کد خبر: 199070
تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۳۹۶ - ۱۲:۰۲
- چاپ
بلوم به عنوان مدیرعامل ۴۹ ساله پورشه مطالعه کتب زیستشناسی را به عنوان بخشی از استراتژی دهسال آتی این شرکت برای تیم مدیریتی خود الزامی کرده است. این شرکت تولیدکننده خودروهای اسپرت، آینده را به مثابه میدانی برای بقا یا حذف به دنبال بیگبنگی برای صنعت خودرو میبیند.
به گزارش اخبارخودرو،اگرچه از انتشار کتاب «منشا انواع» بیش از یکصد و پنجاه سال پیش گذشته، تئوری انتخاب طبیعی چارلز داروین هیچگاه به اندازه امروز برای الیور بلوم معنادار نبوده است.
بلوم به عنوان مدیرعامل ۴۹ ساله پورشه مطالعه کتب زیستشناسی را به عنوان بخشی از استراتژی دهسال آتی این شرکت برای تیم مدیریتی خود الزامی کرده است. این شرکت تولیدکننده خودروهای اسپرت، آینده را به مثابه میدانی برای بقا یا حذف به دنبال بیگبنگی برای صنعت خودرو میبیند. بیگبنگ اصطلاحی است که بلوم برای توصیف تاثیر انقلاب دیجیتال در حال وقوع در صنعت خودرو و ظهور رقبای جدید و مدلهای جدید کسبوکار در این صنعت از آن استفاده میکند.
سون لورنز، مدیر واحد آیتی پورش با عباراتی کنایهآمیز در باره این انقلاب میگوید: «الزاما گونههای قویتر نمیمانند بلکه آنهایی که توانایی بیشتری در انطباق دارند، شانس بیشتری دارند.» لحن پردغدغهای که پورش از آن استفاده میکند چندان هم بیراه نیست «به اعتقاد سهامداران ارشد شرکت، خودروسازها به روز داوری نهایی نزدیک میشوند و دایناسورها در معرض شهابسنگهای در حال فروافتادن قرار میگیرند.»
آرندت الینهورست، از تحلیلگران ارشد ISI در این باره میگوید: «در حال حاضر و در شرایطی که بازارهای سرمایه دوران رکود را پشت سر میگذارند هیچ چیز را ارزانتر از سهام شرکتهای قطعهساز نمییابید که این شامل آلمانها هم میَشود. این شرکتها در پایینترین سطح قیمتگذاری هستند.»
در این وضعیت تنها سهام شرکتهایی مثل تویوتا، فولکسواگن و دایملر بالاتر از شرکت تسلا که سازنده خودروهای برقی است قیمتگذاری شدهاند. در شرایطی که برای مدیران صنعت خودرو این امر به یک الزام تبدیل شده که در مورد مخاطرات ناشی از خلاهای فناوریهای در حال ظهور یا شیوههای متعارف تولید خودرو گفتوگو کنند، وضعیت را به آن اندازه تیره و تار نمی بینند که پورشه میبیند. نکته عجیب اینجاست که این خودروساز بیشتر از هر خودروساز دیگری در برابر تحولات نوظهوری مثل استفاده مشارکتی از خودرو، خودروهای برقی و فناوریهای خودران ایمن است. نه تنها ۹۱۱ این شرکت به نمادی از کوپههای مجلل و با کیفیت در مقیاس جهانی تبدیل شده که وضعیت درآمدی شرکت هم در شرایط ایدهآلی قرار دارد.
سود عملیاتی پورشه در سال گذشته رکورد زد و به ۱۷درصد فروش رسید و از این منظر پس از فراری که در سال ۲۰۱۶ به رکورد ۱۹درصدی رسیده بود، در جایگاه دوم قرار گرفت. پورشه همچنین در سال ۲۰۱۵ و سه سال زودتر از برنامههای مدون خود از هدفگذاری فروش ۲۰۰ هزار دستگاه خودرو در سال عبور کرد. این شرکت در سال گذشته میلادی به فروش بیسابقه ۲۳۷ هزار دستگاه رسید.
برای رسیدن به چنین حجمی از فروش ناچار به تمرکز روی تولید محصولاتی بود که برخی هواداران آن را منزجر کننده میدانستند. این در حالی است که پورش نشان داده آنقدر انعطافپذیر است که محصولات جدیدی مثل شاسیبلند میاناندازه ماکان و پانامرا را به عنوان اولین استیشنواگن خود روی خط تولید قرار دهد، بی آنکه به توصیف بلوم«ماهیت اسپرت» محصولات را قربانی کند.
