به گزارش «اخبار خودرو»،سوخت مصنوعی تولیدشده از مواد آلی طی سال‌های آینده می‌تواند جایگزین سوخت‌های فسیلی در خودروهای احتراقی کنونی شود، اما مانع مهمی به نام مواد اولیه در این مسیر وجود دارد. طبیعت انسانی (انتخاب آسان‌ترین مسیر) و ملاحظات مالی (انتخاب سودآورترین مسیر) چیزهایی هستند که جامعه را به جلو می‌برند. این موضوع به‌ویژه در زمینه حل مشکلات جهان مانند گرم شدن کره زمین نیز صادق است. برقی شدن خودروها موضوعی است که هم با طبیعت انسانی و هم با ملاحظات مالی سروکار دارد؛ اما این سوال مطرح می‌شود آیا تصمیم اولیه برای کنار گذاشتن پیشرانه‌های احتراقی می‌تواند با طبیعت انسانی و ملاحظات مالی سازگار شود؟ بزرگ‌ترین تولیدکنندگان نفت جهان به‌طور بالقوه بیشترین ضرر را خواهند دید زیرا ممکن است جایگزینی برای شرایط جدید نداشته باشند. درحالی‌که ممکن است تولیدکنندگان نفت مهارت و منابع لازم برای حفاری و تولید فرآورده‌های نفتی را دراختیار داشته باشند، این موضوع در مورد سایر منابع انرژی صادق نیست. با این حال، آن‌ها در موقعیت مناسبی برای سرمایه‌گذاری بیشتر در زمینه‌ سوخت مصنوعی کربن خنثی قرار دارند و با استفاده از محوطه‌های جلویی پمپ‌بنزین‌ها بدون‌نیاز به ایجاد زیرساخت کاملا جدید می‌توانند به‌راحتی توزیع شوند. سال‌هاست کارشناسان می‌گویند سریع‌ترین راه برای کاهش دی‌اکسیدکربن از حمل‌ونقل، تغییر استراتژی و رفتن به سمت سوخت مصنوعی مایع، پایدار و کربن خنثی است تا وسایل نقلیه موجود بتوانند با آن کار کنند. برخلاف بنزین که به شدت با اتانول برای ایجاد سوخت جدید ترکیب می‌شود، سوخت مصنوعی ممکن است جنبه منفی اندکی داشته باشد. اگر خودروهای جهان بتوانند با سوخت سنتزشده از مواد آلی پر شوند، دی‌اکسیدکربن حاصل از سوخت ناشی‌از حمل‌ونقل یک شبه ناپدید می‌شود. به گزارش اتوکار، گروه فولکس‌واگن یکی از خودروسازانی است که طی چند دهه به دنبال توسعه سوخت مصنوعی بوده است. پورشه نیز یکی از جدیدترین شرکت‌هایی است که با پروژه خودرو مسابقه‌ای در این زمینه فعالیت می‌کند. مزدا هم سال گذشته به اولین خودروسازی تبدیل شد که به اتحادیه eFuel پیوست و اعلام کرد به سوخت مصنوعی علاقه دارد. مزدا هم مانند پورشه، برای کمک به توسعه و ترویج استفاده از سوخت مصنوعی به پیست مسابقه رفته و خودرویی را توسعه داده است که از پیشرانه ۱/۵ لیتری Skyactiv-D دیزل به جای پیشرانه بنزینی استفاده می‌کند. مزدا روی Susteo کار می‌کند؛ نوعی سوخت مصنوعی که توسط شرکت اوگلنا (Euglena) به عنوان شریک مزدا تامین می‌شود. روغن پخت‌وپز (۹۰ درصد) با روغن و چربی استخراج‌شده از ریزجلبک‌هایی به‌نام اوگلنا، موادخام موردنیاز برای ساخت این سوخت را تشکیل می‌دهند. استفاده از روغن‌نباتی به این معنی نیست که وسایل‌نقلیه بویی شبیه ماهی سرخ‌شده و چیپس در رستوران‌ها را تولید می‌کند. روغن‌نباتی فقط منبعی از مواد زیستی ضایعاتی پایدار است که می‌تواند به بنزین مصنوعی یا گازوئیل تبدیل شود. سوخت تولیدی شرکت اوگلنا کربن‌خنثی است، زیرا گیاهانی که برای تولید آن استفاده می‌شوند در حین رشد از اتمسفر دی‌اکسیدکربن می‌گیرند. هدف پروژه این است که به طور کامل به سمت جلبک‌ها به‌عنوان منبع انرژی حرکت کنیم. می‌توان جلبک‌ها را در زمین‌های نامناسب برای کشاورزی کشت کرد تا با تولید مواد غذایی رقابت نداشته باشند. با این حال، مقدار زیادی جلبک برای جایگزینی مصرف روغن‌های نفتی در جهان موردنیاز است. حمل‌ونقل جاده‌ای روزانه حدود ۱/۳ میلیارد گالن بنزین و گازوئیل در جهان مصرف می‌کند، اما این رقم برای روغن‌نباتی حدود ۱۴۰ میلیارد گالن است. به عبارت دیگر، ایده تولید سوخت مصنوعی مایع کافی از جلبک‌ها برای تامین انرژی پیشرانه‌های احتراقی موجود، چندان دور به نظر نمی‌رسد و شاید طی سال‌های آینده به نتایج خوبی دست یابد.