به گزارش «اخبار خودرو»،پیشرانه و قوای محرکه یکی از نشانه‌های توان صنعت خودرو یک کشور است. شاید تا به امروز صنعت خودرو ایران در زمینه توسعه قوای محرکه اعم از موتور و گیربکس عقب مانده بود، اما طی مدت اخیر اقدامات بسیار مهمی هم در راستای توسعه پیشرانه‌های جدید و مدرن و هم گیربکس اتوماتیک انجام شده که این اقدامات را می توان نقطه عطفی در صنعت خودرو کشور دانست. ایران‌خودرو به‌عنوان بزرگ‌ترین خودروساز ایران طی ماه‌های گذشته ضمن توسعه پیشرانه‌های جدید و به‌روزرسانی قوای محرکه محصولات خود، اقدامات مهمی در راستای افزایش تیراژ تولید پیشرانه نیز انجام داده است تا بتواند زمینه رشد تیراژ محصولات خود و همچنین فروش پیشرانه به سایر شرکت‌ها را فراهم کند. ایران‌خودرو در سال‌های اخیر برای محصولات سواری خود از پیشرانه‌های تی‌یو5، تی‌یو3، ایکس یو7 و ایاف7 در دو مدل تنفس طبیعی و توربوشارژ استفاده کرده است. با توجه به این‌که طراحی و تکنولوژی این پیشرانه‌ها به چند دهه قبل مربوط می‌شود، ایران‌خودرو تصمیم گرفت با هدف عرضه محصولاتی مدرن‌تر، با آلایندگی کمتر و مطابق با استانداردهای روز، دست به ارتقای پیشرانه‌های فعلی خود بزند. در همین راستا، پیشرانه TU5P را توسعه داد که اکنون روی خودروهایی نظیر تارا، پژو۲۰۷ و راناپلاس نصب شده است. این پیشرانه تا حد زیادی نسبت‌به پیشرانه تی‌یو5 معمولی تغییر کرده و دارای سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها و پمپ روغن با فشار متغیر است. این تغییرات موجب افزایش راندمان و بازده موتور تی‌یو5 شد و توان آن را از ۱۰۵ به ۱۱۳اسب‌بخار رساند و درعین حال دوام پیشرانه، آلایندگی و مصرف سوخت آن را کاهش داد.
توسعه پیشرانه XU7P پس از TU5P
در گام بعدی ایران‌خودرو پیشرانه قدیمی و پرمصرف ایکس‌یو7 را که روی خانواده پژو۴۰۵، پارس و سمند نصب می‌شد، به‌روزرسانی کرد و نتیجه کار توسعه پیشرانه XU7P بود. این پیشرانه که در دو مدل بنزینی و دوگانه‌سوز اکنون در محصولات ایران‌خودرو نصب می‌شود، تفاوت‌های زیادی به پیشرانه پایه ازجمله تغییر منیفولد ورودی هوا، میل‌بادامک، سرسیلندر، یاتاقان، میل‌لنگ، شاتون و رینگ پیستون داشته و در نسخه دوگانه‌سوز نیز ریل گاز و انژکتور CNG برای هر یک از سیلندرها طراحی شده است تا توان تولیدی موتور هنگام استفاده از گاز نسبت‌به موتور قبلی افزایش یابد.
معرفی پیشرانه EFP در دو مدل توربو و تنفس طبیعی
گروه صنعتی ایران‌خودرو به‌تازگی دست به ارتقای موتور ملی خود یعنی ایاف7 زد که نتیجه آن معرفی پیشرانه EFP در دو مدل تنفس طبیعی و توربوشارژ بوده است. این اقدام پس از آن صورت گرفت که ایران‌خودرو در مهرماه موفق به افزایش ظرفیت تولید روزانه موتور ملی و رساندن آن به مرز هزار دستگاه در روز و فراتر شد تا بتواند ضمن رشد تیراژ تولید، فروش پیشرانه به شرکت‌های مختلف از طریق طرح «ایکو پاورترین» را دنبال کند. چراکه امروزه تنها فروش خودرو راه درآمدزایی یک خودروساز نیست و خودروسازان مختلف از راه‌های مختلف ازجمله همین فروش پیشرانه به دیگر شرکت‌ها نیز کسب درآمد می‌کنند. پیشرانه EFP را نباید پیشرانه ایاف7 به‌روزرسانی‌شده دانست، چراکه تقریبا هیچ قطعه مشترکی ندارند و تنها وجه اشتراک آن‌ها نامشان است. هرچند پیشرانه EFP در مدل تنفس طبیعی چندان افزایش قدرت نسبت به EF7 نداشته، اما ایران‌خودرو اقدامات بسیار مهمی در راستای کاهش مصرف سوخت، تعمیر ساده‌تر و ساده‌سازی تولید، افزایش کیفیت و دوام و... انجام داده است. اما گل سرسبد پیشرانه‌های ایران‌خودرو را باید موتور EFP توربو یا همان TCP دانست. این پیشرانه که اکنون