به گزارش «اخبار خودرو»، عضو هیات تحریریه روزنامه «دنیای خودرو» در این باره نوشت:
خصوصی‌سازی صنعت خودرو یکی از بحث‌برانگیزترین موضوعات اقتصاد ایران است که می‌تواند فرصتی طلایی برای بازسازی این صنعت و ارتقای سطح رقابت‌پذیری به شمار آید. با این‌حال، تجربه‌های گذشته از فرآیندهای خصوصی‌سازی در سایر بخش‌ها نشان می‌دهد در صورت عدم نظارت مناسب، این فرآیند ممکن است به تکرار مشکلات و چالش‌هایی منجر شود که نتیجه‌ای جز تقویت انحصار و افزایش مشکلات اقتصادی نخواهد داشت.
اگر روند واگذاری خودروسازان به بخش خصوصی به‌طور صحیح و شفاف انجام شود، می‌توان انتظار داشت رقابت در بازار خودرو افزایش یابد و کیفیت محصولات بهبود پیدا کند. این امر می‌تواند با ورود سرمایه‌گذاران جدید، بهره‌گیری از تکنولوژی‌های پیشرفته و اصلاح ساختار مدیریتی در صنعت خودرو همراه شود. درواقع، ازآن‌جاکه بخش خصوصی به‌طور طبیعی به دنبال سودآوری بیشتر است، رقابت شدیدتری در بازار ایجاد خواهد کرد که به نفع مصرف‌کنندگان تمام می‌شود.
اما این هدف تنها در صورتی محقق خواهد شد که خصوصی‌سازی براساس اصول و ضوابط شفاف صورت گیرد. در غیر این صورت، روند واگذاری‌ها می‌تواند موجب شکل‌گیری انحصارهای جدید شود که نه‌تنها هیچ‌گونه بهبودی در کیفیت و قیمت‌ها به همراه نخواهد داشت، بلکه ممکن است درنهایت به افزایش قیمت‌ها و کاهش تنوع محصولات منجر شود. این تهدید زمانی پررنگ‌تر می‌شود که برخی نهادهای شبه‌دولتی و گروه‌های خاص به‌جای بخش خصوصی واقعی وارد این عرصه شوند و بدون در نظر گرفتن اصول رقابتی، قدرت را در دستان خود متمرکز کنند.
یکی دیگر از تهدیدات عمده در این مسیر، عدم به‌کارگیری نظارت‌های دقیق و کافی در طول فرآیند خصوصی‌سازی است. در صورت نبود نظارت‌های لازم، امکان سوءاستفاده‌های مالی و فساد در این فرآیند افزایش می‌یابد و شرکت‌های جدید خصوصی‌شده به جای توجه به بهبود وضعیت تولید و کیفیت، تنها به دنبال منافع کوتاه‌مدت خود خواهند بود. برای جلوگیری از چنین مشکلاتی، لازم است که سازوکارهای نظارتی و قانونی به‌طور جدی اعمال شوند و از هرگونه رانت‌خواری و فساد جلوگیری به عمل آید.
در این میان، باید توجه داشت خصوصی‌سازی صنعت خودرو نمی‌تواند به‌تنهایی منجر به بهبود وضعیت این صنعت شود. این فرآیند باید با اصلاحات ساختاری در شرکت‌های خودروسازی و سرمایه‌گذاری‌های جدید در زمینه تحقیق‌وتوسعه همراه باشد. همچنین، تقویت زیرساخت‌های داخلی، ایجاد شبکه‌های تامین‌کنندگان بومی و توسعه فناوری‌های نوین باید در دستور کار قرار بگیرد تا وابستگی به واردات کاهش یابد و این صنعت از ظرفیت‌های داخلی بهره‌برداری بهتری داشته باشد.
درنهایت فرآیند خصوصی‌سازی صنعت خودرو در ایران می‌تواند به‌عنوان یک فرصت ارزشمند برای تحول این صنعت به حساب آید، به شرط آن‌که با دقت و به‌صورت شفاف انجام شود. بر این اساس، اگر اشتباهات و ضعف‌های گذشته در فرآیندهای خصوصی‌سازی تکرار شود، احتمال این‌که این صنعت همچنان با چالش‌های ساختاری و اقتصادی روبه‌رو باشد، بسیار زیاد است. اما نظارت مستمر و ایجاد رقابت واقعی در بازار خودرو می‌تواند به کاهش انحصار، بهبود کیفیت و بهبود روابط تجاری با کشورهای دیگر بینجامد.
