به گزارش «اخبار خودرو»،قیمت تایرهای سواری تولید داخل باز هم در بازار دو نرخی شد؛ روندی که در بازار تایر کشور رو به فراموشی بود در حال تکرار است و این بار برخلاف یکی دو ماه گذشته که برخی سایزهای سواری در بازار ارزان‌تر از نرخ‌های مصوب به فروش می‌رسیدند، ‌تایر گران‌تر از قیمت‌های موردتایید سازمان حمایت به‌دست مصرف‌کننده نهایی می‌رسد. به گزارش روزنامه «دنیای‌خودرو» سازمان حمایت در شرایطی با افزایش قیمت تایرهای سواری بر اساس بهای تمام‌شده تایرسازان مخالفت کرد که گروه صنعتی بارز به عنوان رهبر بازار این کالا، ‌طی چند ماه گذشته بخشی از سبد محصولات خود را برای دور زدن قیمت‌گذاری تثبیتی سازمان حمایت، ‌در بورس کالا عرضه کرد؛ شیوه‌ای که کالا به بالاترین قیمت پیشنهادی فروخته می‌شود و رقابت است که قیمت اصلی کالا را در بازار تعیین می‌کند.
اگرچه در هیچ جای دنیا تایر در بورس فروخته نمی‌شود و بورس کالا برای فروش مواداولیه کاربرد دا د،‌اما در ایران، ‌تایر نیز در کنار مواداولیه در بورس قرار گرفت تا قیمت را به جای سازمان حمایت،‌ میزان تقاضای بازار تعیین کند. در چنین شرایطی که دولت و سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان حتی با افزایش قیمت تایرهای سواری برای جلوگیری از زیان‌ده شدن تایرسازان موافقت نکرد،‌ ورود تایرهای فروخته‌شده در بورس کالا،‌ بازار این محصول را دونرخی کرده است. گروه صنعتی بارز با ورود به بورس کالا حدود 340سبد تایر بیش‌از 300حلقه‌ای با وزن تقریبی سه تن برای هر سبد را در بورس عرضه کرد.این تایرها که با رقابت ایجادشده در بورس کالا بین 8تا 15درصد گران‌تر از نرخ ستون یک یا همان فروش درِ کارخانه به فروش رسیدند، حالا وارد بازار شده‌اند و در شرایطی که دولت سعی در ثابت نگه داشتن قیمت‌ها دارد، ‌بازار را دچار دو نرخی کرده است. تایر پرایدی که هرجفت آن پس از اضافه شدن سود عمده‌فروشی و خرده‌فروشی باید 830هزار تومان فروخته شود، توسط خریداران بورسی به همین قیمت خریداری اما برای کسب سود خریداران از این بازار باید به قیمت هر جفت حداقل 970هزار تومان فروخته شود. این تنها یک مشکل از مشکلاتی است که فروش بورسی تایر ایجاد می‌کند. برهم زدن نظم قیمتی بازار،‌ توزیع کالا خارج از شبکه فروش نمایندگان و تضعیف نمایندگان فروش از جمله نواقصی هستند که این شیوه فروش برای صنعت تایر به همراه داشته است. ازسوی‌دیگر تایر درصنعت خودرو به‌عنوان یک کالای تخصصی شناخته می‌شود که باید با دانش بالا به فروش برسد. اما چگونه است که یک تایر با پترن و کامپاند خاص با استانداردهای سختگیرانه رنو برای ترمزگیری و فرمان‌پذیری بهتر تولید شده است، می‌تواند در بورسی عرضه شود که تخصص برای خرید و فروش درآن ملاک نیست؟ آیا شبکه‌ای مجزا از شبکه فروش شرکت‌های تایرساز که متشکل از کسبه صاحب‌دانش دراین عرصه هستند نیز می‌توانند تولیدات تایرسازان را براساس نوع طراحی و ساخت به مصرف‌کننده معرفی و با ورودشان عرضه تخصصی این کالا را با چالش روبه‌رو کنند؟ در این شرایط باید دید سازمان حمایت و تعزیرات چه راهکاری برای فروش تایرهای خریداری‌شده در بورس با قیمت‌های مصوب دارند تا هم سیخ نسوزد و هم کباب.