قدرتمندترین پیشرانه تولیدی داخل ایران بوده و نسبت‌به پیشرانه‌های خودروهای چینی با سیستم سوخت‌رسانی مولتی‌پورت هم قدرتمندتر است، قادر به تولید ۱۶۳اسب‌بخار قدرت و ۲۴۰ نیوتون‌متر گشتاور است. دور درجا و آرام موتور EF پلاس را هم از ۸۵۰ به ۶۵۰ دور بر دقیقه کاهش یافته که این موضوع به کاهش مصرف سوخت و آلایندگی کمک زیادی می‌کند. وزن موتور EF پلاس در مدل تنفس طبیعی یک کیلوگرم و در مدل توربوشارژ 4 کیلوگرم نسبت‌به موتور ایاف7 و تی‌سی7 قدیمی کاهش یافته است. در زمینه کاهش اصطکاک اقداماتی در زمینه بهبود گران‌رَوی، کاهش اصطکاک رینگ‌ها و بوش DLC انجام شده است. در زمینه بهبود احتراق هم بهبود سامانه زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها CVVT دوگانه، افزایش تراکم داخل محفظه احتراق، محرک برقی دریچه «هدر رو» توربوشارژ برای کاهش لگ توربو، چندراهه دود ورق‌کاری، بهبود سامانه بخار روغن و... را انجام داده است و سیستم هواگیری و مکش هوا سیستم خنک‌کننده را نیز تغییر داده است. قطعات اصلی موتور EFP شامل میل‌لنگ، یاتاقان‌ها، شاتون، پیستون، میل‌بادامک، سرسیلندر، منیفولد هوای ورودی، منیفولد دود خروجی، سیستم توربوشارژ، سیستم خنک‌کننده و... آن کاملا متفاوت از ایاف7 و تی‌سی7 است.
پیشرانه‌های سه‌استوانه؛ قلب تپنده محصولات آینده
اما مهم‌ترین اقدام ایران‌خودرو قطعا توسعه خانواده پیشرانه‌های سه‌استوانه بوده که انواع مختلفی داشته و قرار است در آینده روی محصولات مختلف این شرکت نصب شوند.
ایران‌خودرو اوایل سال جاری قدرتمندترین واریانت موتور سه‌سیلندر خود را معرفی کرد که در آینده توانبخش محصولات تولیدی گروه صنعتی ایران‌خودرو خواهد بود. در تمام کشورهای دنیا با هدف کاهش مصرف سوخت، آلایندگی و هیبریدسازی خودروسازان ملزم‌به کاهش حجم موتور و تعداد سیلندرها شده‌اند.
ایران‌خودرو هم با الگوبرداری از خودروسازان مطرح جهان، یک خانواده متنوع از پیشرانه‌های سه‌سیلندر اعم از بنزینی و دوگانه‌سوز، تنفس طبیعی و توربوشارژ و حتی با سیستم سوخت‌رسانی GDI تزریق مستقیم را توسعه داده است تا بتواند اهداف آینده ایران‌خودرو درخصوص کاهش مصرف سوخت محصولات، پاس‌کردن استانداردهای آلایندگی یورو۶ و همچنین توسعه قوای محرکه میکروهیبرید، هیبرید و پلاگین-هیبرید را پوشش دهد.
دستیابی به دانش تولید خودروهای برقی
ایران‌خودرو تنها در زمینه خودروهای درون‌سوز فعالیت نکرده و این شرکت به‌خوبی می‌داند که آینده برای خودروهای برقی است. هرچند صنعت خودرو ایران تا امروز در زمینه تولید خودروهای برقی عقب‌ماندگی داشته، اما ایران‌خودرو با اتکا به دانش مهندسان خود توانست در مدت زمان کمی نسخه نزدیک به نمونه تولیدی تارا برقی را معرفی کند. همچنین درخصوص کراس‌اوور ری‌را، پروژه طراحی واریانت برقی این خودرو هم‌زمان با توسعه مدل بنزینی به‌صورت موازی انجام می‌شود و در سال آینده نسخه برقی کراس‌اوور ری‌را نیز معرفی خواهد شد.
توسعه پیشرانه‌های مدرن؛ زمینه‌ساز شکل‌گیری «ایکو پاورترین»
توسعه پیشرانه‌های مدرن، زمینه‌ساز شکل‌گیری «ایکو پاورترین» شد تا ایران‌خودرو بتواند قوای محرکه خودروهای تولیدی شرکت‌های دیگر داخلی را نیز تامین کند. هم‌اکنون ایران‌خودرو با برخی شرکت‌های خودروساز داخلی ازجمله سایپا و دیارخودرو در زمینه خودروهای سواری و زامیاد و عقاب‌افشان در زمینه خودروهای تجاری درخصوص تامین پیشرانه و قوای محرکه توافق کرده است و با آغاز تولید انبوه قوای محرکه مدرن و جدید سه سیلندر، این امکان وجود دارد که برای پیشرانه‌های تولیدی ایران‌خودرو مشتریانی از خارج از کشور نیز وجود داشته باشند.
