به گزارش «اخبار خودرو»، عضو ارشد شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت:
نمایش نسل جدید خودروهای صاحبنام کرهای، ژاپنی و اروپایی که نسخههای قبلی آنها بهصورت کارکرده در بازار ایران موجود است، موجب شگفتی بسیاری از بازدیدکنندگان نمایشگاه اخیر خودرو تهران شد؛ کسانی که این خودروها را عمدتا با چهرههای قبلی آنها میشناختند و در مواجهه با نمای جدید این محصولات، نه صرفا با یک فیسلیفت ماژور، بلکه با یک بازطراحی تمامعیار روبهرو میشدند که به لحاظ فناوری و امکانات نیز از پیشرفت چشمگیری برخوردار بود.
بسیاری از این خودروها نهتنها از نظر ظاهری، بلکه در برخی موارد از نظر فنی نیز چندان به خودروهای نسل قبل خود شباهتی ندارند. حتی میتوان گفت که خودروهای چینی جدید، دستکم از نظر طراحی و آپشنها، بیشتر شبیه محصولات جدید کرهای، ژاپنی و اروپایی هستند تا ورژنهای ۲۰۱۸ به قبل خود این محصولات.
اما درحالیکه بسیاری از خودروهای خارجی حتی به نسخههای ۵ یا ۶ سال پیش خود هم شبیه نیستند، بسیاری از محصولات ایرانی بهرغم یکسری تغییرات، باز هم تداعی نسخه اولیه ۲۰ یا ۳۰سال پیش خود را میکنند!
این نخستین تاسفی بود که بسیاری از بازدیدکنندگان نمایشگاه خودرو تهران در گفتوگو با خبرنگاران ما از آن سخن میگفتند و از چسبندگی دو خودروساز بزرگ داخلی به پلتفرمهای قدیمی، ضعف در طراحی مطابق ترندهای روز و عقبماندگی آنها در مباحث فناوری، کیفیت و ایمنی انتقاد میکردند.
تاسف دیگری که بسیاری از بازدیدکنندگان نمایشگاه خودرو از آن سخن میگفتند، جا ماندن قدرت خریدشان طی دهه اخیر از نرخ «تورم کلی» کشور و همچنین نرخ «تورمِ بخشی» بازار خودرو بود که سرعت افزایش قیمتها در آن، همپای نرخ ارز و در مقاطعی مقدم بر آن بوده است.
یکی از بازدیدکنندگان در این باره میگفت: «من در سال ۱۳۹۴ هم از نمایشگاه خودرو تهران که در محل دائمی نمایشگاههای بینالمللی برگزار شد، به چشم خریدار بازدید کردم و از میان محصولاتی که شرکتهای واردکننده، مونتاژکننده و تولیدکننده با شرایط متنوع و منعطف فروش به نمایش درآورده بودند، خودرویی را انتخاب کردم که بعد از نمایشگاه خریدم و هنوز هم آن را دارم. چراکه پس از اتمام اقساطش، توان مالی لازم برای تبدیل به احسن کردن آن را نداشتهام و اولویتهای دیگر معیشتی، مجالی برای ارتقای خودرو شخصی باقی نگذاشته است.»
بر این اساس، باید اذعان داشت؛ گرچه نمایشگاههای خودرو در سراسر کشور، برای بازدید عموم مردم برگزار میشود، اما با افت قدرت خرید مردم و ریزش طبقه متوسط به طبقات ضعیفتر جامعه بهویژه طی ۸ سال اخیر، تنها اقشار مرفه جامعه میتوانند از این نمایشگاهها به چشم خریدار بازدید کنند. بهویژه آنکه تعداد خودروهایی که مثلا در محدوده قیمتی یکمیلیارد تومان و مقداری بالاتر، در این رویداد به نمایش درآمده بودند، به تعداد انگشتان یک دست هم نمیرسید و در مقابل اوج تنوع در محصولاتی دیده میشد که در محدود قیمتی ۲ تا ۳میلیارد تومان قرار داشتند و جامعه هدف آنها قطعا «طبقه مضمحلشده متوسط» ایران نبود.