به گزارش «اخبار خودرو»،این روزها به آغاز فصل جدید مسابقات رالی نزدیک می‌شویم و با وجود اعمال تغییرات در تایر مورد استفاده‌ نسبت به فصل‌های گذشته، اما کماکان موضوع انحصارطلبی مطرح است. این موضوع باعث می‌شود چند تایرساز محدود امکان استفاده از تجربه بالاترین سطح مسابقات را داشته باشند. استفاده از استراتژی برای کنترل تایرهای مصرفی هنگام حضور در رقابت‌های موتوراسپرت موضوع جدیدی نیست. حتی در مسابقات موتورسیکلت هم این تکنیک‌ها خاص و منحصربه‌فرد نیستند. پیرلی تنها تامین‌کننده لاستیک در فرمول‌یک و همچنین مسابقات قهرمانی رالی جهان یا «WRC» است. در مسابقات دوچرخه‌سواری، سوپربایک‌های بریتانیایی و جهانی هم تا زمانی‌که به‌یاد داریم از لاستیک‌های پیرلی (یا در گذشته Metzler) استفاده می‌شد؛ اما در این میان یک استثنا وجود دارد و آن؛ مهم‌ترین رقابت موتورسیکلت‌های دنیاست. تمام تیم‌های MotoGP باید از تایرهای میشلن استفاده کنند و حداقل تا سال 2023 این قرارداد بسته شده است. اما آیا استراتژی‌های کنترل تایر در موتوراسپرت واقعا به کسب نتایج بهتر منجر می‌شود؟ دو نوع تفکر در این زمینه وجود دارد.
رقابتی‌که بی‌عیب نیست
اول از همه باید یک موضوع را حذف کنیم! افراد بدبین‌ فکر می‌کنند این معاملات تایرهای کنترلی فقط راه دیگری برای ارگان‌های بین‌المللی موتوراسپرت همچون دورنا، IRTA، FIM و MSVR است تا جیب خود را پرپول کنند، اما این‌گونه نیست. این سازمان‌ها توسط افرادی اداره می‌شوند که علاقه زیادی به ورزش‌های موتوری دارند، به‌همین دلیل این تصمیمات را فقط برای ثروتمند شدن نمی‌گیرند (اگرچه در هر صورت این اتفاق رخ می‌دهد.) به‌رغم قراردادهای چندمیلیون دلاری با تایرسازان که سال‌به‌سال امضا می‌شود اما موضوع اصلی پول نیست. اگر همه شرکت‌کنندگان تایرهای یکسانی داشته باشند، هیچ کسی مزیت یا عیبی در حین مسابقه ندارد و این موضوع باعث کاهش بار رقابتی می‌شود. در واقع مخالفت با این موضوع در ظاهر دشوار است، به‌ویژه در مسابقات موتورسواری سطح بالا که ممکن است برخی تیم‌ها از همکاری سازنده تایر برخوردار باشند. ممکن است آنها تایرهای خاصی را دریافت کنند که در دسترس تیم دیگری نیست، حتی سایر افرادی که از تایرهای همان سازنده استفاده می‌کنند.

این رقابت به نفع چه کسی تمام می‌شود؟
خواه میشلن در MotoGP باشد یا پیرلی در BSB و WSBK حضور داشته باشد اما این واقعیت که آنها رقابتی بین راننده‌ها ندارند به این معنی است که واقعا مجبور نیستند برای ارتقای محصول خود هر کاری انجام دهند و تلاش کنند. توسعه و سرمایه‌گذاری تیم‌های MotoGP و کارخانه‌های موتورسازی برای برنده شدن در مسابقات، خارج از محسبات ماست. اما هر دو موضوع باید با شرکت‌های تایرساز مطابقت پیدا کند. بنابراین اگر به شرکت‌های تایرسازی اجازه دهید خودی نشان دهند، آن‌ها تمام تلاش خود را خواهند کرد. نتیجه نهایی توسعه سریع تایرها در موتوجی‌پی خواهد بود که به معنای تایرهای بهتر برای ما یعنی «مصرف‌کنندگان» است.