به گزارش «اخبار خودرو»،حجم داخلیسازی پایین خودروهای تجاری همواره بهعنوان نقطهضعفی در این صنعت محسوب میشده است. توقف تولید این خودروها بعد از مواجهه با تحریمها، قیمتهای بالا، فرازونشیبهای موجود در این صنعت، همه و همه دستاورد وابستگی بیش از حد تجاریسازان به شرکای خارجی و عدم داخلیسازی این خودروهاست. با اینحال، تجاریسازان کشور در این سالها به دنبال راهی برای افزایش سطح داخلیسازی محصولات خود بودهاند، اما آنطور که معاون مهندسی و کیفیت مایان به روزنامه «دنیایخودرو» میگوید، کیفیت پایین این قطعات، تیراژ کم در تولید برخی از قطعهها و عدم همکاری شرکای خارجی خودروسازان برای استفاده از تولید داخل به دلیل حساسیتهای ایمنی روی برخی از قطعات، مانع از افزایش سطح داخلیسازی شده است. آیدین اکبرزاده اعلام کرد؛ اولویت خودروسازان همکاری با تامینکنندگان داخلی است، به شرط آنکه ظرفیت تولید و کیفیت قطعات آنها افزایش یابد.
دست بسته تجاریسازان در استفاده از قطعات داخلی
معاون مهندسی و کیفیت مایان درخصوص نگرش تجاریسازان به استفاده از قطعات ساخت داخل به روزنامه «دنیایخودرو» گفت: «اولویت ما این است که از تامینکنندگان داخلی استفاده کنیم، اما واقعیت این است ظرفیتسازی هنوز تکمیل نشده است.» اکبرزاده با بیان اینکه تامینکنندگان داخلی در تولید قطعات باکیفیت مورد انتظار خودروسازان تجاری ضعف دارند، اعلام کرد: «قطعا دولت همیشه حمایت میکند تا عمق داخلیسازی افزایش یابد. خودروسازان نیز به منظور کاهش ارزبری و هزینه تمامشده به دنبال آن هستند عمق داخلیسازی خود را افزایش دهند.» وی درخصوص چرایی عدمافزایش داخلیسازی خودروهای تجاری بیان کرد: «آنچه دست خودروسازان را میبندد، کیفیت قطعات داخلی است. جا دارد با حمایتهای مختلف در حوزه صنعت، توانمندسازی قطعهسازی پیشرفت پیدا کند. در آن صورت، خودروسازان هم از قطعات داخلی و افزایش سطح داخلیسازی استقبال خواهند کرد.»
قطعات با حساسیت ایمنی را وارد میکنیم
اکبرزاده در ادامه با اشاره به حساسیت برخی قطعات عنوان کرد: «به همان اندازه که به دلیل کیفیت، برای همکاری با تامینکنندگان داخلی محدودیت داریم، سایر خودروسازان هم مجبورند قطعاتی را انتخاب کنند که حساسیت عملکردی یا حساسیت ایمنی کمتری داشته باشند.» وی با بیان اینکه باید قطعاتی را داخلیسازی کنیم که روی ایمنی، قدرت و عملکرد تاثیرگذار است، ادامه داد: «قطعاتی که برای تولید خودروهای تجاری داخلیسازی میشوند، معمولا سادهتر هستند که ازجمله آنها میتوان به قطعات تریم داخلی، شیشه، صندلی، باک سوخت و تانک باد اشاره کرد.»
محدودیت واردات صندلی و افزایش نارضایتیها
وی در ادامه با اشاره به برخی محدودیتهای وارداتی که به منظور حمایت از تولید داخل ایجاد میشود، توضیح داد: «صندلی حوزهای است که وزارت صمت بهتازگی واردات آن را به منظور تشویق تامین از قطعات داخلی و استفاده از توانمندی داخلی ممنوع کرده، این در حالی است که سازندگان داخلی از نظر کیفی و تیراژ تولید پاسخگوی نیاز ما نیستند.» وی ادامه داد: «این یکی از مشکلاتی است که خودروسازان و مشتریان آنها، با آن دست به گریبان هستند. با نظرسنجیهایی که بهصورت مداوم از سوی سازمان ملی استاندارد و شرکت بازرسی کیفیت انجام میشود، صندلی یکی از موضوعاتی است که بیشترین نارضایتی را در بخش خودروهای سنگین به همراه دارد.» اکبرزاده تصریح کرد: «تمام خودروسازان مکلف شدهاند که صندلی را از داخل تامین کنند. ما هم دوست داریم این کار را انجام دهیم، اما تامینکننده داخلی هم باید بتواند نیاز خود را افزایش دهد.»
همکاری با شرکتهایی مانند چرخشگر
معاون مهندسی و کیفیت مایان در ادامه با اشاره به همکاری تجاریسازان با شرکتهای تامینکنندهای مانند چرخشگر و ایدم اظهار کرد: «در خودروهای تجاری دست خودروسازان بستهتر است؛ عمده تمرکز شرکتهای داخلی مانند چرخشگر و ایدم که در زمینه تولید قطعاتی مانند گیربکس و دیفرانسیل و موتورسازی کار میکنند، روی محصولات سواری است. چراکه تیراژ تولید خودروهای سواری به چندصد هزار دستگاه میرسد و برای این شرکتها صرفه بیشتری دارد که روی قالبسازی، طراحی و... این خودروها سرمایهگذاری کنند.»
وی بیان کرد: «در خودروهای تجاری، تیراژ تولید به مراتب محدودتر است؛ ولید سالانه خودروهای سواری به یکمیلیون دستگاه میرسد، اما مجموع خودروهای تجاری در سال به 50هزار دستگاه نمیرسد.» وی در پایان خاطرنشان کرد: «به همین دلیل، امکان اینکه قطعهساز داخلی روی این موضوع سرمایهگذاری کند و ارتقای کیفیت دهد، محدود است. بنابراین خودروهای سواری راحتتر میتوانند به عمق داخلیسازی دست پیدا کنند تا خودروهای تجاری.»