متخصصان

برای شناخت بیشتر و بهتر این چالش، با مالک فروشگاه بزرگی در جنوب غربی میشیگان گفت‌وگو کردیم و وی تایید کرد که یافتن متخصص خوب در این زمینه کار بسیار دشواری است. درنهایت با توجه به‌آن‌چه گفته شد، ضروری به‌نظر می‌رسد که همگام با رشد فناوری در صنعت‌خودرو، آموزش نیروی انسانی نیز در سطح جهان، بیش از پیش مد نظر مسئولان امر قرار گیرد

گزارش اخیر موسسه ورنچ‌وی (Wrenchway) نشان داده است استرس، دستمزد پایین و بی‌توجهی به‌جایگاه نیروی انسانی، عوامل مهمی هستند که متخصصان را از صنعت‌خودرو دور می‌کنند. بر کسی پوشیده نیست که خودروهای مدرن پیچیده‌تر از همیشه هستند. به‌طور پیش‌فرض، این بدان معناست که فناوری‌های مدرن خودرو مجموعه‌ای از سیستم‌هاست که تشخیص و تعمیر آن‌ها در صورت بروز مشکل، طاقت‌فرسا و زمان‌بر است. ممکن است فکر کنید وصل کردن یک کد اسکنر شرایط کاری مکانیک را دراین‌باره آسان می‌کند؛ اما مطالعات جدید خلاف آن را نشان می‌دهد. تعمیرکاران استرس قابل توجهی را متحمل می‌شوند. درواقع، نیمی از آن‌ها می‌خواهند به‌طور کامل کسب‌وکارشان را رها کنند.

استرس‌های جانکاه!

نتیجه مطالعه اخیر ورنچ‌وی از تغییر رفتار محسوس و کم‌طاقتی بسیاری از تعمیرکارها به‌دنبال پیچیده شدن فناوری‌های خودروها و تعمیر و عیب‌یابی آن‌ها در زمینه‌های مختلف خبر می‌دهد.

موسسه یادشده دراین راستا پرسش‌نامه‌ای را تنظیم کرده که در آن مواردی از جمله میزان حقوق و مرخصی، کمک‌هزینه خرید ابزار، مزایا، زمان رفت‌وآمد و غیره بررسی شده است.

همچنین این‌که آیا پاسخ‌دهندگان به‌ترک صنعت‌خودرو به‌طور کلی می‌اندیشند یا خیر که ۴۹ درصد به این سوال، پاسخ مثبت دادند. براساس این مطالعه، عامل استرس در اتخاذ تصمیم تعمیرکاران نقش پررنگ‌تری درمقایسه با سایر عوامل دارد.

ماهانه یا ساعتی؟

بحث دیگر دراین‌باره پرداخت ساعتی دستمزد در مقابل نرخ ثابت و ماهانه آن است. به‌طور خلاصه، بسیاری از فروشگاه‌های خدماتی بدون توجه به‌مدت‌زمان کارکرد متخصصان، به‌ آن‌ها حقوق ثابتی را پرداخت می‌کنند.

بر این اساس 19 درصد از کارکنان مربوطه، از مقیاس نرخ ثابت با ضمانت 40 ساعت کار حمایت کردند و تنها 10 درصد گفتند خواهان نرخ ثابت برای حقوقشان هستند. هزینه ابزار و آموزش نیز مورد توجه قرار گرفت.

متخصصان فناوری‌ عموما مجبورند برای ابزارهای خود هزینه بپردازند و با چنین سرمایه‌گذاری‌هایی که به‌راحتی از 10 هزار دلار می‌گذرد، این مطالعه خبر از آن می‌دهد که متخصصان جوان در این حوزه، شانس اندکی برای شروع کار در این صنعت دارند.

حتی برای متخصصان قدیمی و کارکشته، همگام شدن با سیستم‌های خودرویی که همیشه در حال تغییر هستند، نیاز به‌آموزش قابل توجهی دارد. درعین حال برخی تعمیرگاه‌ها هزینه این آموزش را پرداخت می‌کنند و برخی دیگر نمی‌پردازند.

