عضو شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت:

نسل جدید، موتورسیکلت را به خودرو ترجیح می‌دهد. این نتیجه یک بررسی رفتارشناسی در پلت‌فرم‌های فروش اینترنتی کالاست که نشان می‌دهد «نسل زِد» یا همان دهه هشتادی‌ها که به آرامی وارد بازار خرید کالا و خدمات می‌شوند، موتورسیلکت و تردد با آن را به خرید خودرو و ماشین‌سواری ترجیح می‌دهند. دهه هشتادی‌ها علاقه بیشتری به موتورسیکلت دارند و سواری با دوچرخ‌های موتوردار برایشان در اولویت است.

از عوامل روانشناختی موضوع که بگذریم، شاید افزایش بی‌رویه قیمت خودرو در ایران این وسیله‌نقلیه را برای نسل جوان تقریبا دست‌نیافتنی کرده است و نسل جدید به ناچار ‌به استفاده از موتورسیکلت روی می‌آورند؛ آن‌هم وسیله‌نقلیه‌ای که از قدیم، تردد جوان‌ها با آن برای خانواده‌ها به‌مثابه کابوس بوده و از خطرات احتمالی آن واهمه داشته‌اند.

با این‌حال شرایط اقتصادی و فرهنگی باعث شده است تا این نسل علاقه بیشتری به استفاده از موتورسیکلت نشان دهد و شاید هم لذت بیشتری از تردد با آن می‌برند. تغییر ذائقه نسل نو و گرایش آنها به وسایل‌نقلیه البته اهتمام بیشتری را نیز برای مسئولان اجرایی و متولیان صنعت موتورسیکلت می‌طلبد تا با هم‌افزایی یکدیگر از تبعات این تغییر ذائقه در جامعه بکاهند.

این روزها که پنجمین نمایشگاه بین‌المللی موتورسیکلت در تهران درحال برگزاری است، می‌توان این مطالبه را از متولیان صنعت موتورسیکلت داشت تا نگاهی متفاوت‌تر به تولیدات خود و مسئولیت اجتماعی خود داشته باشند؛ از تغییر نگاه نسبت‌به نوع محصولاتی که برای بازار کشور و این نسل انتخاب می‌کنند و به مرحله تولید می‌رسانند تا تغییرات اساسی در نوع پیشرانه‌های موتورسیکلت‌ها که درنهایت می تواند آورده بسیاری برای جامعه و محیط‌زیست داشته باشد.

در شرایطی که صنعت خودرو کشور با یک حرکت انقلابی درحال حرکت به سمت برقی‌سازی خودروها و واردات خودروهای هیبرید به بازار است اما هنوز صنعت موتورسیکلت گام موثری در تولید موتورسیکلت‌های برقی، ایجاد ایستگاه‌های شارژ و ... برنداشته است؛ آن‌هم در شهری مانند تهران با شیب جنوب به شمال که استفاده از موتورسیکلت‌های برقی با تکنولوژی باتری‌های قدیمی را در عمل غیرممکن می‌کند. شاید مشکل اصلی را باید در دستگاه‌های اجرایی جست‌وجو کرد که برقی کردن موتورسیکلت‌ها یا بخشی از تولیدات کارخانه‌ها بر اساس قانون هوای پاک را الزامی نکرده‌اند.

نکته مهم دیگر، عدم همکاری دولت برای ایجاد ایستگاه‌های توزیع باتری شارژشده موتورسیکلت به جای ایستگاه‌های شارژ است که این موضوع هم می‌تواند تمایل مردم به استفاده از این وسیله‌نقلیه را به شدت افزایش دهد.

ازسوی‌دیگر جا دارد سازمان استاندارد هم استانداردهای سختگیرانه‌تری برای ایمنی موتورسیکلت‌های جدید و حتی تایرهای مورداستفاده از آنها در نظر بگیرد تا صدمات و تلفات ناشی‌از تصادفات این وسیله‌نقلیه درکشور کاهش یابد، به ویژه در شرایطی که قرار است از این پس مخاطبان و مشتریان اصلی موتورسیکلت‌ها جوانانی باشند که بی‌پروا درشهرها می‌رانند.