری نسبت به‌سایر سدان‌های رنو مانند سفران و فلوئنس برخوردار است. تالیسمان باتوجه به‌ابعاد بدنه و فاصله محوری، طول، عرض و ارتفاع به‌ترتیب 2810، 4850، 1870 و 1460 میلی‌متری فضای مناسبی را در اختیار سرنشینان می‌گذارد. تالیسمان برپایه و اساس پلت‌فرم CMF شکل گرفته که یکی از منعطف‌ترین پلت‌فرم‌های گروه نیسان-رنو است. با نگاه دقیق به‌پروفیل این سدان خانوادگی بزرگ سگمنت D متوجه می‌شویم طراحان با استفاده از خطوط نرم و فرم‌ها و سطوح تخت و طیف گسترده‌ای از رینگ‌های 16، 17، 18 و 19 اینچی شخصیت اسپرتی به‌این سدان بخشیده‌اند. زاویه بیش‌تر ستون C و اورهنگ‌های نسبتا کوتاه به‌جذابیت این خودرو می‌افزاید و چهره خودرو باتوجه به‌طراحی چراغ‌ها و LED هایی به‌شکل C (که زیر چراغ‌ها قرار گرفته) خطوط تیز روی کاپوت و جلوپنجره عریض (که لوگو لوزی‌شکل رنو در میان آن خودنمایی می‌کند) تهاجمی به‌نظر می‌رسد. این سبک طراحی چراغ‌های به‌اصطلاح چنگال خرچنگی از نشانه‌های زبان جدید طراحی رنو است که به‌ایجاد چهره جذاب‌تر برای این خودرو کمک کرده است. از سوی دیگر در نمای عقب با حجم‌پردازی خاص و چراغ‌های کشیده‌ای که به LED مزین شده‌اند مواجهیم. درعین حال در دو طرف سپر برای افزودن چاشنی اسپرت به‌این سدان بزرگ خانوادگی دیفیوزر و خروجی مستطیل‌شکل طراحی شده است.

کابین به‌روز و با امکانات رفاهی سطح بالا
کابین تالیسمان با زبان جدید طراحی رنو فضای لوکسی را برای سرنشینان به‌ارمغان آورده است و کلاستر (مجموعه پشت آمپر) تمام‌دیجیتال و صفحه‌نمایش 8.7 اینچی لمسی میانی، فضای کاملا مدرنی را در کابین ایجاد کرده است. طراحی صندلی‌های جدید و ارگونومی آن‌ها، سطح راحتی بالایی را برای سرنشینان به‌ارمغان آورده است. دسته‌دنده مزین‌شده به‌کروم و غربیلک‌فرمان D شکل برای رانندگی اسپرت‌تر طراحی شده است. نورپردازی LED نواری کابین و سقف پانورامیک و استفاده از مواد چرم از دیگر ویژگی‌های کابین تالیسمان هستند. اگرچه این خودرو طراحی به‌روز و دلنشینی دارد، اما باتوجه به‌فلسفه طراحی کمپانی رنو که کاهش هزینه‌ها و محصولات اقتصادی است، در زمینه عایق‌بندی صدا نسبت به‌رقبایش در بازار ایران مانند کیا اپتیما و هیوندای سوناتا ضعف دارد.

