به گزارش «اخبار خودرو»، کلان‌شهر دیترویت، واقع در جنوب شرقی ایالت میشیگان آمریکا، به عنوان قدیمی‌ترین قطب خودروسازی جهان شناخته می‌شود و خانه سه خودروساز بزرگ آمریکایی یعنی جنرال موتورز، کمپانی فورد موتور و کرایسلر است. عملا می‌توان گفت که هر خودروساز جهانی بزرگی با تاسیس مراکز فناوری یا طراحی به نحوی در این ناحیه حضور فیزیکی دارد.

کانون تجاری-فناوری «اتومیشن الی» واقع در اوکلند کانتی هزار و هشتصد کمپانی پیشرفته و فعال در زمینه فناوری را شامل می‌شود و کلان‌شهر دیترویت را به لحاظ رده بندی در استخدام نیروهای فعال در بخش فناوری در رتبه پنجم ایالات متحده قرار می‌دهد. در این کلان‌شهر که از شهر دیترویت و حومه‌های آن تشکیل شده حدود چهار هزار کارخانه واقع شده است. به رغم حضور رقبای قدرتمند خارجی، خودروسازان دیترویتی همواره توانسته‌اند با بهره‌مندی از ده‌ها سال تجربه خود در زمینه توسعه بازارهای خودرویی در آمریکا و سایر نقاط جهان، حجم تولید خود را افزایش دهند.

اقتصاد کلان‌شهر دیترویت همواره یکی از پایه‌های اصلی اقتصاد ایالات متحده بوده است. در سال 2003  انجمن خودروسازان ایالات متحده اعلام کرد که مشاغل مربوط به تولید و فروش خودروهای جدید ساخته شده توسط کمپانی‌های دیترویتی، یک دهم از کل تمام مشاغل موجود در ایالات متحده را تشکیل می‌دهد. در فاصله سالهای 2001 تا 2006 میزان تولید خودروسازان در این ناحیه با 6.6 درصد رشد افزایشی مواجه بود. در سال 2008 بحران اقتصادی و مالی تاثیر مخربی بر میزان فروش صنعت خودروسازی دیترویت گذاشت. در سال 2010 خودروسازان این ناحیه مجددا از سودآوری خود و آغاز بهبود وضعیت خود خبر دادند.

درآمد حاصل از فروش تنها یکی از خودروسازان دیترویتی بیشتر از مجموع درآمد تمام کمپانی‌های رده بالا در بسیاری از شهرهای بزرگ ایالات متحده است. پژوهش‌های مرکز تحقیقات خودرویی موسوم به CAR، چنین برآورد می‌کنند که درآمد مالیاتی ایجاد شده توسط صنعت خودروسازی در ایالات متحده برای دوره یک ساله در سال 2010 حدود 91.5 میلیارد دلار درآمد مالیاتی ایالتی و محلی و 43 میلیارد دلار درآمد مالیاتی فدرال بوده است.

مشکلات مالی و نگرانی‌ها از بروز بحران قریب‌الوقوع در صنعت خودروسازی خودروسازان را مجبور کرده که تمایل کمتری به هزینه کردن سرمایه خود در نمایشگاه‌ها داشته باشند. به همین خاطر بسیاری از خودروسازان مطرح از شرکت در نمایشگاه دیترویت امسال خودداری کرده‌اند و این موضوع باعث شده که  برخلاف هر سال امسال با رویداد خودرویی نه چندان جذاب و با حرارتی آغاز شود. هرچند باید انتظار ادامه این روند را در سایر نمایشگاه‌های جهانی نیز داشته باشیم.

۱- نسخه هیبرید فورد اکسپلورر

در مطلب قبلی به معرفی مهم‌ترین محصول فورد در دیترویت برای عصر تمرکز روی شاسی‌بلندها پرداختیم، اما فراموش کردیم که بگوییم نسخه هیبرید از این خودرو قرار است نقش مهمی را در پیشبرد این استراتژی برعهده بگیرد. باوجوداینکه اکسپلورر هیبرید در کنار نسخه ST آن معرفی‌شده، اما توان کلی ۳۱۸ اسب‌بخاری آن باعث شده که فعلا قوی‌ترین نسخه از این شاسی‌بلند باشد.

همچنین طبق اعلام سازمان استانداردهای ایالات‌متحده این خودرو با باتری‌های شارژ شده می‌تواند تا ۸۰۰ کیلومتر را پیمایش کند. پیش از رسیدن این نیرو به چرخ‌ها و  بین موتور بنزینی و برقی فورد گیربکس ۱۰ سرعتی ماژولاری را طراحی کرده که احتمالا در آینده بیشتر در مورد آن خواهیم شنید.

