موتور جدید و پرقدرت ایرانخودرو یعنی EFP یا EF7 پلاس که هماکنون در حال تولید انبوه است، گام مثبت و ارزشمندی در جهت بهبود کیفیت محصولات خود محسوب میشود. این در حالی است که تولید موتور یکی از گلوگاههای صنعت خودرو بوده و تولید موتور و طراحی پلتفرم نیازمند هزینه سنگینی است؛ هزینهای که شرط تامین آن، تولید در تیراژ بالا بهمنظور برخورداری تولید از صرفه و توجیه اقتصادی است و باید تولید میلیونی را شاهد باشیم تا امکان هرچه رقابتپذیرتر شدن محصول فراهم آید.
تولید پیشرانه EFP با خودکفایی ۸۵ درصدی
در پی دستیابی شرکت ساپکو به فناوری تولید پیشرانه جدید خودرو، موسوم به EFP، تولید انبوه این پیشرانه قدرتمند داخلی و جایگزینی آن با مدل قبلی EF7، با سطح خودکفایی ۸۵درصدی در دستور کار قرار گرفت.
بهمنظور تولید این پیشرانه جدید، شرکت ساپکو با هدف بهرهمندی محصولات ایرانخودرو از پیشرانهای پربازده، در همکاری پیوسته با ایرانخودرو، شرکت ایپکو و زنجیره تامین، تولید انبوه پیشرانه EFP در دو نوع تنفس طبیعی با عنوان EFPNA و نیز توربوشارژ با عنوان EFPTC را در دستور کار قرار داد.
این پیشرانه که هماکنون در حال تولید انبوه است، از ظرفیت تامین خط برای خودروهای ریرا، تارا توربو، نسل جدید دناتوربو و همچنین مجموع خودروهای دارای پیشرانه EF7 برخوردار است. طی یکی دو سال اخیر، برنامههای ایرانخودرو در راستای همسویی با استانداردهای ۸۵گانه خودرو و کاهش مصرف سوخت با تولید موتور مذکور در مسیر تحقق قرار گرفته است.
جزئیات فنی پیشرانه EFPTC
پیشرانه EFPTC، قادر به تولید قدرتی معادل ۱۶۵ اسببخار و گشتاوری معادل ۲۴۰ نیوتونمتر بوده و ورود توربو به مدار آن نیز از دور موتور 1700RPM اعلام شده است. این در حالی است که پیشرانه پیشین، قدرتی در حدود ۱۵۰ اسببخار و گشتاوری معادل ۲۱۰ نیوتونمتر تولید کرده و توربو آن نیز در 2200RPM وارد مدار میشود.
کاهش مصرف سوخت پیشرانه EFP حدود یک لیتر در هر ۱۰۰کیلومتر در سطح خودرو و متعاقب آن کسب استاندارد آلایندگی یورو5 و قابلیت عبور از استاندارد یورو6، تجهیز به سیستم پیشرفته زمانبندی متغیر سوپاپها، CVVT Dual، تبدیل منیفولد چدنی نیکلدار دود به شیتمتال با هدف کاهش هزینهها و سهولت ساخت و تولید، پلاستیکی کردن منیفولد آلومینیومی هوای ورودی و سازگاری کامل این موتور با سوخت فعلی ازجمله سایر نقاط قوت این پیشرانه نوین به شمار میرود.
گفتنی است؛ در شرایطی متخصصان شرکت ساپکو موفق به داخلیسازی ۸۵درصدی قطعات پیشرانه EFP شدند که این پیشرانه، در مقایسه با پیشرانه قدیمی EF7 تغییر چشمگیر ۸۰درصدی در قطعات ازجمله شاتون، پیستون، رینگ پیستون، سرسیلندر، کپه سرسیلندر، قالپاق سوپاپ دود و هوا، منیفولد دود و هوا، میللنگ، میلسوپاپ دود و هوا، اویل پمپ، توربوشارژر،EMS جدید، استکان تایپیت و نازل خنککننده پیستون، CVVT و سولنوئید ولو و... داشته است.
آغاز تولید انبوه خودرو با موتور جدید از اواخر سال 1401 تاکنون
در زمینه کاهش آلایندگی و مصرف سوخت، گروه صنعتی ایرانخودرو چند مسیر را پیگیری کرده که بهینهسازی موتورهای احتراق داخلی یکی از این مسیرها بوده است.
در این زمینه، ایرانخودرو موتور XU7 را که سالیان گذشته استفاده میشد، در خردادماه سال 1401 از رده خارج کرد و موتور جدیدی به نام XUP با کاهش مصرف سوخت بیشاز یکلیتر را در مدار تولید قرار داد.
در زمینه خانواده موتورهای TU نیز ایرانخودرو با اضافهکردن CVVT موفق شد بازه حجمی موتور را بالا ببرد و آن را نیز توسعه دهد و با شیب مناسبی در حال افزایش ظرفیت تولید موتور EC5 و از رده خارج کردن موتور قبلی است. اما شاید بزرگترین اتفاق در زمینه خانواده موتور EF اتفاق بزرگی در ایرانخودرو رخ داده است؛ موتور EF7 در حال از رده خارج شدن و جایگزینی کامل با موتور ارتقایافته EFP با تغییرات کلی قطعات اصلی موتور است.
هماکنون تولید انبوه موتور EFPTC نیز شروع شده که مجهز به توربوشارژ و دو عدد CVVT است و قدرتمندترین موتور با مصرف سوخت پایین در ایران و خاورمیانه به شمار میرود. این موتور با ۲۴۰ نیوتونمتر گشتاور بر روی خودروهای دنا، ری را و تارا قرار خواهد گرفت.
تعریف پروژههای مایلدهیبرید و هیبرید
ایرانخودرو همچنین بهمنظور اجرای پروژه کاهش مصرف سوخت بر روی موتورهای احتراقی، پروژه مایلدهیبرید و هیبرید را تعریف کرده است؛ در این پروژه، کاهش مصرف سوخت به ۴.۲ لیتر خواهد رسید و همزمان پروژه تولید خودروهای برقی EV نیز در گروه صنعتی ایرانخودرو برنامهریزی شده و درحال پیشرفت است.
البته درخصوص توسعه خودروهای هیبرید، دولت مانند تمام کشورهای دنیا برای خریداران این محصول باید یارانه در نظر گیرد. چراکه در این صورت مسیر ایرانخودرو باز می شود تا بتوانیم در اسرع وقت، خودروهای برقی را با حداکثر ساخت داخل در کشور توسعه دهد.