سواری و هندلینگ

ساختار سیستم تعلیق تالیسمان درمحور جلو، مک‌فرسون استرات و درمحور عقب مولتی‌لینک است. باتوجه به‌سایز تایرهای 45/245 و رینگ‌های 18 اینچی، این خودرو سواری بسیار خشک و آزاردهنده‌ای دارد. به‌طوری‌ که در زمان قرارگیری در پشت فرمان رنو تالیسمان احساس می‌کنید کمک‌فنری در این خودرو وجود ندارد و کوبش و ضربات به‌حدی است که سرنشینان را آزار می‌دهد. پس از ضعف در پیشرانه دومین ضعف بزرگ رنو تالیسمان سواری خشک و نه‌چندان مناسب این خودرو است. نکته قابل توجه این‌که فلسفه طراحی کمپانی رنو برپایه اقتصادی کردن محصولات این شرکت است. به‌همین دلیل اگرچه کیفیت قطعات نسبتا بالاست، اما ضعف‌هایی در بخش عایق‌کاری و کاورهای قطعات وجود دارد. این درحالی است که در خودروهای کره‌ای و ژاپنی چنین مشکلی وجود ندارد. از سوی دیگر فرمان‌پذیری و هندلینگ تالیسمان به‌کمک فرمان برقی عملکرد خوبی دارد و در این زمینه از 100 امتیاز 70 را کسب می‌کند. باتوجه به‌توزیع وزن و مرکز ثقل بالا این خودرو فرمان‌پذیری مناسبی دارد.

پیشرانه کم‌حجم و نسبتا پرتوان اما پراستهلاک!

رنو تالیسمان خودرو به‌روز و مناسبی برای خانواده خواهد بود و درزمینه طراحی 80 امتیاز را دریافت می‌کند. اما برخلاف ظاهر به‌روز و جوان‌پسند آن، بخش فنی تالیسمان حرف چندانی برای گفتن ندارد. زیرا تالیسمان‌های واردشده به‌کشور از پیشرانه چهارسیلندر 1.6 لیتری توربوشارژ بهره می‌برند. این درحالی است که این خودرو در بازار جهانی با موتور 1.8 لیتری توربوشارژ و دولیتری تنفس‌طبیعی نیز عرضه شده است. همان‌طور که گفته شد، پیشرانه تالیسمان‌های واردشده به‌کشور چهارسیلندر 1.6لیتری توربوشارژ است و این موتور موسوم به TCe200 بوده و ساختار خطی دارد که باتوجه به‌حجم 1618 سی‌سی و توربوشارژ، حداکثر 190 اسب‌بخار قدرت را در 5750 آرپی‌ام (دور در دقیقه) و حداکثر 260 نیوتون‌متر گشتاور را در 2500 آرپی‌ام به‌ارمغان می‌آورد. این پیشرانه الگوبرداری‌شده از پیشرانه 1.6 لیتری نیسان جوک است. با این تفاوت که اتاق احتراق و در بخش فوقانی آن (سرسیلندر) با تغییراتی مواجه شده است. رنو تالیسمان خودرو مناسبی به‌لحاظ شتاب‌گیری است؛ اما به‌منظور پاسخگویی به‌نیاز راننده، توربوشارژ هم روی آن نصب شده تا باتوجه به‌مصرف سوخت بهینه‌، بتواند شتاب‌گیری مناسبی داشته باشد. در نظر داشته باشید که این خودرو مناسب برای شتاب‌گیری‌های بالا در مدت‌زمان‌ طولانی نیست. اگرچه این خودرو به‌نسبت عددی توان بالایی ایجاد می‌کند، اما این پیشرانه با توجه به‌وزن این خودرو چندان پاسخ‌گو نیست. زیرا درطراحی موتورهای پیستونی به‌هر نسبت که از موتور کم‌حجم اما پرخوران (توربوشارژ) توان بیش‌تری گرفته شود، استهلاک آن به‌شکل چشمگیری افزایش می‌یابد. این مساله در موتور تالیسمان به‌خوبی دیده می‌شود. زیرا پیشرانه تالیسمان با در نظر گرفتن نگهداری صحیح از آن و سرویس‌های دوره‌ای منظم، حداکثر تا 50 هزار کیلومتر موتور نسبتا کم‌دردسر و کم‌استهلاکی است. باتوجه به‌شرایط سوختی (عدد اکتان پایین سوخت کشور) و شرایط جوی کشورمان، توربوشارژ پیشرانه تالیسمان پس از 50 هزار کیلومتر بسیار زود مستهلک می‌شود و در زمان خرابی توربوشارژ این قطعه مکانیکی را باید تعویض کرد؛ زیرا کیفیت ساخت این توربوشارژ نسبتا بالاست، اما باتوجه به‌شرایط سوختی و جوی کشور، عمر مفید این قطعه بسیار پایین است. همین موضوع بزرگ‌ترین ضعف رنو تالیسمان به‌حساب می‌آید. این نکته را فراموش نکنید که نگهداری اصولی از این خودرو بسیار مهم است. زیرا درصورت عدم‌نگهداری صحیح، مالک خودرو در کوتاه‌ترین زمان با هزینه‌های سرسام‌آوری مواجه می‌شود. همچنین موتور رنو تالیسمان پس از تعمیر و اورهال شدن اصولی حداکثر تا 100 هزار کیلومتر پیشرانه نسبتا باکیفیتی است. اما پس از 100 هزار کیلومتر موتور به‌حدی با ضعف‌های اساسی مواجه می‌شود که ارزش تعمیر نیز ندارد. از سوی دیگر برخلاف موتور پراستهلاک تالیسمان، گیربکس این سدان خانوادگی باکیفیت و به‌روز است. گیربکس هفت‌سرعته دوکلاچه وظیفه انتقال قدرت به‌چرخ‌های جلو این خودرو را برعهده دارد و با در نظر گرفتن نگهداری اصولی و توجه به‌سرویس‌های دوره‌ای، حداکثر تا 100 هزار کیلومتر باکیفیت است. تعویض دنده‌ها به‌لطف مدار هیدرولیکی و پروگرام به‌روز، نرم و به‌موقع است. اما نکته‌ای که در گیربکس هفت‌سرعته دوکلاچه تالیسمان وجود دارد این‌که طراحی عملگرهای این خودرو ضعف دارد. به‌عبارت دیگر درحال حاضر تعویض دو عدد Actuators گیربکس تالیسمان، هریک 14 میلیون‌تومان هزینه دارد. بنابراین با بالا رفتن کارکرد محصولات کمپانی رنو، مشکلاتی مانند خرابی عملگر در گیربکس و افزایش هزینه‌های سرسام‌آور به‌خوبی احساس می‌شود. نکته دیگر درباره نگهداری از تالیسمان این‌که مالکان این خودرو باید بدانند هر دو سال یک‌بار، باید ضدیخ موجود در رادیاتور را تعویض کنند. زیرا ضدیخ در بلندمدت به‌یک سیال فوق اسیدی بدل شده و منجر به‌خوردگی در مدارهای رادیاتور و بخاری شده و درنتیجه این موضوع به‌نشت و کاهش سطح آب رادیاتور منجر می‌شود.

