درباره آثار افزایش قیمت متوسط ۳۰درصدی محصولات ۲ شرکت سایپا و ایران‌خودرو بر عملکرد مالی صنعت خودرو در نیمه‌دوم سال و امکان اینکه آیا با این اقدام شرایط برای جبران زیان انباشته این دو خودروساز وجود دارد یا خیر، باید متذکر شد در حوزه خودرو نزدیک به ۱۸ماه افزایش قیمتی صورت نگرفت، اما با افشای دو شرکت بزرگ خودروساز قدری این مساله را تعدیل کرد.
ازسوی‌دیگر این موضوع از دو جنبه متفاوت قابل‌بررسی است، اول اینکه فریز ۱۸ماهه قیمت خودرو در حالی بود که بهای تمام‌شده این صنعت روزبه‌روز افزایش پیدا می‌کند و بهای تمام‌شده آن کاملا مطابق با نرخ تـــورم سالانه بوده است.
در این ۱۸ماه نزدیک به ۵۵درصد تورم داشتیم اما قیمت‌ها دستخوش تغییر نشدند، بنابراین، افزایش ۳۰درصدی قیمت‌ها نیز فریز شدن ۱۸ماهه نرخ‌ها را جبران نمی‌کند.
مورد بعدی اینکه آیا شرکت‌ها با رشد ۳۰درصدی قیمت‌های خود می‌توانند سود عملیاتی بسازند تا از این طریق بتوانند زیان انباشته خود را، که بیش‌از ۵میلیارد دلار است، جبران کنند؟ پاسخ منفی است.
با وجود اینکه افزایش نرخ انجام شده اما صرفا از زیان عملیاتی شرکت‌ها کاسته می‌شود، یعنی همچنان این دو خودروساز بزرگ زیان‌سازی می‌کنند که این مورد باید زودتر حل شود. بهترین راهکار در این زمینه عرضه در بورس کالاست، به این وسیله قیمت بازار متعادل می‌شود و خــــودروسازان می‌توانند بهای تمام شـــــده خود را بازیابی کنند.
در مورد بورس کالا هم در حال حاضر نظریه‌های ضد و نقیضی وجود دارد؛ یک نظر مربوط به وزیر صمت و نظر دیگر درباره شورای عالی بورس است.
شورای عالی بورس هم به صراحت با سکانداری وزیر اقتصاد نظر خود را اعلام کرده اما به هر حال نظرات متفاوتی در این حوزه وجود دارد ولی باید گفت ازآنجاکه قیمت کارخانه به‌عنوان قیمت پایه‌ای برای رقابت در بورس کالا حساب می‌شود، بنابراین قیمت کارخانه می‌تواند منطقی‌تر شود.
در جمع‌بندی نیز باید گفت، افزایش قیمت اعلام‌شده ازسوی دو خودروساز بزرگ می‌تواند باعث کاهش زیان انباشته آن‌ها در ادامه سال شود، اما برای به تعادل رساندن قیمت‌ها، خودرو باید در بورس کالا عرضه شود.
