هرچند سوپرشارژرها درحال انقراض هستند اما به لطف سیستم‌های هیبرید و نیروی الکتریسیته این شیوه القای اجباری می‌تواند بازگردد. توربوشارژر خودروها را فراگرفته است.با کوچک‌سازی پیشرانه‌ها، این سیستم القای اجباری به روشی بسیار محبوب برای افزایش قدرت تبدیل شده و سوپرشارژر را عملا منقرض کرده است. با این‌حال، ممکن است شرایط تغییر کند زیرا در دنیای سوپرشارژرها رنسانسی در حال شکل‌گیری است.

مشکل اصلی که باعث کنار رفتن سوپرشارژر شد، نیرویی است که برای چرخش آن نیاز است. توربوشارژر برای این کار از انرژی گازهای اگزوز استفاده می‌کند که در حالت عادی تلف می‌شود اما سوپرشارژر نیرو موردنیاز خود را از میل‌لنگ موتور می‌گیرد؛ یعنی سوپرشارژر برای اینکه با پمپاژ هوا به قدرت موتور اضافه کند، ابتدا مقداری از نیروی موتور را می‌گیرد.

بااین‌حال، برای این مشکل راه‌حلی وجود دارد که می‌تواند سوپرشارژر را دوباره به زیر کاپوت خودروها بازگرداند هرچند احتمالا این راه‌حل به مذاق طرفداران سنتی سوپرشارژر خوش نخواهد آمد.

سوپرشارژر برقی چیزی است که طی سال‌های اخیر موردتوجه خودروسازان قرار گرفته است. این نوع سوپرشارژر نه‌تنها بازدهی بالایی دارد بلکه از بسیاری جهات انعطاف‌پذیرتر از توربوشارژر خواهد بود.

سوپرشارژر برقی برای چرخش نیازی به قدرت موتور ندارد و صرفا با استفاده از نیروی برق می‌تواند القای اجباری را در اختیار پیشرانه قرار دهد. البته سوپرشارژر برقی را نباید با توربوشارژر برقی اشتباه گرفت.

درحال‌حاضر، مرسدس در C43 و پورشه در 911GTS هیبرید از توربوشارژر برقی بهره برده‌اند. در این خودروها، از یک توربوشارژر معمولی استفاده شده که برای چرخش به گازهای اگزوز متکی است اما برای کاهش تاخیر توربو، یک موتور الکتریکی کوچک روی شافت توربوشارژر نصب شده که هنگام پایین بودن دور موتور و جریان گازهای اگزوز، توربوشارژر را به چرخش درمی‌آورد اما سوپرشارژر برقی هیچ ارتباطی با گازهای اگزوز ندارد و صرفا با استفاده از نیروی برق کار می‌کند.

اولین خودرو تولیدی که از سوپرشارژر برقی استفاده کرد، آئودی SQ7 دیزلی بود که در سال ۲۰۱۶ به بازار آمد. در این خودرو، پیشرانه ۴لیتری V8 دیزلی علاوه‌بر دو توربوشارژر، به یک سوپرشارژ برقی هم مجهز شده بود که آئودی آن را کمپرسور برقی یا EPC می‌نامید.

این کمپرسور که در مسیر هوای موتور نصب شده بود، به کمک توربوشارژرها می‌آمد به‌خصوص در دور موتور پایین که جریان گازهای اگزوز کم بود. ازآنجاکه EPC برای تولید بوست به انرژی گازهای اگزوز نیازی نداشت، در هر زمان قابل‌استفاده بود و تاخیر توربو را از بین می‌برد.

این کمپرسور نیروی بوست را در کمتر از ۲۵۰میلی‌ثانیه به موتور تحویل می‌داد و پیشرانه ۴لیتری دیزلی قدرت خود را بلافاصله پس از فشردن پدال گاز و بدون هیچ تاخیری ارائه می‌کرد. کمپرسور این سوپرشارژر برقی توسط یک موتورالکتریکی کوچک به چرخش درمی‌آمد که تا ۷۰هزار rpm دور می‌گرفت.

برای تامین برق موردنیاز EPC هم یک سیستم ۴۸ولتی با باتری لیتیوم یونی در نظر گرفته شده بود که زیر کف صندوق نصب شده و حداکثر توان ۱۳کیلووات را ارائه می‌کرد. به لطف این ویژگی‌ها، پیشرانه V8 دیزلی آئودی ۴۳۵اسب‌بخار قدرت و ۹۰۰نیوتون‌متر گشتاور تولید می‌کرد.

البته آئودی در سال ۲۰۱۹ این موتور دیزلی و سوپرشارژر برقی را کنار گذاشت. بااین‌حال یک شرکت از سوپرشارژر برقی در خودروهای خود استفاده می‌کند. این شرکت جنسیس است که پیشرانه ۳.۵ لیتری V6 توئین‌توربو خود را در مدل‌های G90 و GV80 کوپه با سوپرشارژر برقی ارائه می‌کند.

این موتور در نسخه عادی، ۳۸۰اسب‌بخار قدرت و ۵۳۰نیوتون‌متر گشتاور تولید می‌کند ولی با سفارش سوپرشارژر برقی، این ارقام به ۴۱۵ اسب‌بخار و ۵۵۰ نیوتون‌متر افزایش می‌یابد.

این سوپرشارژر مثل آئودی، نیرو خود را از سیستم هیبرید خفیف ۴۸ولتی می‌گیرد که نه‌تنها باعث افزایش قدرت می‌شود بلکه پاسخگویی موتور در دورهای پایین و مصرف سوخت را هم بهبود می‌بخشد.