بسیاری از متقاضیان خودروهای برقی در ایران بر این باورند دغدغه‌های آن‌ها درخصوص خرید و استفاده از این خودروها، در کشورهای دیگر بلاموضوع است، اما مقاله‌ای که در ماه ژانویه ۲۰۲۳ در سایت evchargingsummit منتشر شده است، نشان می‌دهد حتی در ایالات‌متحده نیز دوسوم مردم هرگز خودرو الکتریکی نرانده‌اند یا کسی از آشنایان خود را نمی‌شناسند که یکی داشته باشد. البته ۴۲درصد از نسل Z آمریکایی‌ها (متولدین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰) می‌گویند که احتمالا به خرید یک خودرو الکتریکی فکر می‌کنند اما درمقابل ۳۲درصد از نسل بومرها (متولدین سال‌های پس از جنگ دوم‌جهانی) این موضوع را در نظر دارند.

هزینه خرید

بزرگ‌ترین چالش صنعت خودروهای الکتریکی هزینه خرید خودرو است. به دلیل گرانی فناوری باتری، هزینه تولید خودروهای الکتریکی از خودروهای بنزینی گران‌تر است. باتری‌های خودروهای الکتریکی باید شارژ زیادی نگه دارند تا حداقل برد موردنیاز برای بیشتر رانندگان را فراهم کنند که نیازمند مواد خام گرانبها برای تولید است.

استرس تمام‌شدن شارژ باتری

اضطراب از تمام‌شدن شارژ باتری واقعی است. مالکان خودرو عادت دارند که بدون نگرانی از یافتن پمپ‌بنزین برای پر کردن سریع سوخت، با خودروهای خود به هر جایی و به هر اندازه دور بروند. اما مردم نگران این هستند که چقدر می‌توانند با خودروهای الکتریکی قبل از یافتن یک ایستگاه شارژ سفر کرده و سپس باید زمان یک شارژ طولانی مدت و کامل را تحمل کنند. این چالش به‌ویژه در زمستان که ممکن است کاهش قابل‌توجهی در شارژ باتری خودرو الکتریکی به دلیل دماهای زیرصفر وجود داشته باشد، مورد توجه است.

انتخاب محدود

هنوز انتخاب خودروهای الکتریکی نسبت‌به خودروهای بنزینی محدود است و بیشتر تولیدکنندگان خودرو تنها چند مدل ارائه می‌دهند. سدان‌ها، هاچ‌بک‌ها و SUVها بیشتر در دسترس قرار می‌گیرند. با این‌حال، افرادی که به دنبال کامیون یا مینی‌ون هستند، هنوز نیاز به انتخاب‌های بیشتری دارند.

دشواری یافتن تکنسین

صنعت خودروهای الکتریکی هنوز نسبتا کوچک است و به همین ترتیب، تکنسین‌های آموزش‌دیده تعمیر خودروهای الکتریکی هم نسبتا کم هستند و تعمیرگاه‌های مستقل معتبر (نه نمایندگی‌های مجاز سازندگان خودروهای برقی) نیز برای این کار حتی در کشورهای توسعه‌یافته اندک هستند. کار روی یک خودرو الکتریکی به جز لاستیک‌ها، ترمزها، لامپ‌ها و قطعات صوتی می‌تواند برای تکنسین آموزش‌ندیده خطرناک باشد.

زیرساخت های شارژ

کمیابی ایستگاه‌های شارژ در بسیاری از مناطق کشورها حتی ایالات متحده، استرس ناشی از تمام شدن شارژ خودرو را افزایش می‌دهد. با وجود تمامی منابع شارژ عمومی، بیشتر شارژ خودروهای الکتریکی هنوز در خانه انجام می‌شود که برای کسانی که آپارتمان‌نشین یا مجتمع‌نشین هستند یا کسانی که پارکینگ شخصی ندارند، چالشی مهم است.

سرعت شارژ

شارژ خودروهای الکتریکی می‌تواند برای رانندگانی که مشکل تطبیق با سبک زندگی خودرو الکتریکی دارند، مشکل‌ساز باشد. چراکه باید مثل دقت به شارژ گوشی موبایل به شارژ خودرو برقی خود هم دقت داشته باشند و برای آن وقت و حوصله به خرج بدهند. مالکان خودروهای الکتریکی باید برنامه‌ریزی کنند که این‌کار را با شارژرهای خانگی انجام می‌دهند یا ایستگاه‌های شارژ عمومی. البته با بهبود فناوری باتری، این زمان‌ها به طور قابل‌توجهی کاهش خواهند یافت.

سازگاری شارژرها

شارژرهای سطح ۲ (۳ تا ۱۲ ساعته) بیشترین سازگاری را با انواع خودروهای برقی دارند و همه تولیدکنندگان خودروهای برقی به‌جز تسلا از نوع مشابهی از پورت شارژ استفاده می‌کنند. این در حالی است که رانندگان تسلا نیاز به یک آداپتور دارند. از سوی دیگر، سه نوع مختلف از شارژرهای سریع DC وجود دارد. نخست؛ سیستم شارژ ترکیبی (SAE-CCS) که توسط اکثر خودروسازان استفاده می‌شود. دوم؛ CHAdeMO که توسط نیسان و میتسوبیشی استفاده می‌شود و سوم؛ تسلا سوپرشارژر که فقط توسط خودروهای تسلا استفاده می‌شود. اما در مقایسه با ایستگاه‌های سوختی که خودروهای بنزینی دارند، این تفاوت‌ در سازگاری‌های شارژرها می‌تواند مانعی برای پذیرش گسترده خودروهای الکتریکی باشد.

ظرفیت شبکه برق

تغییر از خودروهای بنزینی به خودروهای الکتریکی به معنای این است که میلیون‌ها نفر به روش‌های جدیدی به شبکه برق وابسته خواهند شد و ظرفیت شبکه باید افزایش یابد تا از ایجاد فشار جلوگیری شود. کارشناسان درباره میزان برق اضافی مورد نیاز اختلاف دارند، اما وزارت انرژی ایالات متحده پیش‌بینی کرده است که مصرف برق تا سال ۲۰۵۰ به میزان ۳۸درصد افزایش خواهد یافت که عمدتا به دلیل همین خودروهای الکتریکی است.

تامین مالی و مالکیت ایستگاه‌های شارژ

ایستگاه‌های شارژ عمومی خودروهای الکتریکی می‌توانند گران باشند؛ با هزینه قطعات از ۲۵۰۰ دلار برای یک شارژر سطح ۲ تا ۳۶هزار دلار برای یک شارژر سریع DC، آن‌هم بدون نصب یا هزینه‌هایی مانند اخذ مجوزها و اتصال به شبکه‌های برق. البته تولیدکنندگان خودرو، شرکت‌های برق و صاحبان کسب‌وکار مانند پارکینگ‌ها، گاراژها، مراکز خرید و غیره، معمولا هزینه ساخت ایستگاه شارژ را برای جذب کاربران خودروهای الکتریکی پرداخت می‌کنند.

ساختارهای قیمت‌گذاری شارژ

شارژ خودروهای الکتریکی شامل چندین ساختار قیمت‌گذاری مختلف است. برخلاف بنزین که همیشه بر اساس هر گالن قیمت‌گذاری می‌شود. این تفاوت می‌تواند منجر به قیمت‌گذاری ناسازگار و هزینه‌های شارژ متورم شود که می‌تواند به دلیل ناامیدی و تجربیات منفی، موانعی برای پذیرش خودروهای الکترونیکی ایجاد کند.