رئیس شورای سیاستگزاری روزنامه «دنیای خودرو» در این باره نوشت:
چندی پیش که موضوع واردات خودروهای برقی به گونه ای جدی مطرح شده بود، نگارنده در سرمقاله «دنیای‌خودرو» الزاما و ضرورتا به واردکنندگان خودروهای برقی هشدارهایی داده بود و هم‌اکنون که واردات و عرضه آن کم‌وبیش آغاز شده است لازم دیدیم کاستی‌های موجود در این زمینه را مجددا یادآور شویم تا تبعات و خسارات مالی و جانی آن به حداقل برسد.
تولید، عرضه و استفاده از خودروهای برقی بیش از یک‌دهه است که به صورت انبوه و تجاری در دنیا متداول شده است و گسترش روزافزون آن بعضی از کشورهای تولیدکننده را بر آن داشت تا برای توقف تولید خودرو با موتور درون‌سوز خود تاریخ تعیین کنند که این امر نشانگر آن است خودروهای برقی به صورت فراگیر در دنیا جایگزین خودروهای با موتور احتراق داخلی خواهد شد.
مهم‌ترین تمهیداتی که هر کشور مصرف‌کننده خودروهای برقی باید آن را در سرلوحه کار خود قرار دهد شامل: احداث ایستگاه‌های شارژ موردنیاز، ایجاد آزمایشگاه‌های ایمنی باتری‌ها، تدوین استانداردهای ضروری باتری که در دنیا «U-L» نامیده می‌شود، آموزش‌های لازم برای بازیافت باتری های کارکرده، نحوه ارائه خدمات پس از فروش و ... می‌باشد و هر کدام از موارد ذکرشده می‌تواند موضوع سرمقاله‌ای جداگانه باشد و امیدواریم در آینده به هر یک از آنها با تفصیل بیشتری بپردازیم.
مساله ایجاد آزمایشگاه ایمنی آن‌قدر ضرورت و اهمیت دارد که تمامی کشورها قبل از به‌کارگیری خودروهای برقی اقدام به ایجاد آن کرده‌اند ولی در ایران نه واردکننده و نه وزارت صمت یا موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران هیچ‌کدام در این زمینه اقدامی نکرده‌اند.
هم‌اکنون که واردات و عرضه خودروهای برقی در ایران آغاز شده است، فرض کنیم ۵سال آینده، باتری خودروهای برقی نیاز به تعویض داشته باشد، معلوم نیست چه مرجعی عهده‌دار تایید ایمنی باتری‌ها خواهد بود و چون در ایران فاقد چنین مرجعی هستیم از واردات خودروهای برقی نتایج معکوس خواهیم گرفت.
باتوجه به واردات خودروهای برقی و به‌کارگیری نوع تاکسی آن در تهران، هنوز آتش‌نشانی آمادگی و آگاهی‌های لازم برای اطفای حریق احتمالی آن را ندارد، این موضوع به قدری مهم است که پایتخت کشورهای پیشرفته اجازه ورود آمبولانس‌های برقی به محوطه بیمارستان‌ها را نداده‌اند.
ایمنی باتری‌ها الزامی انکارناپذیر بوده و به همین‌جهت است که در دنیا طی ۲سال اخیر، سه‌بار تکنولوژی تولید باتری‌ها با هدف دستیابی به باتری ایمن‌تر تغییر کرد و هنوز شرکت تولیدکننده‌ای در دنیا وجود ندارد که حتی ادعای تولید باتری ایمن را داشته باشد. اگر یکی از هدف‌های مهم تولید و عرضه خودروهای برقی را کمک به سالم‌سازی محیط‌زیست بدانیم اما در صورت عدم تمهیدات لازم تبعات آن بی‌شمار خواهد بود.
ازسوی‌دیگر بازیافت باتری لیتیومی خودروهای برقی هم گران است و هم ارزش افزوده بالایی دارد؛ شاید به همین دلیل باشد که تولیدکنندگان این باتری‌ها تکنولوژی بازیافت آن را به کشورهای خریدار انتقال نمی‌دهند.
فرجام‌سخن اینکه؛ اگر قبل از تمهیدات لازم اقدام به واردات خودرو برقی کنیم، سرنای محسنات آن را از سر گشادش دمیده‌ایم و چون تبعات احتمالی مالی و جانی آن زیاد خواهد بود فقط می‌توانیم بگوییم: «که خدا خیر کند آخر کار»
