حرمت مسجد به متولی آن است و اگر متولی خودش برای مجموعه زیرنظرش ارزشی قائل نباشد، از دیگران نمی‌توان توقع احترام داشت. قراردادهای خودرویی با شرکای خارجی که منفعت طرف ایرانی را تامین نمی‌کند هم به همین دلیل است.

وقتی وزارت صمت که متولی خودروسازی کشور است برخورد خوبی با صنعت و بازار خودرو ندارد و در سیاست‌گذاری‌های خود از بخش خصوصی فعال در بازار خودرو نظرخواهی نمی‌کند، چرا باید خارجی‌ها احترام ما را نگه دارند؟

ما خودمان به طرف‌های خارجی اجازه داده‌ایم که هر طور دوست دارند با ما رفتار کنند و هر جور که صلاح دیدند، قرارداد ببندند! شک نکنید که زمینه این بدرفتاری از سوی متولیان اصلی خودرو فراهم شده و شرکت‌های فرانسوی و ژاپنی و کره‌ای نیز از این زمینه به‌نفع خود بهره برده‌اند.

قراردادهای خارجی صنعت خودرو به قدیمی بودن تکنولوژی ساخت خودرو در کشور مرتبط است. خطوط مونتاژ و تولید خودروسازان ایران قدیمی است. 

اگر بخواهیم سوزوکی، مزدا و یا هر خودرو به‌روز دیگری را جایگزین مدل‌های قدیمی کنیم، یک مشکل در داخل این مهم را با مخاطره روبه‌رو می‌کند و آن قدیمی بودن تکنولوژی و خطوط تولید خودروسازان ایرانی است که نمی‌توان از آن‌ها برای تولید مدل های 2018 استفاده کرد.

دانش فنی و تکنولوژی در تولید محصولات به‌روز بسیار مهم است، زیرا با دانش تولید سراتو که متعلق‌به 2003 است، نمی‌توان خودرو سراتو 2018 را با پیچیدگی‌های فعلی تولید و نشان کیفیت دریافت کرد.

چنانچه همین امروز در خطوط تولیدی داخل کشور BMW ایکس 6 را تولید و با یک خودرو از همین خانواده که در آلمان تولید شده است، مقایسه کنید، مطمئن باشید امتیازهای مونتاژ به مدل ایرانی داده نخواهد شد.

هیچ برند معتبری اعتبار خود را با ریسک تولید در داخل ایران آن‌هم با تکنولوژی 20 سال پیش، به خطر نمی‌اندازد.