به گزارش «اخبار خودرو»، عضو شورای سردبیری روزنامه «دنیای خودرو» در این باره نوشت:
مصرف بالای سوخت، آلودگی هوا، ترافیک سنگین و راه‌بندان در خیابان‌ها و اتوبان‌های شهری، نبود جای پارک و ناکافی بودن پارکینگ‌های عمومی، ازدحام بالا در برخی خطوط مترو و اتوبوس‌های شهری، ازجمله مشکلاتی هستند که کارشناسان امر آن‌ها را ناشی از عواملی همچون توسعه نامتوازن شهری و ناکارآمدی حمل‌ونقل عمومی می‌دانند.
در این میان، از آن‌جا که بحث اسقاط خودروهای فرسوده هم تحت‌شعاع ممنوعیت چندساله واردات و سپس محدودیت شدید آن قرار گرفته، شاهد عدم‌خروج خودروهای فرسوده از سطح شهر و جاده‌ها هستیم. چراکه صرفا برای شماره‌گذاری خودروهای وارداتی الزام به اسقاط جنبه اجرایی دارد و درخصوص خودروهای تولیدی این الزام عملیاتی نشده است.
اگر از این مباحث عوام‌فریبانه فاصله بگیریم که خودروهای تک‌سرنشین متهم ردیف اول مسائل مطرح‌شده هستند یا تولید انبوه خودرو مقصر همه معضلات مورد اشاره است، به این بحث کارشناسانه می‌رسیم که تولید خودرو در هیچ جای دنیا بدون تعهد به اسقاط و کمک در توسعه اصولی معابر شهری و بین‌شهری و پارکینگ‌های عمومی معنا ندارد.
ازسوی‌دیگر، به دلیل آن‌که شهرهای ما به‌صورت کارشناسی توسعه نیافته‌اند، مشکلات مذکور نه‌تنها حل نشده، بلکه پیچیده‌تر نیز شده‌اند. اگر به‌عنوان نمونه، کلانشهر تهران را در نظر بگیریم و از شهروندان تهرانی بپرسیم که بیشترین تردد در سطح شهر با کدام وسیله نقلیه صورت می‌گیرد، پاسخ آن‌ها با در نظر گرفتن ازدحام جمعیت، «مترو» یا شاید «اتوبوس» خواهد بود. اما واقعیت این است که از ۲۳میلیون جابه‌جایی روزانه در تهران، تاکسی‌ها با روزی ۴.۵میلیون جابه‌جایی سهم نخست ۱۸درصدی را از میان انواع وسایل حمل‌ونقل عمومی دارند و موتور سیکلت‌ها با ۳میلیون جابه‌جایی در جایگاه دوم قرار گرفته‌اند.
یعنی روزانه ۱۳درصد جابه‌جایی‌ها با موتورسیکلت صورت می‌گیرد که تا سه‌سال پیش تنها ۷درصد بوده، این موضوع خود در مجال دیگری قابل‌بحث است که چه عواملی باعث دوبرابر شدن سهم این وسیله نقلیه دوچرخ شده است؛ فرار از ترافیک سنگین شهری یا افت شدید قدرت خرید مردم برای تامین خودرو یا شاید هم توقف تولید خودروهایی همچون پراید و تیبا.
اما فارغ از این بحث، جالب است بدانیم که اتوبوس و مترو جمعا ۱۳درصد در جابه‌جایی‌ها روزانه سهم دارند که شامل جابه‌جایی ۱.۶میلیون نفر با اتوبوس و ۱.۴میلیون نفر با مترو می‌شود.
درنهایت یک‌درصد از جابه‌جایی‌ها نیز که شامل ۲۳۰هزار تردد می‌شود، سهم دوچرخه‌هاست. بدین ترتیب، باید اذعان داشت سهم تاکسی‌ها، اتوبوس‌ها و واگن‌های مترو از سفرهای درون‌شهری کلانشهر تهران جمعا ۳۱درصد است که با احتساب سهم موتورسیکلت‌ها و دوچرخه‌ها جمعا به ۴۵درصد می‌رسد.
این یعنی سهم حمل‌ونقل عمومی از جمیع جابه‌جایی‌های روزانه افراد در تهران به نصف هم نمی‌رسد! این‌جاست که متوجه می‌شویم وضعیت توسعه شهری و حمل‌ونقل عمومی تا چه اندازه نامناسب بوده و ضرورت سرمایه‌گذاری برای توسعه آن تا چه میزان است.
