بی‌تردید راهکار اثرگذار برای برون‌رفت از نوسانات ارزی، تک‌نرخی شدن است که هم به تقاضاهای کاذب برای واردات پایان می‌دهد و هم منجر به افزایش صادرات و در نهایت به رشد تولید می‌شود که در میان‌مدت اثر خود را به ثبات در بازار ارز بر جای می‌گذارد.
در مورد عوامل اثرگذار اخیر بر نوسانات بازار ارز نیز باید گفت گذشته از اینکه ایران یک کشور درحال توسعه است، اما همزمان نیز تحت تحریم‌های تحمیلی اقتصادی قرار دارد که مجموع این عوامل دورنی و بیرونی، اثر خود را بر مولفه‌های اقتصادی کشور نشان داده‌اند.
در این زمینه مورد دیگر مربوط به نرخ تورم کشور است که هر سال - با توجه به نرخ تورم ۴۰درصد در کشور- همه کالاها و بازارها تحت‌تاثیر تورم قرار می‌گیرند.
با این حال، در برخی کالاها یا بازارها که عرضه یا مدیریت آن در اختیار دولت بوده یا دولت در آن اثرگذاری جدی دارد، جهش‌های یکباره رخ می‌دهد.
برای مثال در موضوع ارز، دولت می‌تواند آن را کنترل کند اما این کنترل نیز یک بازه زمانی دارد به طوری که در گذشته شاهد بودیم که نرخ ارزی نیما حدود دو سال در محدوده ۳۷ تا ۴۰هزار تومان بود و درنهایت دولت مجبور شد که سقف نیما را بردارد و امروز به محدوده ۶۷هزار تومان رسیده است. مولفه دیگری که بر افزایش نرخ ارز اثرگذار است، به نقدینگی مربوط می‌شود.
افزایش نقدینگی هم به تورم دامن زده و هم تقاضاها برای کالاهای واسطه‌ای و سفته‌بازی بیشتر شده است بر این اساس، همه عوامل فوق اثر خود را بر نرخ ارز برجای می‌گذارند.
با این حال به‌نظر می‌رسد تنها راه برون‌رفت از این شرایط برای جلوگیری از سفته‌بازی هم در واردات و هم در صادرات تک‌نرخی شدن ارز است.
به نوعی باید گفت، باید فاصله میان قیمت‌های ارز موجود در بازارهای مختلف کاهش یابد که این مساله می‌تواند به کاهش تقاضا برای واردات منجر شود.