۲- قوی‌ترین نسخه سوبارو STI

مشتریان آمریکایی همیشه از عدم امکان خرید نسخه‌های S207 و S209 سوبارو WRX STI حسرت می‌خورده‌اند. اما در نمایشگاه بین‌المللی آمریکای شمالی این حسرت به‌پایان رسید. باوجوداینکه دو مدل یادشده از سری S-Line سوبارو و مخصوص بازار ژاپن بودند، اما حالا سوبارو قوی‌ترین نسخه را فقط به‌صورت نسخه سدان از WRX STI در بازار ایالات‌متحده نیز عرضه خواهد کرد.

به کمک بخش تکنیک بین‌المللی سوبارو یا همان STI این خودرو مجهز به پیشرانه‌ای با کد EJ25 شده که از درون چهار سیلندر ۲.۵ لیتری آن به کمک توربوشارژهای HKS می‌تواند ۳۴۱ اسب‌بخار خارج کند. این خودرو برخلاف سوپرا جدید فقط با گیربکس دستی شش سرعته عرضه می‌شود.

۳- قدرت‌نمایی گک (GAC)

سهم چینی‌ها از نمایشگاه دیترویت امسال مفهومی به نام Entranze بود که ترکیبی از کراس‌اور و مینی‌ون‌های آینده‌نگرانه را ارائه می‌کند. کار طراحی این مفهومی برعهده تیم استودیو کالیفرنیای گک بوده است. به همین خاطر می‌توان به عناصر غربی زیادی روی طراحی این خودرو اشاره کرد.

به‌عنوان‌مثال بخش کریستال مانند کاپوت شباهت زیادی به محصولات برند لوکس فرانسوی‌ها، یعنی دی‌اس دارد. اما هدف از به‌کار بردن چنین المان‌هایی ادغام فضای داخل یک خانه مدرن با اتاق شاسی‌بلندهای برقی بوده است. به همین خطر شیشه‌ها و درهای این خودرو به‌صورت اسلایدی باز و بسته می‌شوند. حتی نورپردازی داخل کابین نیز بیشتر ما را به یاد اتاق‌خواب می‌اندازد تا کابین یک شاسی‌بلند.

۴- نسخه تقویت‌شده ولوستر N برای حضور در TCR

امسال هیوندای قصد دارد در مسابقات IMSA یا چالش میشیلن پایلوت در کنار فولکس‌واگن گلف، آئودی RS3 و  هوندا سیویک تایپ R به رقابت بپردازد ولی برای اینکار هر سه خودرو اشاره‌شده تغییراتی به خود دیده‌اند که باعث شده پسوند TCR یا خودرو مخصوص مسابقات تورینگ به نام آنها اضافه شوند.

ولوستر N نیز از همین روند تبعیت کرده و باوجود حفظ ۸۵ درصد از قطعات کلیدی این خودرو، آن را مجهز به پیشرانه‌ای با توان ۳۵۰ اسب‌بخار و گشتاور ۴۵۰ نیوتن‌متر کرده است که برای رسیدن این توان به چرخ‌های جلو از گیربکس شش سرعته سکوئنشال استفاده می‌کند. این نسخه از ولوستر در تعداد محدود و باقیمت ۱۵۵ هزار دلاری قابل خریداری است.

۵- پارچه نرم به جای سقف لکسوس LC

برخلاف عمده خودروهای مفهومی امسال نمایشگاه دیترویت، لکسوس LC کانورتیبل پیش‌نمایشی مستقیم از خودرویی است که قرار است از سوی این خودروساز به‌زودی به بازار عرضه شود. تادائو موری سرطراح پروژه بی‌سقف کردن LC گفته است: «در این پروژه سعی کردیم که مزایای اصلی خودرو کوپه اصلی را با طراحی سیال یک خودرو بدون سقف کانورتیبل ترکیب کنیم».

مهندسان لکسوس برای پایین‌نگه داشتن وزن خودرو و جاگیر نبودن سقف جمع شده، به‌جای قطعات فلزی از پارچه استفاده کرده‌اند. جالب اینجاست که ارتفاع کلی این نسخه ۵ میلی‌متر نسبت به انواع کوپه‌اش کاهش‌یافته، اما در دیگر ارقام ابعاد آن تغییری رخ نداده است.

۶- بازگشت به عصر آبی-طلایی سوبارو

حضور محصولات سوبارو در مسابقات همیشه به‌صورت رنگ پایه آبی و رنگ‌های اضافی طلایی صورت پذیرفته است. حتی در برخی از نسخه‌های خیابانی و تولید محدود این خودرو نیز از این ترکیب استفاده می‌شد. اما چند سالی بود که این ترکیب رنگ سنتی فراموش‌شده بود تا اینکه در نمایش دیترویت امسال اعلام شد که سوبارو دوباره از این ترکیب استفاده خواهد کرد.

