به گزارش «اخبار خودرو»،ظاهرا بیان مشکلات مبتلابه قطعه‌سازان و گله‌ها و شکوه‌های آنان از خودروسازان در عدم پرداخت بهموقع مطالبات و نیز کیفیت قراردادهای امضا و مبادله‌شده میان آنها تمامی ندارد و هرروز با اَشکال و صور گوناگون بیان می‌شود.
البته شرایط امروز کشور به‌گونه‌ای است که همه واحدهای تولیدی و صنعتی درگیر مشکلات مختلف هستند و تنها با بهره‌گیری از معیارهای مدیریت کارآمد است که می‌توانند این دوره سخت را پشت‌سر بگذارند.
از آنجا که قطعه‌سازان تامین‌کننده نیازهای اساسی خط تولید خودروسازان هستند، از جایگاه ویژه‌ای در صنعت‌خودرو برخوردارند و چنانچه مشکلات آنها با اولویت حل نشود، تعطیلی اجباری آنها را شاهد خواهیم بود که در آن صورت تنها راه بقای خودروسازان رویکرد به‌قطعات وارداتی است که خود مشکلات فراوانی در تامین به‌همراه دارد.
به‌گفته قطعه‌سازان از آغاز سال جاری تاکنون از سوی نظام بانکی، ارزی به‌آنان اختصاص داده نشده است و زمان پرداخت مطالبات آنها از سوی خودروسازان هم 120 روز و بعضا بیشتر از آن است. به‌همین دلیل تاکنون حدود 400 واحد قطعه‌ساز تن به‌تعطیلی اجباری دادند که مهم‌ترین تبعات آن بیکاری هزاران نیروی کار متخصص بوده است و این تعطیلی اجباری شامل قطعه‌سازان OEM است که تنها با خودروسازان قرارداد فروش دارند.
اما تعداد دیگری از قطعه‌سازان که اصطلاحا به‌آن‌ها عضو گروه AM هم می‌گویند دو بازار در اختیار دارند؛ یعنی هم به‌خودروسازان قطعه می‌فروشند و هم تامین‌کننده قطعات مورد نیاز بازار هستند که به‌همین دلیل از لحاظ مالی و نقدینگی کمتر مورد تهدید قرار می‌گیرند؛ چراکه دو بازار در اختیار دارند. هردو گروه قطعه‌ساز ناچارند ارز مورد نیاز خود برای تامین مواداولیه را از بازار آزاد تهیه کنند.
چنانچه خودروسازان در قرارداد با آنها مابه‌التفاوت قیمت ارز را اصلاح نکنند و دست از دلار 11 هزارتومانی برندارند آنها نیز در معرض آسیب‌های فراوان بوده و حتی شاید کارشان به‌تعطیلی بکشد.
بیشتر نیروهای شاغل در صنعت‌قطعه‌سازی متخصص، فنی و با مهارت‌های بالا هستند و یکی از دغدغه‌ها و چالش‌های اصلی قطعه‌سازان حفظ این نیروها و به‌روزآمد نگه‌داشتن آن‌هاست. چنانچه یکی از واحدهای قطعه‌سازی کارش به‌تعطیلی بکشد و دوباره فعال شود، روزآمد کردن نیروها مشکل خواهد بود. فرجام سخن اینکه: چون قطعه‌سازان و خودروسازان لازم و ملزوم هم بوده و مشکل هریک از آنها بالطبع مشکل دیگری خواهد بود، بنابراین باید به‌هوش بود؛ زیرا خطر بیخ گوش همه است.
نویسنده:حسین نظریان
