ادعای اخیر وزیر صمت، مبنیبر نداشتن مسئولیت درخصوص خودروسازان داخلی، کاملا نادرست است. البته بعید میدانم که وزیر صمت چنین حرفی زده باشد؛ چراکه مسئول نظارت و حمایت از تولید، وزارت صمت است؛ اما مدیریت داخل شرکت خودروسازان، مستقیما وزارت صمت نیست و این حرف از این جهت میتواند صحیح باشد.
این گفته وزیر صمت زمانی مصداق خواهد داشت که وزارت صمت از سهامداری این شرکتها خارج شود. وقتی خودروسازان قصد برگزاری مجمع و تعیین مدیرعامل دارند، وزارت صمت در این امر و تعیین هیات مدیره دخالتی نداشته باشد. وقتی این شرکتها خودرو ۱۰۰ میلیون تومانی را به ۳۰۰ میلیون تومان به مردم میفروشند، نباید دولت از آنها حمایت کند.
وزارت صمت همانطور که از نامش پیداست، باید با استفاده از سه اهرم صنعت، معدن و تجارت؛ کنترل بازار را برعهده بگیرد و با حمایتهای فراوان از خودروسازان، امکان کنترل بازار وجود نخواهد داشت. اگر دولت میخواهد این امر تحقق پیدا کند، باید بازار را رها کرده و شرایط رقابتی را حاکم کند.
دخالت مستقیم دولتها و اشخاص به دلیل منافع شخصی، این بلا را بر سر صنعت خودرو کشور آورد. حال این گفته آقای وزیر به نظر من حرف بدی نیست؛ اما به شرطی که در عمل هم دیده شود.
همانطور که در خصوص شرکت های قطعهسازی میبینیم برخی با انحصار در بازار، قیمت قطعه را دهها برابر بالا برده و از آن سود میبردند، بهعنوان مثال یک کارگاه زیرپلهای یکشبه تبدیل کارخانهای چندهکتاری شده است. اگر کسی ناظر بر حساب و کتاب این قطعهسازان باشد، از یک زیرپله و کارگاه ۲۰متری نمیتوانند به کارخانه چندهکتاری برسند.
تنها دلیل این رشدهای یکشبه خلاف قانون تجارت عمل کردن و استفاده از امضاهای طلایی است آنهم به این دلیل که کسی ناظر نیست. امیدواریم روزی برسد با آزادسازی بازار و ایجاد شرایط رقابتی، ببینیم میتوانند در دریای رقابت برنده باشند یا خیر.