بنابراین درباره رشته‌ای صحبت نمی‌کنیم که فرصت شغلی در آن به‌سادگی فراهم شود. متخصصان فناوری تا حد زیادی مسئول سرمایه‌گذاری در تجهیزات و آموزش هستند.

درنهایت این نظرسنجی تصویر نسبتا تیره‌ای از صنعتی حیاتی ارائه می‌کند. درواقع درحال بررسی برخی واقعیت‌ها هستیم تا ببینیم آیا تجربه‌های فعلی حکایتی از داده‌های ارائه‌شده دارند یا خیر؟ که البته متاسفانه همین‌طور است. برای شروع، هیچ‌یک از عوامل فعال در نمایندگی‌های خودروسازان حاضر به‌گفت‌وگو دراین‌باره نشدند. درعین حال صحبت‌ها دراین‌باره بیشتر از سختی‌های این شغل خبر می‌دهد. به‌عنوان مثال مکانیکی مستقر در نیوجرسی با 8 سال سابقه کار، از تردید درمورد ادامه کارش یا ترک آن خبر می‌دهد که البته ناشی از استرس زیاد و حقوق اندک است.

عدم‌تناسب میان مدت‌زمان کار و میزان دستمزد!

این مکانیک گفت: «من مخالف سیستم تعریف‌شده برای میزان حقوق و دستمزد نیستم. درواقع در شرایط فعلی استرس کمتری به‌تکنسین‌ها وارد می‌شود و نشان می‌دهد نوعی اعتماد بین مالک واحد تعمیرات و تکنسین وجود دارد. اما در این بین مشکلاتی نیز وجود دارد؛ بسیاری از فروشگاه‌ها و نمایندگی‌های خصوصی مدام در حال جذب نیروی تازه و اخراج نیروی قدیمی هستند.» این تکنسین ادامه داد اگر مکانیک‌ها راه‌هایی برای کارآمدتر کردن تعمیرات بیابند، نرخ ثابت کاهش می‌یابد و روی حقوق آن‌ها نیز تاثیر منفی دارد. درعین حال اگر شما برای کاری بیشتر از حد معمول زمان صرف کنید، مانند این است که به‌صورت رایگان کار کرده‌اید! در این تحقیق نظر فروشنده‌های ابزار در جنوب شرقی این ایالت نیز بررسی شده که داستان مشابهی را به‌اشتراک گذاشته و حکایت می‌کند.

بروز مشکلاتی در عرصه آموزش نیروی انسانی

برای شناخت بیشتر و بهتر این چالش، با مالک فروشگاه بزرگی در جنوب غربی میشیگان گفت‌وگو کردیم و وی تایید کرد که یافتن متخصص خوب در این زمینه کار بسیار دشواری است.

او گفت: «مطابق با بررسی‌های به‌عمل‌آمده مشخص شده است که در یک مدرسه فناوری از میان 50 دانش‌آموز مشغول به‌تحصیل، تنها 3 یا 4 دانش‌آموز پس از فارغ‌التحصیلی وارد رشته‌های مرتبط با این بخش شده‌اند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که سیستم آموزشی برای تربیت نیروی مفید و مورد نیاز در این بخش، کارایی لازم را ندارد. درعین حال طی10 ماه گذشته بیش از نیمی از کارمندانی که دراین فروشگاه مشغول به‌کار بوده‌اند نیز کارشان را ترک کرده‌اند و سراغ شغل کاملا متفاوتی رفته‌اند.»

درنهایت با توجه به‌آن‌چه گفته شد، ضروری به‌نظر می‌رسد که همگام با رشد فناوری در صنعت‌خودرو، آموزش نیروی انسانی نیز در سطح جهان، بیش از پیش مد نظر مسئولان امر قرار گیرد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 4 =