به گزارش «اخبار خودرو»، عضو شورای سردبیری روزنامه «دنیای خودرو» در این باره نوشت:
درحالیکه معاون وزیر صمت از تشکیل صف ۱۴۰هزار نفری برای خرید ۱۰هزار خودرو برقی واردشده به کشور خبر داده و اعلام کرده است بهناچار برای این خودروها نیز از شیوه قرعهکشی استفاده خواهد شد، بحث درخصوص ارزش خرید این خودروها در میان فعالان و کارشناسان بازار خودرو بالا گرفته است.
عدهای از افراد، تنها متقاضیان اولیه این خودروها را دلالان میدانند و معتقدند عموم متقاضیان فعلی، با دید سرمایهگذاری و واسطهگری به سمت خودروهای برقی رفتهاند و با توجه نبود زیرساختهای لازم برای شارژ این خودروها و نیز نامعلومی تعرفه برقی مصرفی آنها، کمتر کسی با دید مصرفی برای خرید خودرو برقی ثبت نام کرده است.
از دید این کارشناسان، مصرفکنندگان نهایی این خودروها، افرادی از طبقه متمول جامعه خواهند بود که همواره برای استفاده از فناوریهای جدید کنجکاو بوده و ذوق و شوق دارند و حاضرند به هر میزان لازم برای آن هزینه کنند. اما استرس تمامشدن شارژ این خودروها و باقی ماندن در خیابان و جاده و همچنین ترس از طولانیبودن روند شارژ و معطلی در صفهای طولانی شارژ بهخصوص در زمان مسافرتهای بین شهری باعث شده است تا اکثر متقاضیان به فکر خرید این خودروها نباشند.
حتی در کشورهای اروپایی، چین، آمریکا و... که توسعه زیرساخت خودروهای برقی با سرعت در حال انجام است نیز این اضطراب در دل بسیاری وجود دارد.
درمقابل اما برخی کارشناسان معتقدند؛ تعداد جایگاههای شارژ خودروهای برقی بهموازات افزایش تیراژ آنها در بازار بیشتر خواهد شد و برای ۱۰هزار خودرو برقی مشکلی بابت شارژ وجود ندارد.
آنها نگرانیها درخصوص محدودیت تولید برق در کشور را نیز بلاموضوع میدانند و میگویند هیچ کشوری در دنیا تاکنون اعلام نکرده که به دلیل افزایش عرضه خودرو برقی، ظرفیت تولید نیروگاههای برقش را نیز مثلا ۲درصد افزایش داده، بلکه نمودار رشد تولید خودروهای برقی در این کشورها با نمودارهای رشد تولید و توزیع برق همگام بوده است.
برخی افراد نیز از این مباحث فراتر رفته و مدعیاند؛ «ایران همسو با برنامه جهانی ناگزیر است خودروهای بنزینی را تا پنح سال دیگر کنار بگذارد تا مشمول انزوا از بازار جهانی نشود. از این رو، دیگر نباید خودرو بنزینی اعماز ۲۰۰میلیونی یا ۲۰میلیارد تومانی خرید، چون جای آن تا پنج سال دیگر در مراکز بازیافت است!»
فارغ از این دوقطبی، باید اذعان داشت؛ تجربه اولین عرضه خودرو برقی در ایران نشان داد که نهتنها میتوان فارغ از دغدغه دسترسی به شارژ و هزینه آن به فروش این خودروها پرداخت، بلکه میتوان این خودروها را بدون هرگونه معافیت و مشوق رایج در دنیا اعم از یارانه خرید، معافیت از هزینههای طرح ترافیک، تخفیف در شارژ، معافیتهای مالیاتی و انواع مشوقهای دیگر فروخت.
حتی میتوان از متقاضیان خواست که برای شرکت در قرعهکشی خرید خودرو برقی مبلغ ۱۰۰میلیون تومان را بهصورت وکالتی در بانک بلوکه کنند.
بدین ترتیب، تحقق شعار «میشود و میتوانیم» را در عرضه خودروهای برقی به شکلی دیگر شاهدیم که در دنیا سابقه ندارد!