این توسعه بخشی از پروژه بیوباترفلای (BioButterfly) است که سه شریک یادشده با حمایت ADEME یا آژانس مدیریت محیط‌زیست و انرژی فرانسه در آن همکاری داشته‌اند.
میشلن اعلام کرد هدف این پروژه تولید بوتادین از اتانول حاصل از زیست‌توده به جای منابع پتروشیمی است.
این شرکت‌ها ادعا کرده‌اند این واحد که از ژوئیه ۲۰۲۳ عملیات خود را آغاز کرده است، فعلا با هدف تایید امکان‌سنجی فنی و اقتصادی فرآیند تولید با ظرفیت ۲۰ تا ۳۰تن در سال فعالیت خواهد کرد.
اریک-فیلیپ ونِس، معاون اجرایی بخش تحقیق و توسعه میشلن گفت: «برای میشلن، که در حال حاضر از بوتادین حاصل از نفت برای تولید کائوچوهای مصنوعی استفاده می‌کند، این فناوری فرصتی فوق‌العاده برای کمک به دستیابی به هدف استفاده صددرصدی از مواد بازیافتی یا تجدیدشده در لاستیک‌های خود تا سال ۲۰۵۰ است.»
میشلن می‌گوید برای این پروژه که بیش‌از ۸۰میلیون یورو (۸۶.۷ میلیون دلار) سرمایه‌گذاری شده است، حمایت منطقه‌ای را هم دریافت و حدود ۲۰شغل در سایت میشلن در باسانس ایجاد کرده؛ هدف نهایی آنها این است که رشد تولید بوتادین تجدیدپذیر را افزایش دهند و کارخانه‌های متعددی را در سطح دنیا برای پاسخگویی به تقاضا برای مواد پایدار و محیط‌زیست‌محور ایجاد کنند.
بوتادین جزو اولین الاستومرها یا لاستیک‌هایی بود که اختراع شد، ۷۰درصد پلی‌بوتادین تولیدی، برای ساخت لاستیک و تایر استفاده می‌شود و ۲۵ تا ۳۰درصد آن به‌عنوان افزودنی به لاستیک‌های دیگر اضافه می‌شود تا استحکام مکانیکی آنها را بهبود بخشد.
بوتادین ماده‌ای با بیشترین حالت الاستیک بوده و البته نام شیمیایی این لاستیک پلی‌بوتادین است. این لاستیک پلیمریزه شده و معمولا در ترکیب با دیگر لاستیک‌ها استفاده می‌شود و البته دومین لاستیک مصنوعی از نظر بیشترین حجم تولید پس از استایرن بوتادین (SBR) است که در سال ۱۹۹۹، مصرف آن در حدود ۱۹۳۵ هزار تن در سراسر جهان بود.
پلی‌بوتادین در سال ۱۹۱۰ توسط یک دانشمند روس به‌نام سرگئی واسیلژویچ لِبدف پلیمریزه شد، که در سال ۱۹۲۶ فرآیندی را برای تولید بوتادین از اتانول اختراع کرد و توانست برای توسعه تولید پلی بوتادین از سدیم به‌عنوان کاتالیزور استفاده کند.
با توجه به این کشف، شوروی اولین کشوری بود که اواخر سال ۱۹۳۰ موفق به تولید صنعتی این پلیمر شد. ازجمله کشورهایی که به تحقیق و توسعه تولید پلی بوتادین کمک بسیاری کردند آلمان و آمریکا بودند.
بالا بودن مقاومت سایشی و مقاومت ترک‌زایی تکانشی کائوچوی بوتادین سبب می‌شود در اغلب آمیزه‌های رویه تایر ازآن استفاده شود بیشترین کاربرد آن در ساخت تایر خودروهای سواری، کامیون و خودروهای مسابقه است.
همچنین آج تایر از کوپلیمرهای پلی بوتادین بوده که در ساخت کفش، تسمه و نوار نقاله، اسفنج‌های لاستیکی، شلنگ و واشر، توپ گلف بوتادین رابر استفاده می‌شود.
