از آن زمان، جگوار پیشرفت‌های قابل‌توجهی را زیر مدیریت هندی‌ها تجربه کرد؛ اما دیری نپایید که این شادکامی رنگ باخت و جگوار به‌طور رسمی اعلام کرد تولید تمام محصولاتش به‌جز شاسی‌بلند F را متوقف خواهد کرد.

در عمق برندینگ

برند یادشده هیچ‌گاه مشکل قابل توجهی نداشت و با تولید مدل‌های اسپرت و لوکس همواره جزو یکی از معروف‌ترین خودروسازان جهان به‌شمار می‌رفت. مساله اصلی جگوار، کلاس خودروهایش بود. بی‌دلیل نبود که تقریبا تمام خودروسازان جهان در میانه سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ به‌تولید شاسی‌بلندها و کراس‌اوورها روی آوردند؛ آن‌ها به‌دنبال بقا بودند و مجبور شدند به‌نیاز بازار پاسخ دهند.

جگوار هم از این قاعده مستثنا نبود. پس از آغاز مدیریت هندی‌ها و ترکیب با لندروور، مدیران جگوار سه سدان را برای رقابت با آلمانی‌هایی مانند ب‌ام‌و سری ۳، یک مدل اسپرت برای رقابت با ۹۱۱ و یک مدل برقی به‌نام آی-پیس را روانه بازار کردند. درحالی ‌که وظیفه تولید تولید مدل‌های بلندقامت برعهده لندروور بود.

برند جگوار-لندروور یا همان «JLR» در میان سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸ با رشد فروش مواجه شد تا اینکه در سال ۲۰۲۲ به مرحله آغازین خود بازگشت و سرانجام همه مدل‌هایش به‌جز F پیس را برای نوسازی دوباره کنار گذاشت.

مشکل این بود که جگوار بخش‌هایی از بازار را هدف قرار داده بود که رقبایی بسیار قدرتمند بر آن حکومت می‌کردند و این برند انگلیسی نمی‌توانست با قیمت‌ و ارزش‌گذاری آن‌ها رقابت کند. جگوار حتی در بخش شاسی‌بلندها هم مغلوب هم‌تیمی خود، لندروور شد.

خروج از مقابله با رقبای سنتی

همه خودروسازان تلاش می‌کنند در بخش‌های مختلف، تاج پادشاهی را بر سر محصول خود بگذارند. در دوره‌ای، برندهای مختلف دنیا تلاش کردند رقبایی درخور را برای تنگ‌کردن عرصه بر آئودی، مرسدس‌بنز و ب‌ام‌و عرضه کنند. حاصل این تلاش، تولد مدل‌هایی مختلف از سوی برندهای لکسوس، کادیلاک، آلفارومئو و جگوار بود.

مدل بالارده سدان CT۴-V کادیلاک موفق شد تمرکز بیشتری روی راحتی راننده بگذارد و لکسوس گزینه بهینه‌تری را در اختیار مردم قرار می‌داد؛ اما نسخه پایه هیچ‌یک از این خودروها توان رقابت با ب‌ام‌و سری ۳ را نداشت. با این وجود جگوار موفق شد با جایگذاری یک V۸ سوپرشارژر درون سدان متوسط خود و همراه کردن آن با قدرت بیشتر، کیفیت داخلی بالا و جعبه‌دنده ۸ سرعتی خودکار خودرویی درخور را بیافریند که حداقل در چند زمینه توان به‌چالش کشیدن سدان باواریایی را داشت.

مدل اسپرت F تایپ هم با تکیه‌بر موتور V۸، جعبه‌دنده دستی و سیستم چهارچرخ محرک مرزی میان کوروت آمریکایی و ۹۱۱ اروپایی بود. سدان‌های XF و XJ هم امکانات خوبی را ارائه می‌کردند و می‌توانستند در بازار رقابت کنند؛ اما این ورق با تغییر روند صنعت، دگرگون شد و جگوار را ناکام گذاشت.

به‌روزرسانی جزئی خودروهای این برند درکنار رقبایی که هر روز ویژگی جدیدی را به‌محصولاتشان اضافه می‌کردند، چندان چشمگیر به‌نظر نمی‌رسید.

