بیش از یک دهه پس از خداحافظی طایفه میلیاردر پورشه با جواهر تاج خود، این خانواده قرار است روی این خودروساز اسپرت نظارت مستقیم داشته باشد. این شرایط به‌دنبال تصمیم گروه فولکس‌واگن برای یکی از بزرگ‌ترین عرضه‌های عمومی اولیه خود «IPO» اروپا ایجاد شده است. فروش سهام شرکتی که ارزش آن را تا ۸۵ میلیاردیورو (۸۴ میلیارددلار) تخمین زده‌اند؛ یعنی چیزی تقریبا به‌اندازه شرکت مادرش. این اقدام می‌تواند حدود ۱۰.۶ میلیاردیورو درآمد برای فولکس‌واگن داشته باشد.
خانواده پورشه که همچنان توسط برخی از شخصیت‌های مهم هدایت می‌شود، در سال ۲۰۰۹ پس از تلاش برای تصاحب فولکس‌واگن که حرکت اشتباهی بود، کنترل این خودروساز نمادین را از دست داد. اکنون این شرایط را می‌توان یک فرصت و به‌نوعی بازگشت برای وارثان پورشه دانست که پس از تلاش جسورانه این خودروساز اسپرت برای مغلوب کردن رقیب بسیار قدرش «فراری» به‌شدت آسیب دیده است.
این دو شرکت تاریخچه مشترکی دارند؛ هم از نظر میراث مهندسی و هم از نظر خانواده‌های موسس. ولفگانگ پورشه که همچنان شاهزاده خانواده است، پسرعموی فردیناند پیچ فقید، یکی از مدیران قدیمی فولکس‌واگن است که این خودروساز را به‌غول امروزی تبدیل کرد. براساس شاخص میلیاردرهای بلومبرگ، سهام خانواده پورشه و پیچ در شرکت هلدینگ هم‌نام آن‌ها حدود ۱۰.۵ میلیارددلار است و آن‌ها در دهه گذشته حداقل ۲.۹ میلیارددلار از طریق سود سهام دریافت کرده‌اند.
درسال ۲۰۰۵ نیز پورشه تصمیم گرفت بی‌سر و صدا سهام بیشتری از فولکس‌واگن خریداری کند؛ شرکتی که در آن زمان ۱۵ برابر اندازه فعلی بود. اما از آن‌جا که بحران مالی بازارها را درسراسر جهان درنوردید، هلدینگ پورشه در سال ۲۰۰۹ مجبور شد از مناقصه صرف‌نظر کند و فولکس‌واگن به‌شرایط نابه‌سامان برگشت و پورشه را هم با خود غرق کرد.
نبرد طولانی‌مدت درجلسه مدیران در جولای ۲۰۰۹ به‌اوج رسید؛ جایی که مدیریت پورشه و صاحبان خانواده شکست را پذیرفتند.
ولفگانگ پورشه در یک سخنرانی اشک‌آلود با این وجود ثابت‌قدم ماند و قول داد که «افسانه پورشه زنده خواهند ماند و هرگز از بین نخواهد رفت.» آن‌چه پس از آن رخ داد، قرارداد پیچیده‌ای بود که به‌موجب آن پورشه به‌تدریج در برندهای بزرگ فولکس‌واگن در کنار آئودی، لامبورگینی و بنتلی قرار گرفت و خانواده به‌عنوان سهامدار اصلی در شرکت مادر ظاهر شد.
اما حالا این فرصت وجود دارد که میراث این خانواده به‌دارایی پدربزرگ ولفگانگ پورشه «فردیناند پورشه» افزوده شود. فردی که خودرو مردمی فولکس‌واگن را ساخت که بعدا به‌بیتل تبدیل شد. در این میان فری پورشه، پسر فردیناند پورشه به‌فعالیت دربخش خودروهای اسپرت رسمیت داد و نخستین وسیله‌نقلیه‌ای که نام پورشه را یدک می‌کشید، در سال ۱۹۴۸ به‌ثبت رسید «خودرویی که ۳۵۶ رودستر No ۱ نام گرفت».
این خانواده امروزه چندین فرزند دارد و البته تعداد کمی از آن‌ها نقش فعالی در این تجارت دارند و درعوض درمشاغل مختلف از پزشکی گرفته تا فیلم و تجارت الکترونیک مشغول هستند.
بسیاری در اتریش در منطقه آلپاین زل آم سی زندگی می‌کنند؛ جایی که ولفگانگ پورشه دوست داشت به‌کلبه شکار شوئتگوت برود و خلوت کند و باقی اعضای خانواده هم با خودروهای قدیمی در امتداد جاده‌های پرپیچ و خم به‌گشت و گذار بپردازند.
براساس شاخص ثروت بلومبرگ، ارزش سهام فراری NV از زمانی که سهام این خودروساز در بورس نیویورک فهرست شده است، حدود ۲۶۵ درصد افزایش یافته است و پسر بنیانگذار این شرکت، انزو به‌دارایی خالص ۴.۱ میلیارددلاری می‌رسد.
مایکل دین، تحلیلگر ارشد خودروهای اروپایی در بلومبرگ اینتلیجنس گفت: «با کنار گذاشتن آن‌چه در گذشته رخ داده، اکنون با نسل بعدی خانواده مواجهیم که پیش از این دربخش‌های مختلف امپراتوری فولکس‌واگن فعالیت داشته‌اند و به‌همین دلیل پتانسیل عظیمی برای افزایش ارزش سهام سهامداران، با کمک بخش IPO پورشه AG وجود دارد.»
دین در ادامه گفت: «باید به‌یاد داشته باشید که این یک تجارت خانوادگی است.» پورشه فهرست‌شده دارای ساختار سهام دوگانه مشابه فولکس‌واگن با سهام دارای حق رأی و بدون رأی خواهد بود.
مدیر فعلی پورشه، اولیور بلوم به‌عنوان مدیر اجرایی فولکس‌واگن به‌کار خود ادامه خواهد داد و این شرایط کمتر سبب نگرانی سهامداران خواهد شد؛ اگرچه همچنان به‌ساختار پیچیده این خودروسازی انتقادهایی وارد است.
فولکس‌واگن ۱۲.۵ درصد از کل سرمایهاش در پورشه را می‌فروشد که به ۲۵ درصد از سهام ترجیحی بدون رأی ارائه‌شده به‌سرمایه‌گذاران خارجی و ۲۵ درصد به‌اضافه یک سهم از سهام عادی پورشه تقسیم می‌شود.
برای این‌که این شرکت خانوادگی بتواند خرید چندمیلیارد یورویی را تامین مالی کند، فولکس‌واگن سود ویژه‌ای پرداخت خواهد کرد و عرضه عمومی سهام به‌خانواده این قدرت را می‌دهد که تصمیمات استراتژیک اصلی پورشه را وتو کنند.
از زمان تصاحب فولکس‌واگن، این برند گاهی مجبور شده تن به‌اقداماتی بدهد که درنهایت برخلاف منافع آن بوده است؛ مانند طرحی برای ساخت خودروهای الکتریکی با آئودی در کارخانه‌ای در هانوفر. با این حال این دو شرکت همچنان با یکدیگر مرتبط خواهند بود و قرار نیست جدا از هم فعالیت کنند.
