به گزارش «اخبار خودرو»،تا اینجای سال ۲۰۲۰ خودروهای سواری نسبت به‌سال گذشته، تا ۸۳ درصد مسافت کمتری را در محیط‌های شهری پیموده‌اند. این اطلاعات از سوی موسسه تحلیل اطلاعات حمل‌ونقل «STREETLIGHTDATA» منتشر شده و موید این جریان است که وقتی راننده‌ها نقش خود را درکاهش شیب ابتلا به کووید-۱۹ ایفا کرده و در خانه می‌مانند، هردو آمار مربوط به‌تقاضا برای روغن‌موتور و حجم روغن‌موتور مصرف‌شده شیب نزولی پیدا می‌کند. اما برای پالایشگاه‌دارها این روند صرفا به‌معنی کاهش تقاضا برای روغن‌پایه و روانکار نهایی نیست؛ بلکه آن‌ها باید فکری به‌حال ذخیره این مواد در انبارهای خود کنند. براساس گفته‌های الی‌بروس، از مدیران فروش و بازاریابی شرکت‌های بازرگانی روغن‌پایه، درمجموع روند زنجیره تامین روغن مصرف‌شده ۴۰ الی ۵۰ درصد درسطح دنیا کاهش داشته است.
کاهش حجم روغن سوخته را می‌توان به‌معنی کاهش رونق کسب‌وکارهای مربوط به‌تعویض روغن دانست که دربرخی مناطق از ۳۰ مورد تعویض در طول روز به‌دو الی سه مورد رسیده است. از سوی دیگر روغن‌پایه تصفیه‌شده از روغن سوخته منبع اصلی تولید برخی سایت‌های تولیدی بوده و با کاهش روند تامین این ماده آن‌ها چاره‌ای جز تعطیلی کارخانه‌های خود ندارند. کریگ لنینگتون، معاون مدیرکل یکی از این شرکت‌ها گفت: «در میان مواداولیه مورد نیاز کارخانه ما براساس قانونی که اتحادیه‌اروپا برای کنترل روغن سوخته درنظر گرفته است، حدود ۶۵ درصد از ماده‌اولیه تولیدات خود را از همین منابع تامین می‌کردیم.»
البته او به این نکته نیز اشاره کرد که باتوجه به‌وابستگی زیاد تعویض‌روغنی‌ها به‌خریدن روغن‌سوخته از آن‌ها، حتی درصورت اعطای وام به‌آن‌ها نمی‌توان حیاتشان را تضمین کرد.
احتمال تغییر کاربری پالایشگاه‌های روغن‌سازی
از سوی دیگر برای پالایشگاهداران چالش پایین آمدن قیمت نفت خام مطرح است که باعث می‌شود بسیاری از شرکت‌ها آمادگی خود را برای تبدیل شدن از پالایشگاه روغن به‌پالایشگاه نفت خام اعلام کنند.
این درحالی است که هزینه برای چنین تغییری ریسک بسیار بزرگی است. انبارهای پر شده از روغن‌پایه این شرکت‌ها تهدید خطرناکی برای آن‌ها به‌حساب می‌آید و حتی بلندینگ‌ها هم علاقه‌ندارند که هزینه نگهداری از محصولات پالایشگاه را خودشان پرداخت کنند و به‌همین خاطر نقل و انتقال و تقاضا برای روغن‌پایه در ماه مارس نسبت به سال ۲۰۱۹ به‌طور میانگین ۳۵ الی ۵۰ درصد کاهش داشته است.
البته بلندینگ‌ها نیز حق دارند؛ چراکه تقاضا برای خرید روغن‌موتور خودروهای سواری در بین مردم تا ۵۰ درصد کاهش داشته است. درمورد خودروهای تجاری وضعیت کمی بهتر است و پیش‌بینی‌ها از افت ۱۰ الی ۲۰ درصدی تقاضا برای خرید روغن‌موتور کامیون و اتوبوس‌ها خبر می‌دهد. البته دربرخی از مناطق شدت این کاهش کمتر بوده است. درواکنش به‌این روندها غول‌های پالایشگاهی تقریبا نیمی از ظرفیت تولید خود را خاموش کرده‌اند. به‌این ترتیب پالایشگاهی که در منطقه نوارک کالیفرنیا توان تولید 11 هزار و ۴۵۰ بشکه در روز از روغن‌پایه گروه 2 را داشت، حالا به‌تولید یک‌هزار و ۲۰۰ بشکه در روز محدود شده است. خوان فرتسچی (JUAN FRITSCHY) مدیرعامل پالایشگاه عظیم آویستااویل در ایالت جورجیا نیز اعلام کرد که با توجه به‌کاهش ۵۰ درصدی تقاضا در ماه گذشته، آن‌ها از نیمه آوریل ظرفیت تولید را تا ۸۰ درصد کاهش داده‌اند. با این وجود مشکل پالایشگاهداران با کاهش تامین لوبکات و مدیریت برانبارها می‌تواند رفع شود.
چالشی به‌نام روغن سوخته
اما آنچه که نگران‌کننده است، بازگشت به‌عادت‌های اشتباه استفاده غیراصولی از روغن سوخته است. الی بروس درباره تبعات این مشکل گفت: «تا پیش از این نیز صنعت کوچک تصفیه روغن‌سوخته با توان کمی به‌حرکت خود ادامه می‌داد و اگر روزی شاهد تعطیلی این بخش از زنجیره مصرف باشیم، مشکلات زیست‌محیطی زیادی به‌وجود خواهد آمد؛ مخصوصا درشرایطی که بسیاری از مصرف‌کنندگان عمده روغن‌سوخته همچون صنایع آسفالت‌سازی به‌سمت استفاده از گاز طبیعی به‌جای روغن سوخته رفته‌اند.» به‌گفته بروس: «حالا هیچ مصرف‌کننده طبیعی برای کاهش و مدیریت حجم روغن‌سوخته وجود ندارد.»