ریسکی به سبک هندی

مالکان برند مشترک تصمیم گرفتند لندروور را در بازار کنونی خود نگه دارند و جگوار را یک بار دیگر وارد ریسک کنند. به‌این ترتیب، برنامه بر آن است که جگوار در آینده به‌خودروسازی تمام‌برقی تبدیل شود و با ورود به‌بازار خودروهای لوکس-اسپرت رده‌بالاتر، با برندهایی چون بنتلی و پورشه رقابت کند؛ درست همان‌ کاری که لوتوس درحال انجام آن است؛ اما برای رسیدن به‌ثباتی پایدار، دست‌وپا می‌زند. وقتی به‌روند رشد جگوار در دو دهه اخیر نگاه کنیم، می‌بینیم که سقوط آن تا حدودی منطقی به‌نظر می‌رسد.

درحالی‌ که برندهای جاافتاده‌تر و بزرگ‌تر مانند مرسدس‌بنز روندی پیوسته را برای رشد طی می‌کردند، جگوار به‌رشدی ناگهانی دست پیدا کرد و با بهترین‌های بازار رقابت کرد. با این وجود درحفظ قدرت و به‌چالش‌کشیدن آن‌ها ناکام ماند؛ چراکه بازی صنعت چیزی به‌نام برد و باخت ندارد. آن‌چه در تجارت در مقیاس بزرگ معنا دارد، دوام بیشتر و پررنگ‌تر است. موردی که جگوار هنوز به آن نرسیده است.

بازگشت به دوران اوج

جگوار زمانی با خودروهای لوکس و نمادینش شناخته می‌شد. در طول ۹۰ سال گذشته این خودروساز بریتانیایی برخی از شاخص‌ترین خودروهای جهان از جمله جگوار E-Type تا سدان باشکوه XJ۶ را تولید کرد. اکنون جگوار تولید تمام مدل‌هایش به‌جز کراس‌اوور F-Pace را متوقف کرده است.

تاتا موتورز هند، جگوار را در سال ۲۰۰۸ از فورد خریداری و آن را با لندروور ادغام کرد تا دو برند بریتانیایی را زیر یک چتر با عنوان JLR قرار دهد.

تا سال ۲۰۱۸، جگوار در سه بخش بزرگ رقابت می‌کرد: سدان‌ها با XE، خودروهای اسپرت با F-Type و شاسی‌بلندها با I-Pace. مشکل این بود که برندهای رقیب مانند ب‌ام‌و مدل‌های شناخته‌شده‌تری داشتند و جگوار توانایی رقابت با آن‌ها را نداشت. از سوی دیگر جگوار به‌دلیل تولید خودروهایی با قابلیت اطمینان پایین، در ذهن مردم تصوری منفی از خود بر جای گذاشت. این دیدگاه منفی در بررسی مجله‌ «کار اند درایور» از مدل جگوار XJ۶ سال ۱۹۸۰ نیز بازتاب یافت و احتمالا مدت‌ها پس از تعطیلی شرکت لوکاس (تامین‌کننده‌ قطعات الکتریکی خودروهای جگوار) ادامه داشت.

آدریان ماردل، مدیرعامل JLR در ماه جولای امسال (تیر و مرداد) به‌سرمایه‌گذاران گفت: «ما درحال حذف پنج محصول با ارزش پایین‌تر هستیم. هیچ‌کدام از این‌ها خودروهایی نیستند که برایمان درآمد داشته باشند؛ به‌این ترتیب آن‌ها را با خودروهای جدید روی پلت‌فرمی تازه، جایگزین می‌کنیم.»

به‌گزارش اتوبلاگ، پلت‌فرم جدید جگوار کاملا برقی خواهد بود. معماری برقی جگوار (JEA) در سال ۲۰۲۵ رونمایی می‌شود و پیش‌نمونه‌ای از آن در اواخر همین سال معرفی خواهد شد. چنین تصمیمی با استقبال همگانی مواجه نشده است.

نمایندگی‌های جگوار در کانادا اعلام کردند به‌دلیل خسارت‌های وارده و پیش‌بینی کاهش چشمگیر فروش پس از عرضه مدل‌های برقی، شرکت JLR را تحت پیگرد قانونی قرار خواهند داد. درنهایت با توجه به‌فروش نامطلوب مدل‌های پیشین جگوار، توجیه تمایل مشتریان به‌پرداخت مبالغ هنگفت برای مدل‌های جدید این برند، دشوار به‌نظر می‌رسد؛ البته شاید چنین ریسکی برای جگوار سودآور باشد.