به گزارش « اخبار خودرو » ، علیرضا کافی در سرمقاله امروز (یکشنبه ۳ اسفند ماه ۱۳۹۹ ) روزنامه دنیای خودرو، به موضوع « اگر تحریم ها رفتند فرصت سوزی نکنیم » پرداخت.
عضو شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت:
هنوز از خاطر نبردهایم روزهای پسابرجام را که همه سرمست از توافق هستهای چشم امید به ورود شرکتهای بزرگ خارجی به کشور دوخته بودیم و امیدوار به روزهایی که قرار است خارجیها در آب و خاکمان سرمایهگذاری کنند. اما دیری نپایید که آمریکاییها به زیر میز زدند و تمام رشتهها پنبه شد.
گروه PSA از ایران رفت و زنجیره تامین خودروسازی که با حضور رنو در ایران درحال پوستاندازی بود یکباره به روزهای قبل از برجام بازگشت. اگرچه بسیاری از فعالان صنعت خودرو بهویژه در بخش زنجیره تامین بر این باورند حضور رنو در ایران میتوانست برکات زیادی برای صنایع مرتبط با خودروسازی داشته باشد اما خروج فرانسویها از ایران درس بزرگی به فعالان حوزههای مرتبط با خودرو داد؛ در تایرسازی بهدلیل غفلت از خرید و بهروزرسانی تکنولوژی و دستگاهها مجبور شدیم با همان پتانسیل گذشته به تولید ادامه دهیم و مابقی نیاز کشور را نیز از طریق واردات تامین کنیم تا قطعهسازی و حتی صنعت روانکارها که در دوران پسابرجام نیز هیچ اتفاقی در راستای ارتقای پالایشگاههای روغنسازی و حتی سرمایهگذاری برای تولید انواع افزودنیهای شیمیایی روغنموتور در کشور نیفتاد.
البته کشورهای خارجی نیز به خوبی نشان دادند در دوران تحریم و حتی پساتحریم علاقه چندانی به ارتقا و کمک به بومیسازی تکنولوژی و تولید برخی کالاهای خاص در کشور ما ندارند و سیاستهایشان در قبال صنعت کشور را نمیتوان به تحریمها ربط داد.
شاید بهترین قضاوت در این خصوص صنعتگران فعال در بخش تایر(به عنوان یک صنعت استراتژیک) باشند.
در بهترین شرایط پساز تحریم نیز حتی شرکتهای چینی حاضر به فروش تکنولوژی روز خود به شرکتهای ایرانی نشدند و بیش از هر زمانی ترجیح دادند بازار ایران را با واردات محصولات آماده خود تسخیر کنند. اما آنچه تحریمها در این سالها به ما آموخته، لزوم خودکفایی در بخشهای مختلف صنعتی است تا دشمنان بهخود اجازه ندهند با کوچکترین اتفاقی آب و خاکمان را حتی به بهای زیانهای سنگین ترک کنند. مانند اقدامی که توتال فرانسه با صنعت نفت ایران کرد و عطای سرمایهگذاری های چندمیلیارد دلاریاش را به لقایش بخشید.
بنابراین بهنظر میرسد مسئولان وزارت صمت و تصمیمگیران ارشد در بحث صنعتی، از حالا باید به فکر روزهایی باشند که ممکن است تحریمها کمرنگ یا حتی برداشته شوند. باید با دیپلماسی به کمک تیم های صنعتی آمد تا اینبار بتوانیم بهجای قراردادهای نهچندان محکم، از همان ابتدای کار برای انتقال تکنولوژی به کشور برنامهریزی کنیم. بخشی از نیاز شرکتهای بزرگ را در داخل تامین کنیم تا ترک ایران به هر بهانهای برایشان مقرونبهصرفه نباشد و به ایران تنها بهچشم یک بازار مصرف نگاه نکنند.
در چنین شرایطی نزدیکی بیشازپیش دستگاه دیپلماسی با بخش صنعتی ضروری است تا قراردادها ریشهدارتر ازگذشته منعقد شوند و صنعت مهمی چون خودروسازی و صنایع وابسته به آن بتوانند به مسیر ورود دانش روز دنیا به کشور تبدیل شوند.