به گزارش «اخبار خودرو»،بازار اتوبوس‌ها در سال 2020 ثبت‌سفارشی به ارزش 38میلیارد و 12میلیون دلار آمریکا داشته است و پیش‌بینی می‌شود این رقم تا سال 2026 به 58میلیارد و 62میلیون دلار برسد و نرخ رشد مرکب در این دوره به 7.98 درصد دست یابد. همه‌گیری کووید-19 دولت‌ها و مقامات جهان را بر آن داشته است محدودیت‌هایی را برای حمل‌ونقل و جابه‌جایی در مقیاس و بزرگی بی‌سابقه اعمال کنند. فاصله‌گذاری‌های اجتماعی تاثیر قابل‌توجهی بر رفتارهای مربوط به حمل‌ونقل داشته است. بسیاری از شهرهای جهان شاهد آن بودند که استقبال از خودروهای شخصی، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری بیشترین سهم را از زمان شروع همه‌گیری به دست آوردند، در حالی که استفاده از وسایل نقلیه عمومی مانند اتوبوس‌ها به شدت کاهش یافت که به تبع آن تقاضا برای بازار اتوبوس‌ها نیز کم شد.
سهم پاندمی کرونا در کاهش تقاضای اتوبوس‌ها
قبل از پاندمی کرونا اتوبوس‌ها در میان سایر وسایل نقلیه عمومی بیشترین تقاضا را در اختیار داشتند زیرا میلیاردها نفر از اتوبوس‌ها برای رفت‌وآمد روزانه در سراسر جهان استفاده می‌کنند. طی سال‌های اخیر و تا پیش از آغاز پاندمی کرونا تقاضا برای اتوبوس در کشورهای در حال توسعه مانند هند، چین، برزیل و مکزیک به دلیل رشد سریع جمعیت، شهرنشینی و ابتکارات دولت به منظور افزایش دسترسی به مناطق روستایی به طور قابل‌توجهی رو به افزایش بود. با این حال انتظار می‌رود با گذر از اوج پاندمی کرونا، رفته رفته استفاده از اتوبوس‌ها رونق دوباره‌ای به خود بگیرد و هم‌زمان تقاضا و رشد در این بازار افزایش یابد.
افزایش تقاضا برای اتوبوس‌های الکتریکی تا 2025
شیوع کرونا در سال‌های اخیر زمان مناسبی را برای خودروسازان ایجاد کرد تا روی پروژه‌های مربوط به تولید اتوبوس‌های الکتریکی کار کنند. نگرانی‌های فزاینده در مورد آلودگی و افزایش قوانین انتشار گازهای گلخانه‌ای، کشورها را تشویق کرده است که تعداد بیشتری از اتوبوس‌های برقی را در ناوگان اتوبوسرانی خود بگنجانند و در نتیجه به رشد کلی بازار اتوبوس کمک کنند. برخی شرکت‌های اروپایی، چینی و هندی سهم قابل‌توجهی از این بازار را به خود اختصاص داده‌اند و برنامه‌های بسیاری را برای طراحی و تولید اتوبوس‌های الکتریکی و عرضه آن‌ها به بازارهای جهانی در نظر گرفته‌اند. انتظار می‌رود تا سال 2025 به منظور دستیابی کشورهای پیشرفته اروپایی و آمریکایی، استفاده از اتوبوس‌های الکتریکی نسبت به مدل‌های دیزلی در اولویت قرار بگیرد. همچنین پیش‌بینی می‌شود تقاضا و تولید این بخش از صنعت اتوبوس‌سازی در دنیا حداقل تا سال 2025 رشد چشمگیری داشته باشد و این رشد تا پیش از 2050 به بالاترین میزان خود برسد.
تاثیر هزینه‌های سوخت در استفاده از اتوبوس‌های الکتریکی
سوخت بخش عمده‌ای از هزینه‌های عملیاتی هر وسیله‌نقلیه‌ای را تشکیل می‌دهد. با افزایش هزینه‌های سوخت، استفاده از اتوبوس‌های برقی بیش از پیش مورد توجه قرار می‌گیرند. در همین راستا انتظار می‌رود استفاده از این اتوبوس‌ها باعث کاهش هزینه‌های سوخت و سایر هزینه‌های اولیه و هزینه‌های کلی مالکیت ناوگان‌های مختلف شود. در نتیجه به نظر می‌رسد با افزایش تقاضا برای اتوبوس‌های الکتریکی و توسعه تولید این خودروها، قیمت نهایی آن‌ها در کوتاه‌مدت با کاهش همراه شود. انتظار می‌رود تا سال 2030 قیمت اتوبوس‌های برقی تا سطح قیمتی اتوبوس‌های دیزلی کاهش یابد. این در حالی است که اتوبوس‌های برقی کاهش 81 تا 83درصدی هزینه‌های نگهداری و عملیاتی را در مقایسه با اتوبوس‌های موتوردیزل به همراه دارند و راحتی بیشتری را برای مسافران به ارمغان می‌آورند.
