به گزارش «اخبار خودرو»،شهر کولومبوس در ایالت اوهایوی آمریکا، شهری نه‌چندان بزرگ است که تنها به‌واسطه وجود دانشگاه ایالتی اوهایو شناخته شده است و پیش از این هرگز این شهر به‌عنوان یک قطب فناوری شناخته نمی‌شد؛ اما مدتی است کلمبوس با جمعیت 790 هزار نفره به‌دنبال آن است نام خود را به‌عنوان یکی از مدرن‌ترین شهرهای آمریکا درزمینه فناوری‌های حمل‌ونقل مطرح کند. درحال حاضر شهروندان این شهر شاهد عبورومرور وسایط نقلیه خودرانی هستند که در بخش تجاری ایستون رفت‌وآمد دارند و چراغ‌های راهنمایی‌ورانندگی مجهز به‌سنسورهای حرکتی به‌چشم می‌خورد که اینترنت وای‌فای رایگان را در اختیار شهروندان قرار می‌دهند و همچنین از 175 تابلو راهنمایی استفاده می‌کنند که قصد دارند از بار ترافیک‌ها بکاهند و سرعت حمل‌ونقل را در شهر افزایش دهند. شهروندان این شهر همچنین قادر خواهند بود از اپلیکشین‌هایی برای برنامه‌ریزی و پرداخت سفرهای درون‌شهری که نیاز به‌انواع مختلف حمل‌ونقل عمومی دارند، بهره ببرند.

خودران‌های دوست‌داشتنی
جهان مشتاقانه در انتظار ورود ماشین‌های خودران است و دلیل خوبی هم برای این انتظار دارد. خودروهای خودران از ماشین‌های چهارچرخ معمولی گرفته تا شاتل‌ها و ماشین‌های کرایه‌ای می‌توانند شیوه زندگی و رفت و آمد افراد را در شهر دگرگون کنند. این خودروها حتی می‌توانند به‌کلی دغدغه‌های مربوط به‌پیدا کردن جای پارک را برطرف کنند. هرچند قیمت بالا و نگرانی‌های مربوط به‌ایمنی بزرگ‌ترین موانعی هستند که جلو استفاده از خودروهای خودران را می‌گیرند. همان‌طور که تایلر دووال، یکی از شرکای موسسه تحلیل مک‌کینزی و شرکا توضیح می‌دهد، اگرچه درحال حاضر خودروهای تمام‌خودران در مکان‌های محدود و با تراکم جمعیت اندک همانند عملیات‌های مربوط به‌معدن‌کاری استفاده زیادی دارند، اما بعید به‌نظر می‌رسد پیش از تصویب قوانینی که به‌پرسش‌های مهمی مانند این‌که چه کسی مسئول تصادفات خواهد بود پاسخ دهد، شاهد حرکت خودروهای خودران در شهرها باشیم.

شبکه‌ای از حسگرها
برای شهرهای هوشمند هیچ فناوری‌ای مهم‌تر از حسگرها نیست و خودروهای خودران بدون حسگرها نمی‌توانند کار کنند؛ خصوصا آن دسته از خودروهایی که موقعیت خودرو را به‌نسبت خودروهای دیگر در جاده حفظ می‌کنند. حس‌گرها همچنین به‌خودروهای خودران اجازه می‌دهند عابران پیاده و سایر خطرات را تشخیص دهند و حس‌گرهای قرارگرفته در جاده‌ها، علایم راهنمایی و سایر مکان‌های شهری می‌توانند انبوهی از داده‌ها را جمع‌آوری و اطلاعاتی را تامین کنند که در سفرها به‌کمک افراد می‌آیند. به‌عنوان مثال مجموعه‌ای از حس‌گرها می‌توانند به‌مسافران بگویند که اتوبوس بعدی چه زمانی وارد ایستگاه می‌شود و همچنین می‌توانند با تعیین مدت و تناوب چراغ‌های راهنمایی جریان ترافیک را بهبود ببخشند و برای کاهش مصرف برق در زمان‌هایی که کسی در خیابان‌ها نیست، چراغ‌های خیابان را کم‌نور کنند. حسگرها حتی می‌توانند از علایم صدایی استفاده کرده و موقعیت‌ مکانی را که در آن با اسلحه شلیک شده است، مشخص کنند.
برخی شهرها درحال حاضر از حسگرها استفاده‌های مطلوبی کرده و به‌عنوان مثال موقعیت اتوبوس‌ها را در فاصله بین دو ایستگاه مشخص می‌کنند. در برخی شهرهای آمریکایی مانند لاس‌وگاس و فارمینگتون هیلز در ایالت میشیگان نیز حس‌گرهایی در چراغ‌های خیابان‌ها قرار داده شده که بسته به‌روشنی و تاریکی هوا نور چراغ‌ها را تنظیم می‌کنند. اگرچه این حسگرها بسیار گران هستند، اما کاهش برق مصرفی هزینه‌ای را که برای آن‌ها می‌شود تا حد زیادی جبران می‌کند.