رنو تالیسمان بخریم یا نه؟!

به‌عنوان کلام آخر رنو تالیسمان اگرچه خودرویی با پیشرانه توربوشارژ است، اما نسبت به‌وزن خودرو میزان نسبت قدرت به‌وزن پایین‌تری دارد و درمقابل رقبای کره‌ای خود مانند هیوندای سوناتا و کیا اپتیما حرفی برای گفتن ندارد. زیرا درمورد محصولات کره‌ای با اورهال شدن و تعمیر اساسی می‌توان تا بیش از 150 هزار کیلومتر از آن‌ها استفاده کرد. اما رنو تالیسمان حداکثر تا 100 هزار کیلومتر با در نظر گرفتن تعمیر اساسی مناسب خواهد بود. هزینه نگهداری بالا و قیمت سرسام‌آور قطعات و ضعف پیشرانه با وجود قیمت یک‌میلیارد و 800 میلیون‌تومانی گزینه‌ چندان مناسبی برای خرید نخواهد بود. البته اگر گزینه‌ای باشد که کمتر از 20 هزار کیلومتر کار کرده باشد، نسبتا مناسب خواهد بود و با صرف این هزینه می‌توان کیا اپتیمای GT لاین خرید که به‌نظر می‌رسد گزینه مناسب‌تری باشد.

نویسنده:رضا برنابادی