فعال و کارشناس صنعت خودرو برقی در این باره نوشت :
در سالهای اخیر، سیاستهای موضوعه در حوزه استانداردهای خودرویی در ایران دچار تناقضهایی شده که تاثیر مستقیمی بر تولید و مونتاژ خودروهای داخلی، بهویژه خودروهای برقی داشته است.
یکی از مهمترین این تناقضها، تفاوت در الزامات استانداردی برای واردات خودروهای ساختهشده (CBU) در مقایسه با خودروهای مونتاژی (CKD) است؛ سازمان ملی استاندارد ایران در اقدامی مثبت و تسهیلگرانه برای واردات خودروهای کامل (CBU) استانداردهای چین را پذیرفته است و نیازی به دریافت تاییدیه استانداردهای سختگیرانه اروپایی (۸۵گانه) برای این خودروها وجود ندارد.
این سیاست بهطور قابلتوجهی روند واردات را تسهیل کرده و باعث شده است که بازار ایران به خودروهای باکیفیت و بهروز چینی دسترسی بهتری داشته باشد. اما در نقطه مقابل، چناچه خودروسازان بخواهند همان خودرو را در کشور مونتاژ کنند، تمامی قطعات وارداتی در قالب CKD باید دارای استانداردهای اروپایی باشند و خودرو مونتاژشده نیز ملزم به رعایت استانداردهای اروپا خواهد بود.
این اختلاف معیارها، هزینه تولید خودروهای مونتاژی را بهشدت افزایش داده است. در مواردی، قطعاتی که برای CKD خریداری میشوند، بین ۱۵ تا ۳۰درصد گرانتر از نمونههای CBU تمام میشوند، چراکه تامینکنندگان مجبور به ارائه قطعات با استانداردهای بالاتر هستند، حتی در شرایطی که خودروی کامل با استاندارد چین قابلپذیرش است.
این سیاستهای دوگانه بهویژه در حوزه خودروهای برقی اثرات منفی جدی دارد. از آنجا که تعرفه واردات خودرو برقی بهصورت CBU و تعرفه واردات قطعات CKD برای خودرو برقی یکسان است، هزینه تولید داخلی این خودروها بهشدت افزایش مییابد. علاوه بر هزینههای بالاتر تامین قطعات، تولیدکنندگان داخلی موظف به انجام آزمونهای سالانه انطباق تولید با استانداردهای اخذشده هستند که فرآیندی پیچیده، زمانبر و پرهزینه است. در چنین شرایطی، تولید خودرو برقی در ایران نهتنها فاقد توجیه اقتصادی خواهد بود، بلکه در برابر واردات خودروهای آماده نیز توان رقابتی خود را از دست خواهد داد.
نتیجه این سیاستها، کاهش سرمایهگذاری در تولید داخلی خودروهای برقی و وابستگی هرچه بیشتر بازار به واردات خواهد بود.برای رفع این چالشها و ایجاد شرایط عادلانه برای تولید و واردات، لازم است سیاستهای استانداردگذاری در ایران بازنگری شوند.
اگر استانداردهای چین برای واردات خودروهای CBU مورد پذیرش هستند، منطقی است که همان استانداردها برای تولید و مونتاژ خودرو در کشور نیز مورد استفاده قرار گیرند. این اقدام میتواند به کاهش هزینههای تولید، تسریع فرآیندهای مونتاژ و افزایش توان رقابتی خودروسازان داخلی کمک کند.
در نهایت، اگر هدف اصلی سیاستگزاران توسعه تولید خودروهای برقی و کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی است، باید از تحمیل هزینههای اضافی و چالشهای غیرضروری به تولیدکنندگان داخلی اجتناب شود. تنها در این صورت است که میتوان به یک صنعت خودرو رقابتی و پایدار در کشور دست یافت.