طبق آخرین گزارش موسسه کلاین و شرکا در حوزه تجزیه و تحلیل و ارزیابی بازار روغن‌های صنعتی طی سال ۲۰۲۳ این شرکت انگلیسی توان تامین عمده نیاز بین‌المللی را داشته است. این افتخار بازتاب‌دهنده موقعیت غالب شل در بخش‌های روغن‌های مصرفی، تجاری و صنعتی است.
جیسون وانگ، معاون اجرائیات بین‌المللی بخش روانکارها شل اظهار کرد: «تعهد ما به ارائه راه‌حل‌های نوآورانه، کارآمد و پایدار است چون می‌خواهیم در خط مقدم بازار روانکارها باقی بمانیم. تمرکز ما بر پیشرو ماندن در صنعت به سوی آینده‌ای پایدار است.»
موفقیت شل ناشی‌از محصولات باکیفیت آن است، از جمله شل هلیکس (Helix)، شل ریمولا (Rimula)، شل تلس (Tellus) و شل گادوس (Gadus) که انتخاب‌های اول در بازارهای بزرگ هستند.
علاوه‌بر این، پذیرش زودهنگام مایعات و روانکارهای اختصاصی برای خودروهای الکتریکی و مراکز داده نشان‌دهنده تمرکز این شرکت بر نوآوری است. ابتکارات محیط‌زیست‌محور این شرکت در قلب استراتژی کسب‌وکار آنها قرار دارد و تلاش‌های قابل‌توجهی برای کاهش انتشارآلایندگی‌های کربن و توسعه محصولات دوستدار محیط‌زیست همچون روانکارهای زیست‌تجزیه‌پذیر و بسته‌بندی‌های قابل‌بازیافت انجام شده است.
روانکارها با ویسکوزیته پایین پیشرفته نه‌تنها باعث افزایش کارآیی سوخت تا ۳درصد می‌شوند، بلکه کارآیی مصرف انرژی در کاربردهای صنعتی را تا ۴درصد نیز بهبود می‌بخشند.
شرکت روانکارهای شل دارای سهم بازار بین‌الملل ۱۱.۶درصدی است و فروش آن به طور مساوی در سه بخش خودروهای سواری (۳۶درصد)، صنعتی (۳۳درصد) و خودروهای تجاری (۳۱درصد) توزیع شده است. این شرکت در ۱۷۵ کشور فعالیت می‌کند و همچنان یکی از بازیگران کلیدی در شکل‌دهی به آینده صنعت روانکارهاست.
اخیرا شل درگیر دادگاهی از سوی انجمن مدافع محیط‌زیست بود که به همراه ۱۷ هزار نفر از شهروندان هلند شکایتی را علیه شرکت شل به دادگاه ارائه دادند. اما دادگاه تجدیدنظر در هلند حکمی را که یک دادگاه بدوی علیه کمپانی نفتی شل صادر کرده بود، رد کرد.
مبنای این شکایت آن بود که شرکت شل از پیامدهای تولید دی‌اکسید کربن از طریق سوخت انرژی‌های فسیلی آگاه است اما تلاشی برای حفاظت از جان مشتریان خود نمی‌کند.
شاکیان این پرونده از شل تقاضای غرامت یا جریمه نکردند بلکه خواستار آن شدند که این شرکت تا سال ۲۰۳۰ میزان تولید دی‌اکسید کربن را به مقدار ۴۵درصد کاهش دهد. توافق پاریس که در سال ۲۰۱۵ امضا شد، مقرر می‌کند افزایش دمای زمین در مقایسه با دوران پیشاصنعتی باید به طور محسوس کمتر از دو درجه و در صورت امکان به یک‌ونیم‌درجه محدود شود. این توافق یک معاهده بین‌المللی و لازم‌الاجراست.
