اولین مرگ‌های ناشی از تصادف در آخرین ده‌های قرن ۱۹ میلادی رخ داد. تا دهه ۱۹۵۰، صنعت خودرو توجه چندانی به ایمنی نداشت و هر آزمایشی که سازندگان انجام می‌دادند با برخی حیوانات یا داوطلبان و اجساد انسانی انجام می‌شد. در سال ۱۹۶۶، کتابی در ایالات‌متحده با عنوان «ناامن با هر سرعتی» پرفروش شد و کنگره آمریکا، قانون ملی ایمنی ترافیک و وسایل نقلیه موتوری را تصویب کرد که منجر به ایجاد آژانس ملی ایمنی ترافیک بزرگراه یا NHTSA در سال ۱۹۷۰ شد. این وقایع و موارد دیگر مستلزم ساخت آدمک‌های تست تصادف بود که می‌توانستند پاسخ آناتومیک انسان به طیف کاملی از نیروهای احتمالی تصادف را شبیه‌سازی کنند.
آدمک‌های دامی (Dummy) چطور متولد شدند؟
در سال ۱۹۴۹ آزمایشگاه‌های تحقیقاتی Alderson و Sierra Engineering نخستین آزمایش تصادف به‌نام Sierra Sam را با هدف آزمایش صندلی‌های پرتاب هواپیما، کلاه ایمنی هوانوردی و مهارهای خلبان ایجاد کردند. در دهه ۱۹۵۰ آزمایشگاه‌های هوانوردی کورنل، تصادفات وسایل‌نقلیه را بررسی کردند تا چگونگی ایمن‌تر کردن خودروها را بررسی کنند.
اوایل سال۱۹۵۰ پایگاه نیروی هوایی هولامان با استفاده از آدمک‌های سری ۵۰ آلدرسون و سیرا آزمایش‌های تصادف را انجام داد. اولین آدمک‌های تست تصادف برای صنعت خودرو، سری VIP سام آلدرسون بود که در سال ۱۹۶۸ معرفی شد؛ این آدمک‌ها شامل مردان با جثه متوسط و بزرگ و زنان با جثه کوچک برای تست تصادف خودرو از جلو بودند.
در سال ۱۹۷۱، ویژگی‌های سری VIP به همراه قطعاتی از مهندسی Sierra توسط جنرال‌موتورز در Hybrid I گنجانده شد که باعث بهبود شبیه‌سازی شد. در سال ۱۹۷۳ با حمایت NHTSA، ارتقاهای بیشتر در سری Hybrid II انجام شد که این آدمک با شانه‌ها، ستون‌فقرات، زانوها و مستندات بهبود یافته معرفی شد.
آدمک‌های VIP ،Hybrid I و Hybrid II بیشتر برای آزمایش کمربند ایمنی زمانی که بیش‌از نیمی‌از صدمات جدی ناشی‌از ضربه به سر بود، مورد استفاده قرار می‌گرفتند؛ بنابراین یک آدمک قوی‌تر و پیچیده‌تر برای سازندگان خودرو لازم بود تا تکنیک‌های موثری برای جلوگیری از آسیب‌های گردن، قفسه سینه، پا و سایر آسیب‌ها در انسان‌ها در هر سن، اندازه و شکل ایجاد کنند.
در ادامه، این نیاز منجر به معرفی Hybrid III در سال ۱۹۷۸ شد. شرکت Humanetics پیشرو در علم و تکنولوژی ساخت عروسک‌های دامی تست تصادف بود که در قرن بیست و یکم، برای محافظت از راننده و سرنشینان خودرو، ماموریت خود را گسترش داد که شامل تصادفات جانبی، برخورد از عقب، وجود دامی کودک، مدل‌های عابرپیاده و موارد دیگر می‌شود.
