کارشناس و فعال صنعت خودرو در این باره نوشت:
امروزه موضوع کیفیت هوای کلانشهرهای سراسر دنیا جزو مهمترین دغدغههای دولتمردان جهان است. در کلانشهر تهران نیز از ابتدای سال جاری تا پنجم آذرماه، ۹ روز هوای پاک، ۱۷۶ روز هوای قابلقبول، ۶۰ روز هوای ناسالم برای گروههای حساس و 6 روز هوای ناسالم برای همه گروهها در شاخص آلودگی هوای تهران به ثبت رسیده است. در همین حال، سازمان هواشناسی کشور پیشبینی کرده که از امروز تا دستکم روز چهارشنبه، در بیشتر مناطق کشور جوی آرام و پایدار مستقر میشود که سبب افزایش غلظت آلایندهها و کاهش کیفیت هوا در شهرهای صنعتی و پرجمعیت ازجمله کرج، تهران، اراک، اصفهان و تبریز خواهد شد.
طبق گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، میزان 70درصد از ذرات معلق کوچکتر از 2.5میکرون در شهر تهران به وسایل نقلیه موتوری تعلق دارد که از این میزان، بالغبر 30درصد سهم اتوبوسهای حملونقل عمومی، 23درصد سهم کامیونهای در حال تردد و 10درصد سهم موتورسیکلتهاست.
در این گزارش آمده است که خودروهای شخصی 1.4درصد و مینیبوسها سهم 4درصدی از آلایندگی را دارا هستند. این گزارش در مجموع 63درصد از میزان بالای آلایندگیها را در سه بخش مهم و حیاتی حملونقل مسافر و کالا (اتوبوس، کامیون و موتورسیکلتها) تشریح کرده است که نشان از حجم بالای غلظت آلایندگی این وسایل نقلیه فعال در شهر تهران دارد.
از این رو، خط مشی دولت در کنار اسقاط خودروهای فرسوده، یافتن راههای موثر و جایگزین برای کاهش این حجم بالا از آلایندگیها بوده است.
در همین راستا، نمایندگان مجلس در برنامه هفتم توسعه در حوزه صنعت، اسقاط سالانه 500هزار دستگاه خودرو فرسوده و عرضه 200هزار دستگاه خودرو برقی را هدفگذاری کردهاند. دولت نیز به موازات برنامه هفتم توسعه در یک اقدام عملی در سفر اخیر معاوناول رئیسجمهور به چین، با اولویت قراردادن خودروهای عمومی برای واردات 1000دستگاه اتوبوس برقی و 10هزار دستگاه ون برقی و همچنین موتورسیکلت برقی توافق کردهاند.
بنابراین میتوان هدفگذاری و وفاق دولت و مجلس برای کاهش آلایندگیهای استفاده از سوختهای فسیلی وسایل نقلیه موتوری را به وضوح مشاهده کرد و برای بهبود کیفیت هوای شهر به فال نیک گرفت. اما به نظر میرسد، بهرغم هدفگذاری درست و وحدت و اراده دولتمردان، هوای پاک در کلانشهرها نیازمند استقرار زیرساختهای مناسبی است که توسعه انرژی پاک و کاهش کربن را توامان دنبال کند.
بر این اساس، برقی را که از سوزاندن سوختهای فسیلی در نیروگاههای حرارتی تولید میشود، نمیتوان انرژی پاک به حساب آورد و صرفا به تجهیز ناوگان حملونقل برقی بسنده کرد.