در دسترس‌پذیری داده‌ها
به‌گفته بتینا ترتز، معاون ارشد موسسه تحقیقات بازار گارتنر، تحلیل و ذخیره میزان داده‌ها و در دسترس عموم قرار دادن آن، چالش بزرگی را پیش روی برنامه‌ریزان حمل‌ونقل شهر قرار می‌دهد.
کولومبوس به‌عنوان شهری که برنده چالش شهر هوشمند شده، در آینده از 100 کیوسک ساخته‌شده توسط شرکت «سایدواک لبز» که به‌گوگل تعلق دارد، برای سازماندهی و تامین داده‌ها بهره خواهد برد.
کیوسک‌های مذکور از طریق دسترسی رایگان به‌اینترنت اطلاعاتی را درخصوص ترافیک و خدمات حمل‌ونقل در اختیار شهروندان قرار می‌دهند و همچنین دارای درگاه‌هایی برای شارژ گوشی‌های همراه و سایر ابزارهای الکترونیک هستند. وجود آن‌ها در شهر، داده‌های حمل‌ونقل را دراختیار کسانی می‌گذارد که دسترسی به‌گوشی‌های همراه یا اینترنت ندارند.

پرداخت‌ بی‌دردسر
شاید پیش‌پاافتاده‌ترین اما مهم‌ترین جنبه فناوری‌های حمل‌ونقل هوشمند به‌شیوه پرداخت هزینه‌ سفرها مربوط باشد و سیستم‌های پرداخت مناسب به‌افراد کمک می‌کنند بدون هیچ‌گونه تاخیری به‌سفر بروند؛ خصوصا هنگامی ‌که آن‌ها مجبور هستند درمسیر از وسایط نقلیه مختلف استفاده کنند که شیوه‌های پرداخت مختلفی را طلب می‌کنند.
به‌عنوان مثال شما از تلفن خود برای رزور کردن تاکسی یا پرداختن کرایه یک خودرو به‌محض رسیدن به‌مقصد استـــــفاده می‌کنید و شهرهای سانفرانسیسکو و پورتلند هر دو بـــــرای برآورده کردن نیازهای شهروندان خود در این زمینه از اپلیکشین‌های حمـــــل‌ونقل استفاده می‌کنند.
به‌عنوان مثال اپلیکیشن مورد استفاده در شهر پورتلند با نام «یوبی‌موبایل‌پی‌دی‌ایکس» گزینه‌های متفاوتی را دراختیار مسافران قرار می‌دهد که شامل حمل‌ونقل عمومی، پارکینگ‌ها، مسیرهای دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی و همچنین خدماتی برای به‌اشتراک‌گذاری خودروها می‌شود. این شهر خواستار گسترش این اپلیکشین تا حدی است که بتوان هزینه‌های مربوط به‌سایر سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی را از طریق آن پرداخت کرد.