این روند به خاطر تغییراتی که در بخش موتوراسپرت شعبه ایالات‌متحده سوبارو برای شرکت در عمده مسابقات رالی، درگ، آفرود و پیست صورت پذیرفته، اخذشده است. پس از حضور WRX مخصوص رالی با این ترکیب رنگ در نمایشگاه دیترویت این خودرو برای شرکت در مسابقه رالی میزوری آماده خواهد شد.

۷- افعی‌ای که به دنبال ژاپنی‌ها می‌رود

باوجود عرضه شلبی GT350 و GT350R اما هواداران سرسخت موستانگ که بعد از مدت‌ها شاهد پیشی گرفتن فروش محبوبشان از کامرو بودند، انتظار داشتند که در این زمان قوی‌ترین نسخه از این شاسی نیز عرضه شود. پس طراحان فورد نسل جدیدی از شلبی GT500 طراحی کردن که با استفاده از موتور هشت سیلندر وی شکل ۵.۲ لیتری تبدیل به قوی‌ترین نسخه خیابانی این نسل از موستانگ شده است.

توان خروجی این موتور رقمی بالاتر از ۷۰۰ اسب‌بخار است و در کمتر از ۳ ثانیه به‌سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسد. اما نکته‌ای که هیچ‌وقت در مورد این خودرو فراموش نخواهد شد این است که طراحی آن به‌شدت تحت تاثیر خودروهای اسپرت ژاپنی یا سبک JDM است.

۸- رم ۲۵۰۰ برای آفرود سواری در ایالات‌متحده

باوجوداینکه جیپ گلادیاتور نسخه باربر از نسل جدید رنگید است، اما برای غلبه‌بر تمام صخره‌های ایالات‌متحده فیات-کرایسلر نسل جدید رم را پیشنهاد می‌کند. به گفته این کمپانی آنها «تواناترین وانت برای آفرود سواری در این صنعت را تولید کرده‌اند».

این خودرو فقط در نسخه دو کابین و با طول ۱۹۳۰ میلی‌متر عرضه‌شده است. در نمای جلو آنها از ظاهر ویژه‌ای استفاده کرده‌اند که می‌تواند نقش گاردهای جلو شاسی‌بلندها را بازی کند. البته تمام این قطعات پلاستیکی هستند تا در صورت ضربه دیدن خسارت کمتری به مشتری وارد شود. توان این خودرو برای باربری از نسخه HD رم کمتر است، اما یدک‌کش برقی آن توانایی زیادی برای رها شدن از شرایط سخت دارد.

۹- درهای کالسکه‌ای برای لینکلن کانتینتال

هرچه قدر که فورد بر تولید خودروهای مرتفع عامه‌پسند تاکید داشته باشد، اما برای برند لوکس لینکلن که عمده مشتریان آن را افراد خاص تشکیل می‌دهند، نمی‌توان ریسک کرد. هرچه قدر که نویگیتور و دیگر شاسی‌بلندهای لینکلن موفق ظاهر بشوند، اما اصل این برند برای شخصیت‌ها طراحی‌شده که عمدتا علاقه چندانی به شاسی‌بلند سواری و کاهش تعادل خودروشان ندارند.

به همین خاطر در نمایشگاه دیترویت نسخه‌ای از سدان کانتینتال معرفی شد که به سبک رولزویس درهای کالاسکه‌ای دارد. قیمت این نسخه از ۱۰۰ هزار دلار آغاز می‌شود که ۶۴ هزار دلار بیشتر از نسخه‌های عادی کانتینتال است.

۱۰- النترا GT N لاین، نزدیک‌ترین گزینه به هیوندای i30N در آمریکا

هیوندای تصمیم گرفته که نسخه‌های N از i30 را در بازار ایالات‌متحده عرضه نکند، اما برای رفع این ضعف آنها موتور آن خودرو را داخل النترا GT گذاشته و آن را تحت سری N لاین عرضه کرده است. به غیر از پیشرانه ۱.۶ لیتری چهار سیلندر با توان ۲۰۱ اسب‌بخار و گشتاور ۲۶۴ نیوتن‌متری، روی بدنه از قطعات آیرودینامیک‌تر استفاده کرده و دیسک‌های ترمز نیز بزرگتر شده‌اند.

برای انتقال این نیرو از گیربکس ۶ سرعته دستی یا هفته سرعته دوکلاچه استفاده کرده است. قیمت پایه برای نسخه‌های دستی ۲۴ هزار دلار و برای نسخه‌های اتوماتیک ۲۵ هزار دلار اعلام شده است.