آمریکا و کانادا؛ دو بازار بزرگ و در حال توسعه برای الکتروباس‌ها
امیدوارکننده‌ترین بازار برای اتوبوس‌های الکتریکی درحال‌حاضر ایالات‌متحده است و انتظار می‌رود تقاضا برای اتوبوس در این منطقه طی دوره مورد پیش‌بینی صعودی باشد. هم‌اکنون نزدیک به 700 دستگاه اتوبوس الکتریکی در این کشور تردد می‌کنند و تقاضا از میزان تولید پیشی گرفته است. تقریبا هر ایالت آمریکا یک آژانس حمل‌ونقل دارد که درحال‌حاضر مالک اتوبوس‌های برقی جدید است یا برای خرید آن‌ها برنامه‌ریزی می‌کند. ارزش بازار اتوبوس‌های الکتریکی ایالات متحده در سال 2020 به 120میلیون دلار رسید و انتظار می‌رود که در دوره مورد پیش‌بینی رشد 26.9 درصدی را شاهد باشد. در کانادا هم ابتکارات دولتی به رشد بازار اتوبوس‌های برقی کمک می‌کند. اگرچه کانادا محل استقرار شرکت‌های اتوبوس برقی مانند لاین الکتریکی (مستقر در کبک) و گرین‌پاور (مستقر در ونکوور) است اما نرخ پذیرش اتوبوس‌های الکتریکی در این کشور نسبتا کند بوده است. در فوریه 2020 کانادا نخستین شرکت تحقیقاتی را برای تحقیق در مورد اتوبوس‌های پیل سوختی و باتری‌های الکتریکی راه‌اندازی کرد. کنسرسیوم تحقیقاتی و نوآوری حمل‌ونقل شهری کانادا همراه با هفت شریک دیگر، 4.2میلیون دلار برای حمایت از کمیته ملی آکادمیک اتوبوس‌های بدون آلاینده کمک کرد.
رقابت اروپا و آمریکا برای دستیابی به ناوگان اتوبوس‌های الکتریکی
در سال 2016 مکزیکوسیتی و پاریس نخستین شهرهایی بودند که برای داشتن خیابان‌هایی بدون سوخت فسیلی، محدودیت‌هایی را برای استفاده از گازوئیل تا 2025 اعلام کردند. مکزیکوسیتی همچنین برنامه‌هایی را به‌منظور استفاده از اتوبوس‌های پاک تا سال 2025 و دستیابی به آلایندگی صفر در شهرها تا سال 2030 اعلام کرده است. در ژانویه 2020، مکزیک هم 63 دستگاه اتوبوس برقی را به ناوگان حمل‌ونقل عمومی خود اضافه کرد که هدف از این پروژه بهبود زیرساخت‌های حمل‌ونقل و رفت‌وآمد در مکزیکوسیتی با سرمایه‌گذاری نزدیک به 35 میلیون دلار بود.
ادغام اتوبوس‌سازان جهانی؛ راه دستیابی به بازارهای بالقوه
بازار اتوبوس‌ها از پراکندگی بسیاری برخوردار است و بازیگران اصلی به دلیل محصولات توسعه‌یافته و شبکه فروشندگان مختلف، سهم قابل توجهی از بازار را در اختیار دارند. بازیگران اصلی این بازار عبارتند از دایملر، یوتانگ‌چین، ولوو، تراتون، مان، اسکانیا، تاتاموتورز، آشوک‌لیلاند و الکساندر دنیس که سهم قابل‌توجهی را به دست آورده‌اند. سایر بازیگران این بازار مانند آی‌سی‌باس، نویستار و سولاریس سهم نسبتا کمتری از بازار را در اختیار دارند. این شرکت‌ها درحال گسترش فعالیت‌های خود در بازارهای داخلی و بین‌المللی هستند. تولیدکنندگان در این بازار تلاش دارند تا با ادغام، اکتساب و همکاری بین تولیدکنندگان مختلف از بازارهای بالقوه بهره ببرند.