موفقیت بیاندازه؟
در روی دیگر سکه موفقیت پورش به اعتقاد برخی از بزرگترین ضعف این شرکت هم هست. تا امروز پورشه خود را خودروسازی نشان داده است که ارابههای رویایی بنزینسوز میسازد. خودروهایی که وقتی پا را روی پدال فشار میدهید فقط شنیدن صدای زوزه موتورهای خطی سنتی این شرکت برایش کافی نبود. با این اوصاف اصلا عحیب نیست که علاقهمندان این شرکت از این که موتور ۶ سیلندر مدل ۷۱۸ کوچک و ۴ سیلندر شده ابراز نارضایتی
میکنند. علاوه بر آن یکی از نمادهای طراحی در همه محصولات پورش از ابتدا تاکنون گیجهایی است که در مرکز آن نه یک نمایشگر سرعت که نشانگر دورموتور بزرگ قرار داشته است. چطور میتوان اینها را در یک خودروی برقی بیصدا تصور کرد؟
هاسو پلاتنر، از مالکان تسلا که در عین حال مدیرعامل غول نرمافزاری آلمانی SAP هم است، میگوید: «از منظر تئوریک کار پورشه تمام است.» بلوم و همکارانش که میدانند نمیتوان این تحولات عظیم را نادیده گرفت، بر این باور هستند هر چند تلاش برای همراه ساختن دوستداران سنتی پورشه با روند تحولات این شرکت کار را سریعتر و شدنیتر میکند اما کافی نخواهد بود. آنان جز با زیرسوال بردن بسیاری از اصول جایگاه خود را به عنوان یکی از نمادهای نوآوری و خلاقیت در صنعت خودرو از دست خواهند داد. لوتز مچکه، مدیر مالی ارشد شرکت و جانشین مدیرعامل معتقد است با ادامه روند کنونی شرکتها به حدی تغییر میکنند که عملا به شرکتهای اینترنتی تبدیل میشوند و در آنسوی طیف شرکتهایی مثل گوگل نیز وارد حریم خودروییها میشوند.
او با اذعان به قدرت و معجزه فناوری اطلاعات یادآوری میکند «مسلما فیسبوک بهتر از هر فردی میتواند کسی را که ۲۰ لایک دارد توصیف کند اما وقتی تعداد لایکها به ۳۰۰ میرسد الگوریتم این شرکت حتی بهتر از همسر فرد قادر به توصیف او خواهد بود.»
آینده برقی
مدیران پورشه علاقهمند هستند که بگویند ۹۱۱ - و به طور دقیقتر تعریفی از برند که حول محور آن شکل میگیرد- جمیع اضداد است و میتواند نمادی از امروز و آینده صنعت خودرو باشد. آنچه پورشه نیاز دارد تا این نگاه مورد قبول واقع شود حفظ تفاوتها در عین قابل پذیرش بودن آن است. بدون این دو پورش قادر نخواهد بود حاشیه سود و حجم فروش خود را در آینده حفظ کند.وقتی ۹۱۱ اولین بار در سال ۱۹۶۳ رونمایی شد ظاهر ساده اما پرابهت آن که روی زاویه ملایم پشت خودرو تاکید داشت، در مواجهه با خودروهای قوی آن دوران مثل شورولت کوروت و پونتیاک GTO که خود را با موتورهای قدرتمند و لبههای زاویهدار از دیگران متمایز میکردند خیلی دور از ذهن نبود. اگوست اکلیتنر، رئیس واحد طراحی ۹۱۱ از سال ۲۰۰۱ تاکنون میگوید: «بدترین اتفاقی که ممکن است بیفتد، این است که روزی علاقهمندان پورشه از خودرویی مثل ۹۱۱ روی برگردانند». او عمیقا اعتقاد دارد یکی از دلایل برتر بودن ۹۱۱ در سگمنت خود ابهت قابل قبول و عقلانی آن است. شاید به همین دلیل است که پورش سالانه ۳ هزار دستگاه از این محصول را به فروش میرساند در حالی که هیچکس در این بخش قادر به رسیدن به چنین رکوردی نیست. برای حصول اطمینان از این که در آینده تحت سیطره محصولات برقی ۹۱۱ به خودرویی غیرعادی بدل نخواهد شد این خودروساز برای اولین بار در استراتژی دهساله خود اهداف اکولوژیکی گنجانده است.
بلوم میگوید: «پورش ۹۱۱ همیشه پایدارترین خودرو در کلاس خود بوده است. وقتی بقیه ۱۰ سیلندر احتیاج داشتند ما خود را به شش سیلندر محدود میکردیم و با این حال در مسیر مسابقه از بقیه سریعتر بودیم.»
منبع: اخبار خودرویی اروپا