این شرکت در سال ۱۹۹۵ شروع به ارائه آدمک‌های مجازی بر اساس مدل‌های فیزیکی برای فعال کردن تست تصادف مجازی کرد. فناوری تست تصادف مجازی، امکان جمع‌آوری اطلاعات کاملا یکپارچه را فراهم می‌کند که در نتیجه انعطاف‌پذیری بیشتر، تکرارپذیری بالا و کاهش زمان راه‌اندازی در طول آزمایش را به همراه دارد. تجزیه و تحلیل به کمک رایانه، مکملی مقرون‌به‌صرفه برای آزمایش فیزیکی یک محصول است.
استفاده از اجساد در تست‌های تصادف!
به تازگی ویدیویی متعلق به دهه هفتاد میلادی منتشرشده که در آن به جای آدمک‌های تست تصادف، از انسان‌ها در تست‌های تصادف استفاده شده است! در این ویدیو، مهندسان آلمانی با قرار دادن افراد داوطلب در تصادف‌های واقعی، ایمنی خودروها را ارزیابی می‌کنند.
برخورد شدید خودروها با یکدیگر یا درختان حاشیه جاده‌ها، بررسی نقش کمربندها و عملکرد صندلی‌ها هنگام برخورد، برخی سناریوهایی هستند که در آنها از افراد داوطلب کمک گرفته شده است.
ویدیوی مذکور برای اولین‌بار در سال ۱۹۸۵ و در یک برنامه تلویزیونی با هدف نشان دادن اهمیت بستن کمربندهای ایمنی پخش شده است.
در توجیه به‌کارگیری انسان‌های واقعی به جای آدمک‌های تست تصادف این طور بیان شده است که مهم نیست آدمک‌ها تا چه اندازه دقیق ساخته شده باشند اما آنها نمی‌توانند عملکردی مانند داوطلبان انسانی داشته باشند. به همین خاطر است که تست‌های برگزارشده توسط مهندسان آلمانی، برای دانشمندانی که در زمینه اثر شلاقی تحقیق می‌کنند، از اهمیت بالایی برخوردار است!
خوشبختانه هیچ کدام از افراد حاضر در تست‌ها، صدمه ندیده و حتی یکی از رانندگان بعد از تصادف می‌خندد! گفته می‌شود تست‌های این چنینی حتی با اجساد انسان‌ها نیز انجام شده‌اند.
این موضوع در سال ۲۰۱۳ توسط برخی محققان اسپانیایی که با کمبود بودجه مواجه بودند، تایید شده است. به اعتقاد این محققان، استفاده از اجساد هزینه به مراتب کمتری در مقایسه با آدمک‌های ۱۲۰هزار پوندی داشته و گاه نتایج آنها نیز به واقعیت نزدیک تر است.
به گفته آنها پارک تکنولوژی Alcaniz واقع در شمال اسپانیا یکی از شش نقطه جهان به‌شمار می رود که در آنها از اجساد انسان برای انجام برخی تست‌های تصادف کمک گرفته شده است. این اجساد بعد از پایان کالبدشکافی و تشریح در دانشگاه ها در اختیار محققان فعال در حوزه ایمنی خودرو قرار گرفته‌اند.
اگر بخواهیم نگاهی گذرا به تاریخچه استفاده از انسان یا اجساد در تست‌های تصادف داشته باشیم، باید به بیش‌از نیم قرن پیش رجوع کنیم. قبل از دهه ۵۰ میلادی خودروسازان فکر می‌کردند که هیچ کسی نمی‌تواند از تصادفات شدید جان سالم به‌در ببرد. اما وقتی دانشگاه دولتی Wayne در دیترویت تصمیم گرفت آستانه تحمل بدن انسان در برخوردها را ارزیابی کند، محققان به منظور یافتن اشیای مناسب به دانشکده‌های پزشکی هجوم آوردند.
در سال ۲۰۰۸ نیز یکی از نشریات سوئدی در گزارشی انجام آزمایش‌های ایمنی با اجساد انسان توسط کمپانی ساب را فاش کرده بود.
